{အသင္ျမန္မာ}

{ဤေခတ္ ဤအခါ၌ စိတ္ထားမူမွန္၍ တာ၀န္သိတတ္သူ မည္သူမဆို}

{ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ားအတြက္ ကိုယ္စြမ္း ညဏ္စြမ္းရွိသ၍ ၾကိဳးစား အားထုတ္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။}

{“ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းကေတာ့႐ွင္းပါတယ္။ မလိမ္ဘူး၊ မညာဘူး၊ မခိုးဘူး၊ လိမ္ညာခိုး၀ွက္တဲ့
သူေတြကိုလဲ သည္းမခံဘူး…”
}

ရန္ကုန္ျမိဳ ့ မိုးေလ၀သ အေျခအေန

Click for Yangon, Myanmar Forecast

Sunday, March 25, 2012

သူရဲေကာင္းဆိုတာ… အခန္း (၅) ၊ ပထမပိုင္း


သူရဲေကာင္းဆိုတာ… အခန္း (၅) ၊ ပထမပိုင္း

West Point Thayer Statue 1280
 
0
 
1
 
မဲေပးပါ
Daniel Kane
စကားခ်ပ္၊       ၊စာ႐ွဳသူမ်ားအေနႏွင့္ ဖတ္႐ွဳခဲ့ရေသာ သူရဲေကာင္းဆိုတာ… အပုိင္း (၄) ၊ တတိယပုိင္း
တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္သူ၏အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနေသာ အေမရိကန္ၾကည္းတပ္၏
စစ္ဘက္အရာ႐ွိမ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးေသာ ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္မွ အနာဂတ္တြင္ အေမရိကန္
တပ္မေတာ္၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္လာၾကမည့္ ၄င္း၏ သင္တန္းသားမ်ားတြင္ ထူးခြ်န္သူလူေတာ္
မ်ားကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္လက္ခံပံုအား ဖတ္႐ွဳေလ့လာၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္က ကမာၻတ၀ွမ္းလံုးတြင္ စစ္တပ္မ်ားျဖန္႔ခ်ထားခဲ့ေသာ (လက္႐ွိတြင္ ေဒသႏ ၱရဆိုင္ရာ တိုက္
ခိုက္ေရးစစ္႒ာနခ်ဳပ္ ေျခာက္ခု႐ွိေသာ) အေမရိကန္စစ္တပ္တြင္ စစ္လက္႐ုံး (Component) ေလး
ခု႐ွိပါသည္။ ၾကည္းတပ္၊ ေရတပ္၊ ေလတပ္ႏွင့္ ကမ္းတက္တပ္ဖြဲ႕ မ်ားျဖစ္ၾက၏။ ယေန႔ခ်ိန္ထိ  အဆိုပါစစ္လက္႐ုံး
(၄) ခုမွ အေမရိကန္တပ္မ်ားအား တကမာၻလံုးတြင္ျဖန္႔ခ်ထားပါသည္။ ထိုမွ်အင္အားႀကီးမားေသာအေမရိကန္
စစ္တပ္၏ၾကည္းတပ္တြင္ (၁၉၅၆) တြင္ေက်ာင္းဆင္းမည့္ (၁၉၅၂) အပတ္စဥ္အတြက္ လက္ခံေသာ
ဗိုလ္ေလာင္းအေရအတြက္မွာ (၈၁၆) ဦးမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္ကအေမရိကန္စစ္တပ္၏အင္အားမွာ ယေန႔အေမရိကန္စစ္တပ္ထက္မ်ားစြာႀကီးမားလွပါသည္။ ေလာေလာလတ္လတ္ (၂၀၁၅) တြင္
ေက်ာင္းဆင္းမည့္ (၂၀၁၁) အပတ္စဥ္တြင္ပင္ က်ား၊မ ဗိုလ္ေလာင္းသစ္ စုစုေပါင္း (၁၂၆၁)
ေယာက္သာ႐ွိသည္။
လက္႐ွိျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စစ္တကၠသိုလ္ (Defence Services Academy, DSA) ၌မူ စစ္တကၠသိုလ္
ဗိုလ္ေလာင္းအျဖစ္၀င္ခြင့္ရ႐ွိရန္ ၀င္ေရာက္ေျဖဆိုလိုသူမ်ားအေနႏွင့္မူ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ထက္
မ်ားစြာနိမ့္က်ေသာ ပညာေရးစနစ္မွ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးသူမ်ားကို အမွတ္စာရင္းပင္တင္ျပရန္မလိုပဲ
အေ႐ြးခံရန္လက္ခံေနပါသည္။ စာ႐ြက္ေပၚတြင္သာမ်ားၿပီး ျပင္ပတြင္အင္အားအနည္းငယ္သာ႐ွိေသာ
ျမန္မာစစ္တပ္အတြက္ (၂၀၀၀) ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ လက္ခံေသာ စစ္္တကၠသိုလ္ဗိုလ္ေလာင္းအေရအတြက္မွာ
(၂၀၀၀) အထက္တြင္႐ွိပါသည္။ ၄င္းတြင္ OTC, OTS, DSTA, DSMA တို႔မွ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားမပါေသးေပ။
စစ္ဘက္နည္းပညာတကၠသိုလ္ (DSTA) ႏွင့္ စစ္ဘက္ေဆးတကၠသိုလ္ (DSMA) မ်ားဆိုသည္မွာ
မဆီေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ပင္ တည္ေထာင္ထားျခင္းမ႐ွိပါ။ အေမရိကန္စစ္
အင္ဂ်င္္နီယာတပ္ဖြဲ႕ (Corps of Engineers) ၏ အင္ဂ်င္နီယာလိုအပ္ခ်က္အတြက္ စစ္ဘက္အင္
ဂ်င္နီယာမ်ားကိုလည္း ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္မွပင္ ေမြးထုတ္ေပး၍ အျခားလိုအပ္ေသာပညာ႐ွင္
မ်ားအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုလည္း အရပ္သားပညာ႐ွင္မ်ားအားခန္႔အပ္ပါသည္။
အမွန္တကယ္လိုအပ္သည္မွာ အမွန္တကယ္အရည္အေသြးျပည့္၀ေသာ ေရတပ္စစ္တကၠသိုလ္
(Naval Academy) ႏွင့္ ေလတပ္စစ္တကၠသိုလ္(Airforce Academy) တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ျမန္မာစစ္တပ္သည္ ထိုင္းေရတပ္၊ ထိုင္းမရင္းတပ္၊ ထိုင္းေလတပ္တို႔ႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ရည္ကြာျခားလွပါသည္
။ ျမန္မာစစ္တပ္အတြက္ ကမ္းတက္တပ္ (Marine) လိုအပ္ေသာ္လည္း ျပည္သူကိုထပ္မံဒုကၡေပးမည့္
လူဆိုးဂိုဏ္းေနာက္တဂိုဏ္းတိုးလာလွ်င္မူကား အဆင္မေျပပါ။
ထိုင္း F-16 တိုက္ေလယာဥ္မ်ား ေအးေအးေဆးေဆး ျမန္မာျပည္တြင္း၀င္ေရာက္ပ်ံသန္းႏိုင္ျခင္း၊
ဗံုးၾကဲႏိုင္ျခင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ေရတပ္ႏွင့္မယွဥ္ႏုိင္၍ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းႏွင့္လွည့္ျပန္လာရျခင္းမ်ားကဲ့သို႔
အလားတူသိကၡာမဲ့ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားအနာဂတ္ကာလတြင္ ထပ္မံမျဖစ္လာေစရန္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္
ၾကည္းတပ္၊ ေရတပ္ႏွင့္ ေလတပ္မ်ားအတြက္ သီးျခားစစ္တကၠသိုလ္မ်ားတည္ေထာင္ထားျခင္းျဖင့္
အာဏာသိမ္းမွဳမျဖစ္ပြားေစရန္ ၾကည္းတပ္၊ ေရတပ္ႏွင့္ ေလတပ္တို႔အား အခ်င္းခ်င္းျပန္လည္ထိန္း
ညွိထားေသာစနစ္ (Checks and Balances) ကိုေဖၚေဆာင္ႏုိင္လာမည္ျဖစ္ပါသည္။
ဂ်ပန္ၾကည္းတပ္ႏွင့္ေရတပ္ အခ်င္းခ်င္းမညီညြတ္မွဳကိုေထာက္ခ်င့္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္တည္ေထာင္ေသာ
ျမန္မာစစ္တကၠသိုလ္မွ ၾကည္းေရေလ စစ္အရာ႐ွိမ်ားကိုေမြးထုတ္ေပးေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရး
တြင္ ညီညြတ္ရမည့္အစား ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းၿပီး အျပိဳင္အဆိုင္ခိုးၾကေသာေနရာႏွင့္၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္သူတို႔အား သိကၡာဆို၍တျပားသားမွမက်န္ေတာ့ေစပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ႏိုင္ငံတကာကြ်န္ျဖစ္လာေစေရးတို႔အတြက္
တညီတညြတ္တည္း ညီညြတ္ေနၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္အဓိကျပႆနာမွာ ၄င္းတို႔၏လုပ္ရပ္မ်ားမွားယြင္းေန
သည္ဆိုျခင္းအား သိ႐ွိျပင္ဆင္ႏိုင္သည့္ ပညာေရး၊ အသိတရားႏွင့္ က်င့္၀တ္မ်ား ၄င္းတို႔ထံတြင္မ႐ွိပါ။
စစ္တကၠသိုလ္မွ မသင္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္အာဏာသိမ္းမွဳအလားအလာ
ေလ်ာ့က်ေစရန္ ေရတပ္ႏွင့္ေလတပ္အတြက္ သီးျခားအဆင့္ျမင့္စစ္တကၠသိုလ္မ်ား တည္ေထာင္ရန္
လိုအပ္ပါသည္။ ၄င္းတို႔ညီညြတ္ေစေရးအတြက္ကိုမူ ၾကည္းေရေလ ပူးတြဲစစ္ေရးေလ့က်င့္မွဳမ်ားျဖင့္
ထိန္းထားႏိုင္ပါသည္။
ျမန္မာစစ္တပ္၏အမွန္တကယ္အရာ႐ွိလိုအပ္ခ်က္အတြက္လံုေလာက္႐ံုတင္မကပဲ ပိုလွ်ံေနၿပီး ႏ်ဴကလီး
ယားစီမံကိန္းႏွင့္ အရပ္ဘက္၀န္ႀကီး႒ာနမ်ားသို႔ ေကဒါ (Cadre) မ်ားသဖြယ္သြတ္သြင္းၿပီး ႏိုင္ငံေရး
က႑ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑တို႔တြင္ မလိုအပ္ေသာ္လည္း ေတာက္ေလွ်ာက္စြက္ဖက္ရန္ျဖစ္ေပသည္။
ထိုအခါ လံုျခံဳေရးႏွင့္ကာကြယ္ေရးကိုပင္ ထိေရာက္စြာ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ စစ္တပ္မွ ၄င္းႏွင့္မအပ္
စပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရးတို႔တြင္ ၀င္စြက္ေသာအခါ ႏုိင္ငံေရး
တြင္ေရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ေရာ စစ္ေရးတြင္ပါ မေအာင္ျမင္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတရပ္လံုး နိမ့္က်
ခဲ့ရပါသည္။ ထိုအခါျမန္မာႏိုင္ငံ၏အဆင့္အတန္းမွာ (Failed State) တခုမွ်သာျဖစ္သြားရပါေတာ့သည္။
ျမန္မာဆိုသည္ႏွင့္ အျခားႏုိင္ငံသားမ်ားမွ ခ်က္ခ်င္းအထင္ေသးသလိုျဖစ္သြားၾကသည္မွာ လက္႐ွိမ်ဳိးဆက္မ်ား
ရင္ဆိုင္ေနၾကရေသာ အမွန္တရားျဖစ္ပါသည္။
ရလာဒ္မွာ အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး၏လက္ေအာက္ခံသာျဖစ္ၿပီး ေဒသတြင္း၌ အတိုးတက္ဆံုး၊
တ႐ုတ္၊ အင္ဒီးယန္း၊ မေလး၊ ဥေရာပသားမ်ား လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသားအေနႏွင့္
အတိုင္းအတာတခုထိ ဂုဏ္သိကၡာ႐ွိေသာအေနအထားမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာသို႔
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ထြက္ၿပီး ကြ်န္ခံ၊ ဒုကၡသည္ခံ၊ ဖာခံၾကရေသာ အေနအထားသို႔ပင္ေရာက္သြားရ၏။
ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ဆိုလွ်င္ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ၾကည့္ၿပီး ဗီဇာျငင္းပယ္ခံရသည္မွာ ယေန႔ေခတ္္တြင္ အထူးအဆန္း
မဟုတ္ေသာ္လည္း ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ၾကားပင္မၾကားဖူးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ မေန႔တေန႔ကပင္ ဟိုတယ္
ခန္းထဲသို႔ ဖာေခၚမရ၍ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတေယာက္အား ပါးပိတ္႐ုိက္ေသာ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးအား
အေရးမယူႏိုင္သည္အထိ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား၏တန္ဖိုးမွာနိမ့္က်သြားခဲ့ရသည္။
မည္သူမွန္သည္ မည္သူမွားသည္ဆိုျခင္းထက္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားျခင္း (Physical Assualt)
အား ဂ်ပန္ျဖစ္လို႔ ရဲကပင္ အေရးမယူႏုိင္သည္ဆိုျခင္းမွာ လူလူခ်င္းဆိုေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသားက
တန္ဖိုးမ႐ွိဘူးဆိုသည့္ သေဘာပင္။ ကူညီပါရေစ “ခုနစ္ပဲ” ဟုဆိုၾကေသာ ထိုျမန္မာရဲတပ္ဖြဲ႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို
ဒုကၡေပးသည့္ေနရာတြင္မူ ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ ပိန္မသာလိန္မသာ အလြန္ပင္လက္သံေျပာင္လွသည္။ ေအာ္ေၾကာ့လန္ရဲတပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ဂုိဏ္းစတားတပ္မေတာ္တို႔တြဲမိေသာအခါ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအ႐ွင္လတ္လတ္ကို ငရဲေရာက္ၾကေလေတာ့၏။
မိမိႏွင့္မသက္ဆိုင္ေသာေနရာတြင္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္သည့္အတြက္ ေပးဆပ္ရသည့္တန္ဖိုးမွာ ႀကီးက်ယ္လွေပေသာ္ျငား
ပညာေရးနိမ့္က်သူမ်ားႏွင့္ အတၱေခါင္ခိုက္ေနသူမ်ားအတြက္မူ မသိသာလွေပ။ သို႔ေသာ္ ၄င္းတို႔၌ ဂုဏ္သိကၡာဆိုသည္ကား
လားလားမွမ႐ွိေတာ့ပါ။ ေန၀င္းအာဏာသိမ္းၿပီး (၁၉၆၂) ေနာက္ပိုင္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမ်ားစုအပါအ၀င္ စစ္အရာ႐ွိအမ်ားစု
တို႔သည္လည္း ရာထူးအာဏာ႐ွိေနခ်ိန္တြင္ ဂုဏ္႐ွိေသာ္လည္း သိကၡာမ႐ွိေသာအေနအထားကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ၾကပါသည္။
ရာထူးအာဏာ မ႐ွိေသာအခ်ိန္တြင္မူ ပိုသာဆိုးေပ၏။
တပ္မေတာ္ဆိုသည္ႏွင့္ ျပည္သူတရပ္လံုးမွ မုန္းတီး႐ြံ႐ွာၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာ၏အျမင္၌လည္း လက္နက္ကိုင္လူဆိုးဂိုဏ္းဗီလိန္
တခုအေနႏွင့္သာ ႐ွဳျမင္ၾကျခင္းကိုခံရ၍ လက္နက္မဲ့ျပည္သူမ်ားကို အႏိုင္က်င့္သည့္ေနရာတြင္၊ မိမိထက္အင္အားနည္းပါးၿပီး
တန္းတူညီမွ်႐ွိေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနေသာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ရာတြင္ လက္သံေျပာင္သေလာက္၊ ထိုင္းၾကည္းတပ္၊ ေလတပ္ႏွင့္ေရတပ္တို႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့၍လည္းေကာင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ေရတပ္ကိုမယွဥ္ႏုိင္၍လည္းေကာင္း
(၂၀၀၁) ခုႏွစ္မွစၿပီး ယေန႔အခ်ိန္ထိ ထိုင္းတပ္မေတာ္၊ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္တပ္မေတာ္တို႔ႏွင့္ အေရးအခင္းျဖစ္ပြားတိုင္း လူမသိေစရန္ အသံမထြက္ပဲငံု႔ခံလိုက္ရသည္ခ်ည္းကို ေထာက္ခ်င့္ပါကလည္းေကာင္း၊ ယေန႔ျမန္မာစစ္တပ္သည္ တကယ့္စစ္တပ္ခ်င္းရင္ဆိုင္ရပါက စစ္အာဏာ႐ွင္ေဟာင္းေန၀င္းၾကံဳး၀ါးခဲ့သလို လက္နက္မဲ့ျပည္သူလူထုကို ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ဓါးဓါးခ်င္း လွံလွံခ်င္း
ယွဥ္ၿပိဳင္ေခ်မွဴန္းႏိုင္ေသာ္လည္း ၄င္း၏အဓိကတာ၀န္ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ ျပည္ပတပ္မေတာ္မ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္
တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည့္ စစ္မွန္သည့္လက္နက္ကိုင္တပ္မေတာ္ (Armed Forces) တရပ္မဟုတ္ေတာ့ပဲ လက္နက္ကိုင္လူဆိုးဂိုဏ္း
(Armed Gang) တခုအဆင့္ေလာက္သာ ႐ွိပါေတာ့သည္။ လတ္တေလာ ႐ွင္မျဖဴကြ်န္းအေရးအခင္းကိုၾကည့္လွ်င္ သိသာလွပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏွဳိင္းယွဥ္သုံးသပ္မွဳမ်ားကိုျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီး ျမန္မာစစ္ဘက္မွ (ႏိုင္ငံေရးက႑တြင္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစီး
ပြား႐ွာရန္ထက္) မိမိႏွင့္အမွန္တကယ္သက္ဆိုင္ေသာ လက္ေတြ႕တြင္လည္း ျပည္ပတပ္မေတာ္မ်ားကိုရင္ဆိုင္ရာ၌ လိုအပ္ေန
သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးက႑ သက္သက္အတြက္ႏွင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္သူကို အမွန္တကယ္အက်ဳိးျပဳေသာ၊ အက်င့္
စာရိတၱေကာင္း၍ ဂုဏ္သိကၡာျမင့္မားၿပီး အရည္အေသြးျမင့္မားထူးခြ်န္ေသာ စစ္သားစစ္စစ္ စစ္အရာ႐ွိမ်ား (Professional
Officers) ကို ေလ့က်င့္ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ရန္ မူ၀ါဒဆိုင္ရာျပန္လည္သံုးသပ္မွဳမ်ား (Policy Reviews) ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုဆိုင္
ရာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳမ်ား (Structural Reforms) ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္လည္းေကာင္း၊ အနာဂတ္တြင္ မလိုလားအပ္ေသာျပႆနာမ်ားကို
ေ႐ွာင္လႊဲႏိုင္ရန္အတြက္လည္း မလိုအပ္ပဲ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာမ်ားကို အလဟႆျပဳန္းတီးေစေသာ စစ္ဘက္နည္းပညာႏွင့္ေဆးတကၠသိုလ္
မ်ားအား ဖ်က္သိမ္းေစႏုိင္ရန္၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူတို႔အားအက်ဳိးျပဳရန္ အဆင့္အတန္း႐ွိေသာ ေရတပ္ႏွင့္ေလတပ္စစ္တကၠသိုလ္မ်ားအား ထပ္မံတည္ေထာင္ေစရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံကိုအက်ဳိးျပဳမည့္ အဆင့္မီပညာ႐ွင္မ်ားအား ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္မည့္ အရပ္ဘက္တကၠသိုလ္မ်ား
အားေထာက္ကူႏိုင္ရန္အတြက္ လည္းေကာင္း ရည္႐ြယ္ပါသည္။
အလားတူပင္ အခန္း (၂၄) ခန္းပါ၀င္ေသာယခု၀ထၳဳအား ဘာသာျပန္ရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအးခ်မ္းတည္ျငိမ္ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး
အတြက္ေ႐ွး႐ွဳၿပီး ရည္႐ြယ္အၾကံျပဳလိုသည္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာအခန္းက႑အလိုက္ ေဖၚျပသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

အခန္း (၅) ၊ ပထမပိုင္း

(၁၉၅၂) ဂ်ဴလိုင္လ (၁) ရက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ အေမ့ကိုႏွဳတ္ဆက္အနမ္းေပး၊ အေဖ့ကိုေပြ႕ဖက္ႏွဳတ္ဆက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊
၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္အနီးက ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ခ်က္ဗလက္ (Chevrolet) ကားေတြေရာင္းတဲ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕
ကားၾကံဳလိုက္စီးၿပီး အိမ္ကထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၀က္စ္ပြိဳင့္ကုိတပါတည္းယူလာရမယ္ဆိုတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါး၊ သြားပြတ္တံ၊
ေနာက္… လာမယ့္ (၄) ႏွစ္အတြင္းမွာ သံုးရမယ့္ တကုိယ္ေရသံုးပစၥည္းေတြအတြက္ ေဒၚလာ (၃၀၀) နဲ႔ မ႐ွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့
တျခားပစၥည္းပစၥယေတြကိုထည့္ထားတဲ့ ခရီးေဆာင္အားကစားအိတ္ကိုေတာ့ ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။
က်ေနာ္လဲစိတ္ေတြလွဳပ္႐ွားေနၿပီး၊ ေၾကာက္ေနမိတယ္ေလ။ အရင္ႏွစ္ ေႏြတုန္းကလဲအဲဒီလိုပဲ။ အဲဒီတုန္းကအေဖရယ္၊ အေမရယ္၊
က်ေနာ္ရယ္ ဟဒ္ဆန္ျမစ္ (Hudson River) တေလွ်ာက္႐ွဳခင္းေတြၾကည့္ဖို႔ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာစီးၾကေသးတယ္။
ခ်စ္သူတို႔လမ္း
ခ်စ္သူတို႔လမ္း
သေဘၤာက ၀က္စ္ပြိဳင့္နဲ႔တည့္တည့္ေနရာေရာက္ေတာ့ ျမစ္နဲ႔အၿပိဳင္တန္းေနတဲ့ “ခ်စ္သူတို႔လမ္း” ဆိုတဲ့လမ္းကေလးမွာ
ေစာ္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ေလညင္းခံလမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြကို အေဖကျပခဲ့ေသးတယ္ေလ။ ယူနီေဖါင္းေတြနဲ႔
ဗိုလ္ေလာင္းေတြကိုၾကည့္ရင္း…
ငါလည္းအဲလိုျဖစ္ႏိုင္တာပဲ… ဒါေပမယ့္ ငါ…သူတို႔လိုေရာေတာ္ရဲ႕လား… သူတို႔နဲ႔တန္းတူျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား…
စသျဖင့္ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ေတြးမိတယ္။ အခုေတာ့ လက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္ရပါေတာ့မယ္။
က်ေနာ္တို႔ကားလဲ ဂရက္ႏိုက္ေက်ာက္ေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတဲ့ ပင္မ၀င္ေပါက္ကေန၀င္ၿပီး “ဗိုလ္ေလာင္းသစ္သတင္းပို႔ရန္ေနရာ
လို႔ျပထားတဲ့ အမွတ္အသားျမွားေတြေနာက္လိုက္ၿပီး ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္း၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်ာက္တံုးေတြနဲ႔
ထုထည္ႀကီးႀကီးေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦးႏွစ္ခုၾကားက ခံတပ္အ၀လို ၀င္ေပါက္တခုကိုေရာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း
အိတ္ကိုဆြဲၿပီး ကားေပၚကဆင္းၿပီး၀င္သြားလိုက္ၿပီး စာေရးတေယာက္ကို က်ေနာ့္နာမည္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကက်ေနာ္၀င္ရ
မယ့္အခန္းတံခါးကို ညႊန္ေပးပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔၀င္သြားလိုက္ေတာ့ အားကစားခန္းအ႐ြယ္အစားေလာက္႐ွိတဲ့ အခန္းႀကီးထဲမွာ
နံရံတေလွ်ာက္မွာခ်ထားတဲ့စားပြဲေတြမွာထိုင္ၿပီး ဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတြကိုေက်ာင္း၀င္လက္ခံေနၾကတဲ့ စာေရးေတြနဲ႔ ဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
ပထမဆံုးစားပြဲကေနစ… တဆက္တည္းခ်ထားတဲ့စားပြဲေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကိုေျဖ၊ ပံုစံ
(Form) စာ႐ြက္ေတြျဖည့္ၿပီး ပါလာတဲ့ေဒၚလာ (၃၀၀) ကိုေပးခဲ့ရပါတယ္။ ၀က္စ္ပြိဳင့္ဆိုတာဒီလိုမ်ဳိးပဲျဖစ္မယ္လို႔ က်ေနာ္
တြက္ထားမိတဲ့အတိုင္းပါပဲ… စာေရးေတြရဲ႕လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ပံုကေတာ့ တကယ္ကိုအကြက္ေစ့တယ္ဗ်ာ။ အဲဒါလဲၿပီးေရာ
စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ကိစၥက စလာေတာ့တာပါပဲ။ တကုိယ္လံုးခြ်တ္ စင္ေလးတခုေပၚတက္ၿပီး၊ ေဘာထုပ္
(အတြင္းခံအားကစားေဘာင္းဘီ) ေလးတခုနဲ႔ပဲ ဓါတ္ပံုအ႐ုိက္ခံရတယ္ဗ်ာ။ အေနာက္ဘက္ကေန (၁) ပံု၊ ေဘးဘက္ကေန
(၁) ပံု၊ ႏွစ္ပံု႐ုိက္တယ္။
ဘယ္ေနရာကစခဲ့ရလဲဆိုတာကို သတိရေနေအာင္ ကိုယ္ဟန္ျပပံုေတြလို႔ေခၚတဲ့ အဲဒီပံုေတြကို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေလာ္ကာ (Locker)
လို႔ေခၚတဲ့ ကိုယ္ပိုင္သံဗီ႐ုိေလးေတြထဲမွာ ကပ္ထားမွာေလ။ အ၀တ္အစားေတြလဲ ျပန္၀တ္ၿပီးေရာ
“ ဒီတံခါးကေနထြက္သြားလိုက္လို႔…”  စာေရးတေယာက္က ေျပာပါတယ္။
၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္မွ (၂၀၁၅) တြင္ေက်ာင္းဆင္းမည့္ (၂၀၁၁) အပတ္စဥ္၏ ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းသစ္မ်ားႏွင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းမ်ား

အဲဒီတံခါးကထြက္ၿပီး ေျခတလွမ္းခ်လိုက္မိတဲ့ေနာက္မွာ က်ေနာ္နဲ႔တျခားဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြက ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္း
လဲသြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာေစာင့္ႀကိဳေနၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ့ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြကို
ပံုစံသြင္းဖို႔ (Fresher Welcome) အတြက္ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္း (First Classman) ေတြပါ။
အရင္ကေက်ာင္းဆင္းပြဲမိန္႔ခြန္းေျပာခြင့္ရတာေတြ၊ အားကစားထူးခြ်န္တယ္ဆိုတာေတြက ဘာမွကိုမဟုတ္ေတာ့တာဗ်ာ။
၀က္စ္ပြိဳင့္နဲ႔႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္တို႔ အဲဒီမွာစေတြ႕ၾကေတာ့တာပဲ…
ဟိုဖတ္စ္ရီးယား… ဒီမွာလာတန္းစီ…
ဖတ္စ္ရီးယားေတြ… အားလံုးသတိဆြဲထား …
ေဟ့ေကာင္ ဖတ္စ္ရီးယား ဒါသတိလားကြ…
ေဟ့ေကာင္…ေမးဆြဲထား… တစက္မွမလွဳပ္နဲ႔ေနာ္…
ဟိုေမာင္… ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလွ်ာက္ၾကည့္မေနနဲ႔… ၾကားလား…
ပခုံးေတြေနာက္ကိုဆြဲထား… ၾကားလား…
ေဟ့ေကာင္… ဒါအကုန္ပဲလား…
အိတ္ကိုခ်… ေႏွးတယ္ကြာ… ျပန္ေကာက္…
ေတာက္… ဖတ္စ္ရီးယား… မ်ားၿပီ…
ခ်ဆိုတာနဲ႔အိတ္ကိုလႊတ္ခ်… အခုလႊတ္ခ်လိုက္…

ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းသစ္မ်ားကိုစစ္ေဆးေနေသာ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းအရာ႐ွိမ်ား
အေဖေျပာျပထားလို႔ အဲဒါေတြၾကံဳရလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးသားေပမယ့္လည္း အနားမွာကပ္ၿပီးေအာ္တာ ခံေနရေတာ့ဗ်ာ… လူကေတာ္ေတာ္စိတ္တင္းထားရတယ္။ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ တျခားဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြလိုပဲ က်ေနာ္လဲ
ေခြ်းေပါက္ေပါက္က်လာပါေတာ့တယ္။
ဗိုလ္ေလာင္းသစ္မ်ားအတြက္ ပထမ (၈) ပတ္တာသင္တန္းကိုေခၚတဲ့ တရား၀င္နာမည္ကေတာ့ ေႏြရာသီလူသစ္တန္း
(Plebe Summer) ပါ။ တရားမ၀င္ေခၚတဲ့ သားရဲတြင္း (Beast Barracks)  နာမည္ကေတာ့ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အေနအထား
နဲ႔တကယ့္ကိုအံခြင္၀င္က်ပါပဲ။ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားေတြကေတာ့ သားရဲအုပ္ (Beast Detail) ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ (၈) ပတ္ကေတာ့
စစ္အေျခခံသင္တန္း (Army Basic Training) ထက္ကို အမ်ားႀကီးဆိုး႐ြားျပင္းထန္လွပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဖိစီးမွဳေတြကို မခံႏိုင္တဲ့ဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတြကို ျဖဳတ္ထုတ္ဖုိ႔အတြက္ အဲဒီသင္တန္းကို ေသေသခ်ာ
ခ်ာအကြက္ခ် စီစဥ္ထားတာပါ။ အဲဒီသင္တန္းမွာမျပဳတ္ပဲ ဇကာတင္က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုမွ ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္
မွာေလးႏွစ္တာကာလကိုျဖတ္သန္းဖို႔ လိုအပ္မယ့္ အေျခခံစြမ္းေဆာင္ရည္ေတြနဲ႔ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကို
သင္ၾကားေပးတာပါ။ မခံႏိုင္ရင္ထြက္ပဲ။ ဘာျပႆနာမွမ႐ွိေတာ့ဘူးေပါ့။
ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတြအားလံုးကို အလယ္ကြင္း (Central Area) လို႔ေခၚတဲ့ ေဘာလံုးကြင္း
အ႐ြယ္ေလာက္႐ွိၿပီး ဂရက္ႏိုက္ေက်ာက္ေတြနဲ႔ေဆာက္ထားတဲ့ ေလးထပ္အိပ္ေဆာင္ေတြက ရံထားတဲ့ကြင္း
တကြင္းထဲမွာ တန္းစီရပါတယ္။ သားရဲအုပ္က ဘယ္လွည့္ (Left Face)၊ ညာလွည့္ (Right Face)၊
အေျပးတက္ (Double Time)၊ အေဆာက္အဦးေတြထဲမွာ ဆယ္ေယာက္ပါတပ္စုလိုက္ခ်ီတက္ပံု စတဲ့အေျခခံ
အက်ဆံုး စစ္ေရးျပသင္ခန္းစာေတြကိုပို႔ခ်ပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္ကိုက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔၀င္လာတဲ့ တံခါးနားကအိပ္ေဆာင္ေတြမွာေနရတဲ့ အမွတ္ (၁) ဗိုလ္ေလာင္းသစ္တပ္ခြဲမွာ
ေနရာခ်လိုက္ၾကပါတယ္။ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားေတြက က်ေနာ္တို႔ကို လံုျခံဳေရးခန္း (Orderly Room) လို႔ေခၚတဲ့
တပ္ခြဲ႐ံုးခန္းထဲ ၀ုန္းဒိုင္းနဲ႔ ေမာင္းသြင္းလိုက္ၿပီး စာ႐ြက္စာတမ္းေတြထပ္ျဖည့္ခိုင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ျဖည့္ထားတဲ့
ပံုစံစာ႐ြက္တခ်ဳိ႕ကို ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားတေယာက္က က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေ႐ွ႕ျပန္ထိုးေပးလာတယ္ဗ်။
ေဟ့ေကာင္ ငတံုး…စာမဖတ္တတ္ဘူးလား… မင္းရဲ႕ပထမနာမည္နဲ႔ အလယ္နာမည္ရဲ႕အစစာလံုးလို႔ဆိုထားတာေလ…
က်ေနာ့္မွာပထမနာမည္မ႐ွိလို႔ပါခင္ဗ်… က်ေနာ့္နာမည္က အိတ္ခ်္ ေနာ္မန္႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္ပါ… ပထမနာမည္မွာက
အိတ္ခ်္ (Initial) တလံုးပဲပါတာပါ…

ပထမနာမည္မ႐ွိတဲ့လူဆိုတာ မင္းၾကားဖူးလို႔လား… မင္းေမြးစာရင္းထဲမွာဘာေရးထားလဲ… ျပစမ္း…
က်ေနာ္လဲ အဲဒီလိုအက်စ္ခံရတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕လွေပမယ့္ ဒီနာမည္ကိစၥေၾကာင့္ အေဖ့အေနနဲ႔ လက္တံု႔ျပန္လိုက္ႏိုင္တာ
ကိုေတာ့ တိတ္တခုိးေက်နပ္သြားတယ္။ အေဖ့ရဲ႕နာမည္အျပည့္အစံုက ဟားဘတ္ေနာ္မန္႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္ (Herbert
Norman Schwarzkopf) ျဖစ္ေပမယ့္ အေဖက ဂ်ာမန္နာမည္ ဟားဘတ္ ကိုသိပ္မႀကိဳက္လွဘူး။ အိတ္ခ်္၊ ေနာ္မန္
ဆိုတာပဲႀကိဳက္တယ္။ အေဖဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ေတာက္ေလွ်ာက္ အဲဒီျပႆနာကိုၾကံဳရတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့
အေဖ့ရဲ႕စစ္ဘက္ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းအားလံုးမွာ အေဖ့နာမည္က ဟားဘတ္ ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီျပႆနာကို ေ႐ွာင္လႊဲဖို႔အတြက္ အေဖက က်ေနာ့္နာမည္ကို အိတ္ခ်္၊ ေနာ္မန္ လို႔ပဲတရား၀င္မွည့္ေခၚခဲ့ပါတယ္။
သားရဲအုပ္ အတြက္လည္း အဲဒီနာမည္ကိစၥအတြက္ စစ္ဘက္စည္းမ်ဥ္းသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ အေျဖ႐ွာရတာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားပါေလေရာ။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ က်ေနာ့္နာမည္ကို အိတ္ခ်္ (F.I.O) ေနာ္မန္႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္
လို႔ေရးဖို႔ညႊန္ၾကားပါတယ္။ (F.I.O) ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ပထမတလံုးတည္းသာ (First Initial Only) ဆိုတာပါ။
၀က္စ္ပြိဳင့္ဗိုလ္ေလာင္းသစ္မ်ား (၂၈.၆.၂၀၁၀)
က်ေနာ္တို႔ေနရတဲ့အခန္းေတြက အေပၚဆံုးေလးထပ္မွာပါ။ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားသားရဲအုပ္ ကက်ေနာ္တို႔ကို အေပၚဆံုး
ထပ္ကိုေျပးတက္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ အိတ္ေတြလည္းခ်ၿပီးေရာ ဆံပင္ညွပ္ဖို႔ ေအာက္ကိုျပန္ေျပး
ဆင္းခိုင္းပါေလေရာ။ အဲဒီမွာညွပ္ရတဲ့ စစ္ပံုစံက က်ေနာ္ညွပ္လာတာထက္ အမ်ားႀကီးဆိုးတယ္ဗ်ာ။ ဆံပင္ညွပ္ၿပီးေတာ့
ေဆးေပးခန္းကိုသြားၿပီး ေဆးစစ္၊ ကာကြယ္ေဆးထိုး၊ ၿပီးတာနဲ႔ တပ္ေထာက္႐ံုးကိုသြား၊ ယူနီေဖါင္းခ်ဳပ္ဖို႔ကိုယ္
တိုင္းေပးၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္စစ္ယူနီေဖါင္း၊ ႐ွပ္အက်ၤ ီ၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၊ ေျခအိတ္ေတြနဲ႔ တျခားစစ္အသံုးအေဆာင္
ပစၥည္းေတြကို အိတ္ႀကီးႏွစ္လံုးနဲ႔အျပည့္ထည့္ၿပီး ပခံုးႏွစ္ဘက္ေပၚမွာ ထိန္းၿပီး အိပ္ေဆာင္ေရာက္တဲ့အထိ အေျပး
တက္နဲ႔ျပန္လာရတယ္။ သားရဲတြင္းအိပ္ေဆာင္ေတြမွာေနရတဲ့ ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြက ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကိုပဲၾကည့္၊ ဘယ္သြားသြားအေျပးတက္ပဲ။ ေျပးေနတုန္းမွာလဲ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြရဲ႕ ၀ိုင္းက်ပ္
တဲ့အသံေတြကဆူညံေနတာပါပဲ။
ေန႔လယ္က်ေတာ့ စားရိပ္သာကိုခ်ီတက္ၿပီး ေန႔လယ္စာစားရင္ ထိန္းသိမ္းရမယ့္ အျပဳအမူေတြကို သင္ယူရပါတယ္။
ထိုင္ခံုရဲ႕ေ႐ွ႕ဖ်ား (၆) လက္မေလာက္ေနရာေလးမွာပဲ ေ႐ွ႕တိုးၿပီး ခါးကိုမတ္ေနေအာင္ထိုင္ရပါတယ္။ ေတာ္ကီပြားလို႔မရဘူး၊
ေဘးဘီကိုလဲေ၀့ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။ ေပါင္မုန္႔၊ အသား စတာေတြကိုအျမန္ျဖတ္၊ ဓါးကိုေဘးခ်၊ ၿပီးရင္စား၊ ပါးစပ္ထဲမွာ
၀ါးေနတုန္း ခက္ရင္းကိုေဘးခ်ထားရပါတယ္။
က်ေနာ္စားေနတုန္း ဖုိင္နယ္ရီးယားတေယာက္က ေဘးကေနေတာက္ေလွ်ာက္က်ပ္ပါတယ္။
ဖတ္စ္ရီးယား… ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္မေနနဲ႔…ၾကားလား
ဟုတ္…
ဖတ္စ္ရီးယား… ပါးစပ္ထဲအမ်ားႀကီးမထည့္နဲ႔… ၾကားလား…
ဟုတ္…
စားရိပ္သာတခုလံုးလဲဆူညံပြက္ေလာ႐ုိက္ေနၿပီး အထဲမွာ႐ွိတဲ့ ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းတိုင္းရဲ႕ ေဘးကေန ဖိုင္နယ္လ္ရီး
ယားတေယာက္က က်ပ္ေပးေနပါတယ္။ တခုခုမွားသြားတာနဲ႔
ေ႐ွ႕ၾကည့္ (Sit Up!) …
လို႔ အေ႐ွ႕က ဖိုင္နယ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းက ေျပာလုိက္တာနဲ႔
စားေနတာကိုခ်က္ခ်င္းရပ္၊ ေမးဆြဲၿပီး ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားက ဆက္က်ပ္တာကို အဲဒီအတိုင္းနားေထာင္၊
အိုေက…စားေတာ့…
ဆိုမွဆက္စားလို႔ရပါတယ္။ ဘာမွမယ္မယ္ရရကို မစားရေသးခင္မွာပဲ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားေတြက ထမင္းပန္းကန္ေတြကို
ဆြဲသိမ္းသြားတယ္ဗ်ာ။ အုပ္ခံရတာ၊ ဗ်င္းခံရတာ၊ က်ပ္ခံရတာေတြမ်ားလြန္းေတာ့ တေန႔သာကုန္သြားတယ္
လူလည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေဂါက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ဘာမွကိုမမွတ္မိေတာ့ဘူး။
Trophy Point သို႔ခ်ီတက္မွဳတခု
ေနာက္ေန႔မနက္ (၅) နာရီမထိုးေသးခင္မွာ သားရဲတပ္ဖြဲ႕က က်ေနာ္တို႔အားလံုးကို မီးခိုးေရာင္႐ွပ္အက်ၤ ီနဲ႔ေဘာင္းဘီ႐ွည္၊
ကက္ပ္ဦးထုပ္ေပ်ာ့ (Visored Cap) ေတြျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းသစ္၀တ္စံု (Plebe Skin) ေတြနဲ႔အသင့္ျပင္ခိုင္းထားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဟဒ္ဆန္ျမစ္ကိုဆီးျမင္ေနရတဲ့ ေတာ္ေတာ္လွပတဲ့ေနရာမွာ႐ွိတဲ့ “Trophy Point” လုိ႔ေခၚတဲ့ ေအာင္ေျမကို
သြားၿပီး သစၥာဆိုရပါတယ္။ စစ္ထဲ၀င္တဲ့အရာ႐ွိမွန္သမွ် သစၥာျပဳၾကရတဲ့
Trophy Point
“ငါတို႔သည္အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုသစၥာေစာင့္သိပါမည္”
ဆိုတဲ့သစၥာအဓိ႒ာန္ကို သစၥာဆိုၾကရပါတယ္။
သစၥာဆိုၿပီးၾကတာနဲ႔ အေျမာက္ပစ္ေဖါက္ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းျဖစ္တဲ့ Star-Sprangled Banner သီခ်င္း
ရဲ႕ ေတးသြားနဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုခ်ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္ေလးက က်ေနာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့တကယ့္ကိုမွတ္တိုင္တခုပါပဲဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဖိုင္နယ္ရီးယားေတြက ေအာ္ဟစ္ၿပီး
က်ပ္ေနၾကတာကို တေနကုန္ခံေနရေတာ့ အေဆာင္ျပန္ေရာက္ရင္ဘာေတြမ်ားထပ္ျဖစ္လာဦးမလဲလို႔ ေသာကေရာက္ေနရပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို၀က္စ္ပြိဳင့္ဗိုလ္ေလာင္းတဦးျဖစ္လာၿပီဆိုတာကို ခုခ်ိန္ထိလည္း မယံုမရဲျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။ ၀က္စ္ပြိဳင့္ရဲ႕ပထမဆံုး သင္တန္းကာလတလကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ တကယ့္ကို စိန္ေခၚမွဳႀကီးတရပ္ျဖစ္လာပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ပထမဆံုးကာယေလ့က်င့္ေရးက ေနာက္ေန႔မနက္မွာပဲစပါတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာၾကံ့ခိုင္ေရးအတြက္နဲ႔ စစ္ေရးျပခ်ီတက္ရတာေတြပါ။ ေရကူးျခင္းစစ္ေဆးမွဳကိုလည္း ခံယူရပါေသးတယ္။ ပထမ ေရကူးကန္ေဘးမွာတန္းစီၿပီးရပ္၊ အမိန္႔ေပးတာနဲ႔ ေရကူးကန္ရဲ႕တဖက္တခ်က္ကို ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ကိုက္ (၃၀၀) ျပည့္ေအာင္ကူးရပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့
က်ေနာ္တို႔အုပ္စုထဲက လူေကာင္ထြားထြားနဲ႔ဗိုလ္ေလာင္းသစ္တေယာက္က ေရမကူးတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုအေျခအေနက
လုပ္ခိုင္းတာမွန္သမွ်လိုက္လုပ္ေနရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားေတာ့ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားေတြက “စ” လို႔အမိန္႔ေပးလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီဗိုလ္ေလာင္းက ေရကူးကန္ထဲဒိုင္ဗင္ထုိးခ်လိုက္တယ္။ အဲဒီဗိုလ္ေလာင္းေရမကူးတတ္တာကို နည္းနည္းၾကာေတာ့မွ
သားရဲအုပ္ ကရိပ္မိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ခ်က္ခ်င္းအဲဒီဗိုလ္ေလာင္းကိုျပန္ဆယ္တင္ၿပီး ဗိုက္ထဲကေရေတြျပန္ထြက္ေအာင္
လုပ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
ေတာက္… ဖတ္စ္ရီးယား… ေရမကူးတတ္ရင္ေျပာပါလားကြ…
ဘာညာနဲ႔ေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကတာပြဲကိုပ်က္ေနတာပဲဗ်ာ။
ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းသစ္ေတြလိုက္နာရတဲ့ စည္းကမ္းအမ်ားစုက သိပ္ေတာ့အဓိပၸာယ္မ႐ွိပါဘူး။ ဥပမာ ကိုယ့္အခန္းျပ
တင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုၾကည့္ခြင့္မ႐ွိတာမ်ဳိးေပါ့။ စည္းကမ္းခ်က္တခုခုေဖါက္လို႔ မိသြားရင္ေတာ့ ေနရာတင္အုပ္ခံရရင္ရ၊
မဟုတ္ရင္ ညက်ရင္ေခၚအုပ္ခံရေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္လဲ ပံုစံတမ်ဳိးနဲ႔အက်စ္ခံရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔
အေဖ့ရဲ႕ Gang Busters ဇာတ္လမ္းက ဆက္စပ္ေနတာကို ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားတေယာက္က သတိထားမိသြားတယ္။
အဲဒါနဲ႔သူက ဇာတ္လမ္းသစ္တခုထြင္လိုက္တယ္။ Gang Busters Poop ဆိုပဲ။ အကြက္သစ္ေပါ့ဗ်ာ။
႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္… Gang Busters Poop လုပ္စမ္းပါဦးကြ…
ဆုိတာနဲ႔ က်ေနာ္က ဘယ္ညာနင္းၿပီး ပါးစပ္ကေန ပီးေပၚ..ပီးေပၚ နဲ႔ ဥၾသဆြဲ၊ ပါးစပ္ကေန တဒက္ဒက္နဲ႔ စက္ေသနတ္ပစ္ျပၿပီး…
ဖီးလစ္ပ္ အိတ္ခ်္ ေလာ့ဒ္ တင္ဆက္တဲ့ Gang Busters အစီအစဥ္စတင္ပါၿပီဗ်ား…
လို႔ေၾကျငာရပါတယ္။ သားရဲတြင္း (Beast Barracks) မွာအေကာင္းဆံုးခံစစ္က ဟာသညဏ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ ေနတာပဲဆိုတာကို
က်ေနာ္ကေကာင္းေကာင္းသိထားေတာ့ သိပ္ေတာ့ျပႆနာမ႐ွိလွပါဘူး။
က်ေနာ့္အတြက္ တကယ့္ျပႆနာက မ်က္ႏွာပိုးမသတ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥပါ။ က်ေနာ္ျပံဳးၿဖီးၿဖီးလုပ္ေနတာကို ဖိုင္နယ္လ္ရီးယား
တေယာက္က မိသြားတာနဲ႔…
ေဟ့ေကာင္ ႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္မေနနဲ႔… ေမးဆြဲထားစမ္း… သတိဆြဲထား ေဟ့ေကာင္…ၾကားလား…
ဟုတ္…
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူကက်ေနာ့္ကိုေမာ့္ၾကည့္ရတဲ့ လူေကာင္ခပ္ေသးေသးမ်ဳိးျဖစ္ေနရင္ က်ေနာ္လဲခြီးကနဲရီခ်လိုက္မိတယ္။ အဲဒီမွာ ႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္ တေယာက္တိုင္ပတ္ေတာ့တာပဲဗ်ာ…
West Point Rifle PT
(Beast Baracks) သားရဲတြင္း (၈) ပတ္ကာလအတြင္းမွာ ကာယေလ့က်င့္ခန္းေတြက ပိုပိုၾကမ္းလာတယ္ဗ်ာ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အခက္အခဲျဖတ္ေက်ာ္တဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ေလ့က်င့္ခန္းေတြ၊ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းေလ့က်င့္ခန္းေတြကို
ေလ့က်င့္ၾကရတယ္။ ကာယေလ့က်င့္ခန္းေတြမွာ မလိုက္ႏိုင္တဲ့ဗိုလ္ေလာင္းသစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေက်ာင္းထြက္ၾကပါတယ္။
သူတို႔ေတြအတြက္ က်ေနာ္လဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီေ႐ြးခ်ယ္မွဳဟာ မွန္ကန္တယ္ဆိုတာ
ကိုေတာ့ ဗိုလ္ေလာင္းသစ္အားလံုးက သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။
သားရဲတြင္း (၈) ပတ္အတြင္းမွာ ႐ုပ္ပုိင္းနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းအရခံႏိုင္ရည္မ႐ွိတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းတေယာက္ဟာ ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္ကၠသိုလ္ရဲ႕
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ သင္တန္းကာလ (၄) ႏွစ္ကို ျဖတ္သန္းႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အတြင္းမွာ တပ္ကိုဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာေတာင္မလိုေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီ (၈) ပတ္အတြင္းမွာ ေလ့က်င့္ရတဲ့အထဲက အေရးအပါဆံုးကေတာ့ က်င့္၀တ္ေစာင့္စည္းမွဳ (Honor Code) ပါပဲ။
၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္သမုိင္းမွာ ပထမဆံုးေသာလိမ္လည္မွဳတခုျဖစ္ခဲ့တာက က်ေနာ္တို႔မေရာက္ေသးခင္ အရင္တႏွစ္
ကဆိုေတာ့ ပူပူေႏြးေႏြးပဲ႐ွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီကိစၥေၾကာင့္ ဗိုလ္ေလာင္း (၉၀) ေက်ာင္းထုတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီျပႆနာမွာ
ေဘာလံုးတသင္းလံုးနီးပါး ပါ၀င္ပတ္သက္ေနပါတယ္။
အားကစားသမားေတြကို ေလ့က်င့္ေပးတဲ့နည္းစနစ္က ခြ်တ္ျခံဳက်လာလိုက္တာ စာေမးပြဲမွာပါမယ့္ ေမးခြန္းေတြကို
ႀကိဳ႐ုိက္ေပးတဲ့အထိျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥရဲ႕ အနံ႔လဲထြက္လာေရာ… သတင္းစာေတြမွာ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္းျဖစ္
လာပါေလေရာဗ်ား။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စစ္တပ္ေဘာလံုးအသင္းက ႏိုင္ငံရဲ႕အေကာင္းဆံုးအသင္းေတြထဲက တသင္းေလ။
အဲဒီေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာကိုမထိခိုက္ရေအာင္ ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္အေနနဲ႔ ေက်ာင္းေဘာလံုးအသင္းရဲ႕ အေကာင္း
ဆံုးေသာေဘာလံုးသမားေတြကို ေက်ာင္းကေန ထုတ္ပယ္ခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔အပတ္စဥ္က အဲဒီျပႆနာအၿပီးမွာ ပထမဆံုးေရာက္လာတဲ့အပတ္စဥ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ က်င့္၀တ္ေစာင့္စည္း
မွဳစနစ္
(Honor System) အလုပ္လုပ္တဲ့ပံုကို က်ေနာ္တို႔ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ေအာင္ ေက်ာင္းက က်ေနာ္တို႔ကို
အေလးအနက္ထား သင္ၾကားပါေတာ့တယ္။
Cadet Honor Code
“ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းကေတာ့႐ွင္းပါတယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းတေယာက္ဟာ မလိမ္ဘူး၊ မညာဘူး၊ မခိုးဘူး၊ လိမ္ညာခိုး၀ွက္တဲ့
သူေတြကိုလဲ သည္းမခံဘူး…”


အဲဒီက်င့္၀တ္ကို ဗိုလ္ေလာင္းအားလံုးေလးစားလိုက္နာမယ္… ဆိုတာ ၀က္စ္ပြိဳင့္စစ္တကၠသိုလ္တခုလံုးကို အေျချပဳထားတဲ့
ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ စာသင္ခန္းအတြင္း/အျပင္၊ ေက်ာင္းတြင္း/ေက်ာင္းျပင္မွာပါ အဲဒီက်င့္၀တ္ကိုလိုက္နာရ
မွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကမ္းေတြကိုေဖါက္မယ္ဆိုရင္ အလြယ္တကူခ်ဳိးေဖါက္ႏိုင္ပါတယ္။
နည္းျပအရာ႐ွိေတြက ေမးခြန္းတစံုတည္းကိုပဲ ဗိုလ္ေလာင္းအုပ္စုေတြကို အခ်ိန္ခြဲၿပီးေမးပါတယ္။ ေ႐ွ႕ကေျဖၿပီးတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ ေနာက္ေျဖမယ့္ဗိုလ္ေလာင္းအသုတ္ေတြကို ေမးခြန္းေတြျပန္ေျပာမယ္ဆိုေျပာလို႔ရေပမယ့္
ဗိုလ္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ က်င့္၀တ္ေစာင့္ထိန္းၾကရပါတယ္။
အေဆာင္မွာဆိုရင္လဲ ႐ံုးပိတ္ရက္တပ္ျပင္ထြက္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔တပ္ျပင္ထြက္ျခင္းသည္ တရား၀င္စည္းကမ္းသတ္
မွတ္ခ်က္ႏွင့္အညီျဖစ္ပါတယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ ကဒ္ျပားေတြကိုတင္ရပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္ျပင္
ထြက္ရင္းနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ဘီယာမေသာက္ပါဘူး လို႔ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒီ၀န္ခံခ်က္ကဒ္ျပားေတြတင္ခဲ့တယ္
ဆိုရင္ေတာ့ အရာ႐ွိတာ၀န္မွဴးအေနနဲ႔လည္း အျပင္မွာလိုက္စစ္တာမ်ဳိး လုပ္ေလ့လုပ္ထမ႐ွိပါဘူး။
စစ္အရာ႐ွိတေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးမွာ စစ္မွန္တဲ့စံႏွဴန္းနဲ႔ လိုက္နာေဆာင္႐ြက္က်င့္သံုးသြားေစဖို႔
ရည္႐ြယ္ၿပီး အမွန္တရားကိုေစာင့္ထိန္းရတဲ့ က်င့္၀တ္ေစာင့္စည္းမွဳကိုသြတ္သြင္းေပးတာပါ။ တရက္မွာ (၂၄) နာရီလံုးလံုး
စည္းကမ္းတက်ျပဳမူေနထိုင္ရတာကို က်ေနာ္ေတာ့ႀကိဳက္တယ္။ ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားက ေလးနက္မွဳ႐ွိၿပီး
အတည္ျဖစ္တာကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္။
က်ေနာ္ဖတ္စ္ရီးယားဘ၀ မြန္းလြဲပိုင္းတေန႔က်ေတာ့ အလယ္ကြင္းထဲမွာ Bandbox Review ဆိုတဲ့
စစ္ေရးျပအခမ္းအနားတခုလုပ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္အခန္းျပတင္းေပါက္ကၾကည့္ရင္ ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဖတ္စ္ရီးယားေတြမွာ ျပတင္းေပါက္ကၾကည့္ခြင့္မ႐ွိဘူး။ အဲဒီမွာ အလယ္ကြင္းကို မျမင္ရတဲ့ ဟိုဘက္အျခမ္းက
ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းတေယာက္က က်ေနာ့္အခန္းကိုေရာက္လာၿပီး ဆိုပါေလေရာ။
ျပတင္းေပါက္ကေန ခဏေလာက္ၾကည့္လို႔ရမလား…
ငါတို႔မွာၾကည့္ခြင့္မ႐ွိဘူးေလ…
“ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔…ျပတင္းေပါက္နဲ႔နည္းနည္းလွမ္းတဲ့ေနရာကေန ခံုေပၚတက္ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူမွမသိပါဘူးကြ…”
ဆိုၿပီးလုပ္ပါေလေရာ
အမွန္ေတာ့က်ေနာ္သူ႕ကိုျငင္းလိုက္သင့္တာ…ဒါေပမယ့္လည္း
“ ေအးေလ… ကိုယ့္ျပႆနာကိုယ္႐ွင္းႏုိင္ရင္လည္းလုပ္ေပါ့ကြာ…” လို႔ပဲေျပာလိုက္ႏိုင္တယ္။
စစ္ေရးျပအခမ္းအနားလည္းၿပီးေရာ က်ေနာ့္အခန္းကို နီ႐ုန္း (Nerone) ဆိုတဲ့ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားတေယာက္ ေပါက္
ခ်လာပါေလေရာဗ်ာ။ အဲဒီဘဲႀကီးနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔က အဲဗားၿငိတယ္ဗ်ာ။ ၿငိတုိင္းလဲ ဒီဘဲႀကီးက အေသအုပ္တာဗ်။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္
က်ေနာ့္ကို၀က္စ္ပြိဳင့္ကေနထြက္ရေအာင္ေတာင္ လုပ္မယ္ဆိုပဲ။ ဒီဘဲႀကီးက က်ေနာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာကိုမႀကိဳက္
တာမွန္းလဲ မသိဘူး။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို မ်က္မုန္းက်ဳိးေနတဲ့ပံုပါပဲဗ်ာ။ အလိုလိုေနရင္း ေသာက္ျမင္ကပ္ပုဒ္မနဲ႔တူပါရဲ႕…
႐ႊပ္ဇေကာ့ဖ္… မင္းေဖာင္း (Foul) တာေတြမ်ားေနၿပီ…
ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကိုသတိဆြဲခိုင္းထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရလည္က်စ္ပါေလေရာဗ်ား… က်ေနာ့္ကို ႐ွယ္အုပ္မယ္ဆိုပဲ။ ျပႆနာက
ျပတင္းေပါက္ကေခါင္းျပဴၾကည့္လို႔တဲ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လဲ ညစ္သြားတယ္။ က်စ္ရင္းက်စ္ရင္းနဲ႔ သူလဲၿပီးေရာ…
စစ္ေရးျပအခမ္းအနားကို က်ေနာ္မၾကည့္ပါဘူး… လို႔ေျပာလိုက္တယ္ဗ်ာ။
ဘာ…မင္းထိုင္ခံုေပၚတက္ၾကည့္ေနတာကို ငါကိုယ္တိုင္ျမင္တယ္… ဖတ္စ္ရီးယား… ႐ူးသလိုေၾကာင္သလိုလုပ္ေနတယ္ ဟုတ္လား…
က်ေနာ္မၾကည့္ပါဘူးခင္ဗ်…
မင္း မၾကည့္ဘူး… ဟုတ္လား…
ဟုတ္…
ေအး… ေကာင္းၿပီ…
ဆိုၿပီး ဘဲႀကီး ေလွ်ာ္သြားပါေလေရာဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီကိစၥလည္း အဲဒီမွာတင္ျပတ္သြားတယ္။
သူ႔အေနနဲ႔က်ေနာ့္ကို မၾကည္ေပမယ့္ Honor Code ေၾကာင့္ က်ေနာ္ေျပာတာကိုသူလက္ခံလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္က
လိမ္မေျပာဘူးေလ။ မၾကည့္လို႔မၾကည့္ဘူးေျပာတာပဲ။ ေနာက္…ၾကည့္တာဘယ္သူလဲဆိုတာကိုလဲ သတင္းပုိ႔စရာမလိုေတာ့ဘူး
။ အဲဒါကစည္းကမ္းေဖါက္တာ (Regulatory Breach) ျဖစ္ေနတယ္။ က်င့္၀တ္ခ်ဳိးေဖါက္တာ (Honor Breach) မဟုတ္ဘူးေလ။ ပြဲၿပီးသြားလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ဗ်ာ။ ႏို႔မုိ႔ရင္ေတာ့ မေခ်ာင္ဘူး…
သားရဲတြင္းကာလၿပီးဆံုးျခင္း အထိမ္းအမွတ္စစ္ေရးျပအခမ္းအနား
ေက်ာင္းတက္ဖို႔ စာသင္ႏွစ္ (Academic Year) အခ်ိန္က်လာေတာ့ သားရဲတြင္းကာလတပ္ခြဲေတြကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဖတ္စ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြအားလံုးကို ႐ွိၿပီးသား ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ခြဲ (၂၄) ခုအတြင္းကိုျဖန္႔ခ်လိုက္တယ္။
အဲဒီအခါလဲက်ေရာဗ်ာ… အရင္တုန္းက က်ေနာ္တို႔ကိုက်ပ္တာ ဖိုင္နယ္လ္ရီးယားေတြခ်ည္းပဲ႐ွိရာကေန အခုေတာ့
သာ့ဒ္ရီးယားဗိုလ္ေလာင္းေတြ (Second Classmen) နဲ႔ စကၠဲန္းရီးယားဗိုလ္ေလာင္း (Third Classmen) ေတြ အားလံုးေ
ပါင္းရာခ်ီသြားပါေလေရာဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္လည္း သားရဲတြင္းကာလ (၈) ပတ္ကိုျဖတ္သန္းလိုက္ႏိုင္ေတာ့ ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္မွာလဲ
ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းသြားႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ပိုၿပီးယံုၾကည္လာမိပါတယ္။ (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)
Daniel Kane
´