{ အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္း၊ တလြဲဆံပင္ေကာင္း၊ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ က်ီးမိုက္ }

အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္း၊ တလြဲဆံပင္ေကာင္း၊ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ က်ီးမိုက္
သီဟသူ (ကေမၻာဇ)
ကာတြန္း - ဟန္ေလး (ဧရာ၀တီ၀က္ဘ္ဆိုက္)

က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက “ေၾကာင္ ဘယ္သူျခဴဆြဲ၊ အျဖဴ မည္သူအမဲဆိုးသလဲ” ဆိုတဲ့ စာေတြ ထင္ရွားခဲ့ပါ တယ္။ စာေရးဆရာ ေမာင္သာရနဲ႔ ဆရာမင္းေက်ာ္တို႔ ေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္အမည္ေတြ ထင္ပါတယ္။

ခုတခါ အရြယ္ေရာက္ခဲ့ၿပီး မ်က္ေမွာက္ကာလမွာလဲ အလားတူဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို (နအဖ) စစ္ေကာင္စီအစိုး ရက ဖန္တီးခဲ့တာ ျမန္မာသာမက ကမၻာကပါ သိကုန္ၿပီး ေရႊဉာဏ္ေတာ္စူးေရာက္လွၿပီလို႔ သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ ႀကီး၊ ဘ၀ျမင့္ ဘုရင္႐ူး႐ူးေနတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊတေယာက္ ေနာက္ဇာတ္လမ္းတခုဆက္ေရးၿပီး ကမၻာကို မ်က္စိ လွည့္ေနျပန္ပါၿပီ။

ဒါကေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ဂြၽန္၀ီလ်ံယက္ေတာဆိုသူ ဆန္းၾကယ္တဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ လူထူးလူဆန္း တေယာက္အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္ထဲကို ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ၀င္ခဲ့ရာက အျပစ္မရွိတဲ့ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနာက္တခါ ထပ္ဆင့္တီထြင္ ျပင္ဆင္တိုးျမႇင့္တဲ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ (သို႔မဟုတ္) ဗိုလ္သန္းေရႊ စိတ္မထင္ရင္ သူ႔အေပၚ ေျခသုတ္ပုဆိုး ေႁမြစြယ္က်ဳိးလို မက်ဳိးႏြံခဲ့ရင္ “ဆုိင္းငံ့အျပစ္ ဒဏ္” ဆိုတဲ့ (သားေရႀကိဳး ဆုိင္းငံ့ေထာင္ဒဏ္) တႏွစ္ခြဲကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေစရမယ့္ ဖန္တီး ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳေတြရွိတဲ့ နအဖအႀကီးအကဲ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံတိုင္းသူျပည္သားေတြေရာ ကမၻာကိုပါ မ်က္စိလွည့္နားလွည့္ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို က စားၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕အာဏာပါ၀ါ သက္တမ္းရွည္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။

ခုေနာက္ဆံုး အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္ကို မယံုၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျမန္မာ ျပည္ကိုလာခြင့္ ေရွာေရွာ႐ွဴ႐ွဴေပးၿပီး ေနျပည္ေတာ္မွာ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ လက္ခံေတြ႔ဆံု၊ ေနာက္ဆံုး ကု လအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းလို ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူ ေခါင္းေဆာင္တဦးကိုေတာင္ ေတြ႔ခြင့္မေပးခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ပါ ေတြ႔ခြင့္ေပး၊ အျပန္လက္ေဆာင္အျဖစ္ မစၥတာယက္ေတာကို ေထာင္ (၇) ႏွစ္နဲ႔ အလုပ္ၾကမ္းေထာင္ဒဏ္ခ်ထားရာကေန အိမ္ျပန္၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္တာဟာ ဇာတ္ၫႊန္းဆရာ၊ ဒါ႐ိုက္တာ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ႕ လတ္တေလာ ေနာက္ဆံုးဇာတ္ကားျဖစ္ပါတယ္။

အစကခ်ီၿပီး တပိုင္းစီၾကည့္ၾကရေအာင္ …။

အဓိကဇာတ္ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနာက္ထပ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်မယ္ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းအ ေခါင္အထြဋ္ (Climax) ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဂြၽန္၀ီလ်ံယက္ေတာ ေခၚ ႏုိင္ငံျခားသားဇာတ္ေကာင္တဦးကို ဇာတ္ရံအ ျဖစ္ ထပ္ျဖည့္ၿပီး ယုတၱိမတန္ အေပၚယံေရႊမႈန္ၾကဲ၊ အၾကံအဖန္ေတြနဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းလံုး စိတ္၀င္စားေအာင္ “အ ယုတ္ျပ၊ အရႊန္းထင္၊ ရာဇ၀င္တြင္မဲ့ ဇာတ္ကားႀကီး” ႐ိုက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ပထမဆံုးအႀကိမ္ မစၥတာယက္ေတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အိမ္ျခံ၀င္းထဲ ၀င္ခဲ့တဲ့ သတင္းကို နအဖ သိရတဲ့ အခါမွာ ဗုိလ္သန္းေရႊဟာ အကြက္ေကာင္း၀င္ၿပီလို႔ ဆင္ၾကံၾကံ၊ လက္ခေမာင္းခတ္ခဲ့မွာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေတြ တိုးတိုးခ်ေနရလို႔ ျပစရာ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ ရွားပါစြာရွာေနရခ်ိန္မွာ ဖင္လိမ္ကြင္းက ကခ်င္တဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊတေယာက္ ယက္ေတာလိုလူမ်ဳိး ရွားေတြ႔ ျခင္းဟာ သူ႔အဖို႔ တခ်ပ္ေမွာက္ဖဲကစားသူ လိုခ်င္တဲ့ဖဲ ရသြားသလို အူျမဴး ၀မ္းအသာႀကီးသာၿပီး စိတ္ထဲမွာ “ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ကိုယက္ေတာ … ရယ္” တဖြဖြ ေျပာေနမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ေရာ အေပးအယူလုပ္တဲ့ ေျခလွမ္းအစအေနနဲ႔ ေရာ ယက္ေတာကို ရက္ရက္ေရာေရာႀကီး အျပစ္ဒဏ္ေတြ ပယ္ဖ်က္၊ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္ ၀က္ဘ္ကို မ်က္ႏွာလုပ္၊ အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ လူတကာ (ျမန္မာေရာ ကမၻာမွာပါ) ထင္ျမင္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြေပး၊ အေကာင္းျမင္ အဆိုးျမင္ေတြ အားၿပိဳင္အလုပ္႐ႈပ္ ေတြေ၀ေအာင္ လုပ္လိုက္ျပန္ပါၿပီ။

နအဖဟာ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြား၊ သူတို႔ကို အေကာင္းစကားေျပာမယ့္ ႏိုင္ငံျခားသားကိုသာ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ အ လြယ္တကူ ေပးေလ့ရွိတာပါ။ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းလိုလူေတာင္ သူတို႔ကို အျပစ္တင္ မယ့္စကား၊ အေပၚစီးစကား ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္လာခြင့္ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ အလြယ္တကူ ေပးတာမ ဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ (Preconditions) ႀကိဳတင္လိုက္နာရမယ့္ စကားေတြ သေဘာတူမွ လာခြင့္ေပး တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္းတို႔က ဂြၽန္၀ီလ်ံယက္ေတာ ပထမအႀကိမ္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရ ဘဲ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္းအေပၚ အာဏာပိုင္ေတြကို သတင္းပို႔တိုင္ၾကား အစီရင္ခံခဲ့တာကို မထင္မရွား မသိက်ဳိး ကြၽံျပဳသလို အျပင္ဘန္းမွာရွိခဲ့ေပမယ့္ ဗိုလ္သန္းေရႊနဲ႔အဖြဲ႔ဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ကမၻာေက်ာ္ ဇာတ္ကားတခု႐ိုက္ထုတ္ဖို႔ အၾကံေကာင္းႀကီး ရသြားတာပါပဲ။

တကယ္လို႔သာ ဗိုလ္သန္းေရႊ မေသေသးဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး သမၼတျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေမာ္စီတံုး၊ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ လီကြမ္ယူတို႔လို ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဆက္ျဖစ္ ေနခြင့္ရခဲ့ရင္ မစၥတာယက္ေတာကို သူေကာင္းျပဳၿပီး “သတိုးသီရိသုဓမၼာ မဟာသေရစည္သူ အဂၢမဟာဥမၼ ေဇာတိက” မဟာ့မဟာရွည္လ်ားတဲ့ ဘြဲ႔ထူးႀကီးေတြ ဆက္ကပ္ ေက်းဇူးဆပ္ဦးမွာပါ။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ယက္ေတာ” တို႔အမႈ အဆံုးသတ္ပံုကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။

အစပထမ ဥေပဒမွာ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြရွိလို႔ဆိုၿပီး ရက္ေရႊ႕ဆိုင္း၊ ဇာတ္ရွိန္တင္၊ ေမြးစားပေထြး ေပါက္ေဖာ္ႀကီး ဆီကို ေျပးတိုင္ပင္၊ စစ္ကူေတာင္းၿပီး ေနာက္ဆံုး ေဗဒင္ဆရာေပးတဲ့ ရက္ နာရီကို ျဗဳန္းစားႀကီး အရွက္မရွိ စီ ရင္ခ်က္ခ်မွတ္၊ ျပဇာတ္တုိက္ထားသလို မတရားသူႀကီးမင္းမ်ား ဇာတ္စင္မွ ထြက္ခြာ၊ လူၾကမ္းမင္းသား မင္း တိုင္ပင္ ကပ္ဖား၀န္မင္းက အမိန္႔ေတာ္ျပန္၊ ရယ္လိုက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ေမာ ရင္ဘတ္ေနာက္က ေက်ာ ျပဇာတ္ ႀကီး။

ဇာတ္နာေအာင္ကျပသလို မ်က္ႏွာျဖဴ လူထူးႀကီးကို အျဖဴမုန္းတဲ့ ဇာတ္႐ႈပ္ဆရာႀကီးက အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ေပးၿပီး မစုေလးကိုေတာ့ ငါသနားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပလိုက္မယ္ဆိုကာ သူေတာ္ေကာင္း ‘ေဒါင္း’ ေယာင္ေဆာင္တဲ့ ‘က်ီး’ လို စာနာေထာက္ထားမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ အေၾကာင္းျပေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ႀကိဳတင္ စီ ရင္ခ်က္ခ်မွတ္ေရးၿပီးျဖစ္တဲ့ “ေနာက္ထပ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ (သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံေရးျမင္ကြင္း (Political Arena) က ဖယ္ရွားထားေရး အစီအစဥ္” ကို ေဖာ္ထုတ္လုိက္တာပါပဲ။ တုတ္တဘက္၊ ေရတခြက္နဲ႔ အာဏာပါး ကြက္သားက ရာဇ၀တ္သားကို သနားဟန္ သ႐ုပ္ေဆာင္ မဂၤလာအမွတ္ယူတာမ်ဳိးပါ။

ငါဆင္တဲ့ဇာတ္ကြက္ ဘယ္ေလာက္လွ ဘယ္ေလာက္ပိုင္သလဲလို႔ ဗုိလ္သန္းေရႊတေယာက္ စိတ္ႀကီး၀င္၊ ဘ၀င္ ေခါက္ခိုက္ေပမယ့္ က်ီးမိုက္ႀကီးရဲ႕ ဇာတ္လမ္းမွာ ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္စရာေတြက တပံုတပင္ႀကီးပါပဲ။

လြတ္လပ္ေရးကို ရယူေပးခဲ့တဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” ရဲ႕ သမီးမို႔လို႔ဆိုတဲ့ စကားကိုသံုးရင္း အစကေရာ ဘာ ျဖစ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ သမီးလို မဆက္ဆံ၊ အသိအမွတ္မျပဳဘဲ ခုတ္လို႔ရတဲ့ ႂကြက္ကေလးကို မစားေသး ဘဲ ေဆာ့ကစားတဲ့ ေၾကာင္အိုႀကီးလို လုပ္ရတာလဲ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ပံု၊ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ပံုေတြ အကုန္ဖယ္၊ ငါ့ပံုသာခ်ိတ္ဆိုၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ႀကီးအေပၚ မိုက္လံုးႀကီး ႐ိုင္းစိုင္းယုတ္မာစြာ ဖယ္ရွားရတာလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီးနဲ႔ ပတ္ သက္သမွ် သတင္း၊ မီဒီယာ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အာ႐ံုျမင္ကြင္းက ေမွးမွိန္ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ရတာလဲ။

အမ်ဳိးေကာင္းသားသမီးဆိုရင္၊ ဗုဒၶဘာသာ သာကီ၀င္ႏြယ္ဆိုရင္၊ သူေတာင္ေကာင္းဆိုရင္ ဗုဒၶဆံုးမ ၾသ၀ါဒစ ကားေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္တာေတြ ဘာျဖစ္လို႔လုပ္ေနသလဲ။ ရွက္တတ္ရင္ လဲေသလုိက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။

ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္နဲ႔ အမႈစီရင္ခ်က္မွာ စကားလံုးလွလွေတြ သံုးခဲ့ေပမယ့္ သံုးသမွ် ျပန္လွန္ေမးခ်င္စရာ၊ ေမးခြန္းေတြက တပံုႀကီးရွိတဲ့အျပင္ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းထားတဲ့ေအာက္က ဘီလူးရဲ႕အစြယ္က ျပေနတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ငါ့ကို ဦးမၫြတ္၊ ငါ့စကား နားမေထာင္ရင္ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၁) ႏွစ္ခြဲေပးၿပီး ေထာင္ ထဲမွာ သြားေနခိုင္းမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။

ခုတခါ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္ လာမယ္ဆိုေတာ့ ဖုတ္သြင္းရထားဆိုက္သလို အကြက္၀င္ျပန္ၿပီ။ အာဆီ ယံ ဒီႏွစ္အစည္းအေ၀းမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္က နအဖတင္းမာမႈေတြ ေပ်ာ့ ေပ်ာင္း၊ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲေတြ တကယ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြဖယ္ရွား ျမန္မာႏိုင္ငံေကာင္းစား ဖို႔ ကူညီမယ္ဆိုတုန္းက ဟီလာရီကလင္တန္ကို ျမန္မာသတင္းစာေတြမွာ ေ၀ဖန္လိုက္ၾကတာ။ ခုက်ေတာ့ ဂ်င္မ္ ၀က္ဘ္ကို “အျပဳသေဘာေဆာင္သူ” လုိ႔ မဟာခ်ီးမြမ္းခန္းထုတ္ေနျပန္ၿပီ။ သူတို႔နဲ႔ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္ ဘာ ‘အေပးအ ယူ’ ေတြ လုပ္ၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ သူတို႔ပဲသိမွာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ “ပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ရွားေရးကိစၥ” မွာ အ ေရးပါတဲ့သူတေယာက္ကိုေတာ့ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးျပၿပီး မ်က္လွည့္ျပဦးမွာပါ။

အေမရိကန္အစိုးရကေတာ့ ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး ေျပာေနပါတယ္။ ဒီအမတ္ဟာ အေမရိကန္အစိုးရကို ကိုယ္စား ျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။

အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမႈ” ဆိုတဲ့ “ကလိန္ေစ့ျငမ္းဆင္” ဇာတ္ကားႀကီးရဲ႕ အဓိကတရားခံ၊ ဇာတ္ေကာင္ ‘ယက္ေတာ’ ကို သေဘာထားႀကီးစြာ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး (‘ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးလိုက္တယ္’ လို႔ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေျပာသံမၾကားရ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေတာ့ အာဃာတႀကီးစြာ အၿငိဳးအေတး ႀကီးစြာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ (၁) ႏွစ္ခြဲ (သားေရႀကိဳးဥပေဒ) နဲ႔ ဆက္ခ်ထားတာေတြကေတာ့ တ လြဲဆံပင္ေကာင္း၊ ေခါင္းေပါင္းေပါင္း သမၼတလုပ္ခ်င္တဲ့သူ၊ အေမကိုေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္းခ်င္တဲ့ (က်ီးမိုက္ ဇာတ္႐ႈပ္ႀကီး) ရဲ႕ ‘ေဒ၀ဒတ္’ ဉာဏ္ေတြသာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

သီဟသူ (ကေမၻာဇ)