{ လက္ရွိခ်န္ပီယံ ဝင္မကန္တဲ့ပြဲ }(Click)

{ လက္ရွိခ်န္ပီယံ ဝင္မကန္တဲ့ပြဲ }

လက္ရွိခ်န္ပီယံ ဝင္မကန္တဲ့ပြဲ
မားဆိုး

ျခံအမွတ္ (၅၄) မွာ
ထူးေတြ
အထပ္ထပ္နဲ႔
မွတ္တိုင္ေတြ
(၆၅) တိုင္ ေရးထိုးခ့ဲၿပီ
ေသတဲ့အထိ
မ်က္ႏွာမငယ္ေစရဘူး အေမ။


အေမေရ ...
ေတာေခြးအေတြ ဝိုင္းေဟာင္ၾကတယ္
ဒါေပမယ့္
“ဝုတ္ ... ဝုတ္” လို႔ မျမည္ဖူး
“ေရြးေကာက္ပြဲ ... ေရြးေကာက္ပြဲ” လို႔ ျမည္တယ္။


၂၀၁၀ ထန္းလ်က္ခဲ ခ်ေကြၽးေတာ့
ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ရွိလိုက္ၾကပံုမ်ား
ေမာ္ဒန္ဆရာေလးတခ်ဳိ႕ေတာင္
သက္ေတာ္ရွည္အမတ္ျဖစ္မယ့္ေခတ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အရန္ခံုမွာ ထိုင္ေနရမွန္း မသိၾကရွာဘူး။


ဖြတ္စိမ္းေတြက
ေတာင္ရွည္ဝတ္
ေခါင္းေပါင္းစကို
ညာ ခ်လို႔ ...
လမ္းေတြေဖာက္ၾကသတဲ့
အေရျခံဳ ကလိန္ေတြစံုေတာ့
ဖြတ္ မိေခ်ာင္းျဖစ္၊ ျမစ္ မခ်မ္းသာသေပါ့ အေမရယ္။


တကယ္ေတာ့
သူတို႔က ခံစစ္တံတိုင္းႀကီးေတြေပါ့
စည္း႐ိုးအထပ္ထပ္နဲ႔
ဂိုးသြင္းမခံရေအာင္ ပိတ္ဆို႔မယ္။


ဒီၾကားထဲ
သန္းသန္း ခ်ိဳခ်ိဳ ေနရည္ ဆိုတဲ့
သံုးဦးစပ္
ငါးပိရည္ႀကိဳ ၫြန္႔ေပါင္းအသင္းက
ေနမညိဳေသးဘဲ
ေလေတြ ၿပိဳျပေနၾကျပန္ရဲ႕
သူတို႔က
ဘယ္ေတာင္ပံတိုက္စစ္ကို တာဝန္ယူမယ္တဲ့။


ဒီမိုကေရစီ
တြင္တြင္ေျပာၿပီး
ေရႊဝါဆပ္ျပာနဲ႔ ဧည့္မထဆန္
မွန္မွန္ထုတ္တတ္တဲ့
ေၾကာင္သူေတာ္ ေဘာသူခိုးေတြက ရွိေသး
သူတို႔က
ညာဝင္းမွာ ေဆာ့မယ္။


အေမေရ ...
က်ေနာ္ သ္ိၿပီဗ်
ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့
အန္ဒီအက္ဖ္ေတာက်ီးကန္းေတြ
တသက္လံုး
ဂိုးမသြင္းနိုင္ခဲ့တဲ့ ရလဒ္ေဟာင္းေတြနဲ႔
လူကြၽံေဘာအဖမ္းခံၾကဦးမယ္။


ရွမ္းအိုးစည္တီးၿပီး
မေနာကြင္းမွာ
ဒံုးယိမ္းကၾကမယ့္
ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သား
အျဖည့္ခံ ေဘာသမားေလးေတြေပါ့
သူတို႔က
၂၀၁၀ ေဘာလံုးေလး ေဘးထြက္သြားရင္
ပါမစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ဝိုင္းေကာက္ေပးၾကမယ္။


၈၈ ေက်ာင္းေတာ္သား မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားက
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းလို႔
ကြင္းလယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ဖို႔
မွန္းၾကျပန္ေရာ။


အဆံုးသတ္ တိုက္စစ္မႈးကေတာ့
လီယြန္နယ္လ္သိန္းစိန္ ... တဲ့
ဘယ္သူေတြ
ဘယ္လိုတားတား
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အေကာင္းဆံုး
ကလိမ္ျခံဳ ပေလယာဆု
အေကာင္းဆံုး
ေရွ႕တန္းလူသတ္သမားဆု
အေကာင္းဆံုး
ဒီမိုကလိမ္စီ ဖန္တီးရွင္ဆု
ရွိသမွ်
သိမ္းက်ဳံးယူဦးမွာ ျမင္ေယာင္ေသး။


အေမေရ ...
အာဂ်င္တီးနားနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားပြဲကို
အိပ္ေရးပ်က္ခံ
ထၾကည့္တဲ့အထိေတာ့
သားတို႔ မ႐ူးႏွမ္းေသးပါဘူး။


သားတို႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
အေမသာ ခ်န္ပီယံ
သားတို႔ ကစားကြင္းနဲ႔ စစ္တလင္းထဲမွာ
အေမသာ ခ်န္ပီယံ
မတန္တဲ့ပြဲ
ဝင္မကန္တဲ့ အေမ့အတြက္
သားတို႔
ဂုဏ္ယူတယ္။ ။

မားဆိုး
(၁၉.၆.၂၀၁၀)

{ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ သူ႕မိသားစုရွားပါးဓါတ္ပံုမ်ား }(CLick)

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ သူ႕မိသားစုရွားပါးဓါတ္ပံုမ်ား

(လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕မဂၤလာကိုဂုဏ္ျပဳ ေသာအားျဖင့္ အဓိပတိၾကီး ေပးပို႕သည္)

(Aung San Suu Kyi at her wedding reception, following a Buddhist blessing at a family friend’s London home - Photograph: Private Aris Family Collection )

(New Year’s Day, 1972, Chelsea registry office in London. Aung San Suu Kyi and Michael Aris marry, aged 26 and 25 respectively - Photograph: Private Aris Family Collection)

(Aung San Suu Kyi’s mother, Daw Khin Kyi, meets her grandson, Alexander, for the first time on a family visit to Rangoon. Michael Aris stands at the back. 1974 -Photograph: Private Aris Family Collection)

(Aung San Suu Kyi on the snowy slopes of a mountain in Bhutan in 1971. Further up the hill, at Taktsang temple, Michael had proposed to her - Photograph: Private Aris Family Collection )

(Having a barbecue on a family holiday to the Norfolk Broads in the early 1980s -Photograph: Private Aris Family Collection)

(17 June 2010: On Saturday 19 June the Burmese human rights activist Aung San Suu Kyi will turn 65. She remains under house arrest in Rangoon, and to mark her birthday the Guardian has been given previously unpublished photographs taken from the private collection of her late husband, Michael Aris, showing the Burmese democracy movement leader as a young bride-to-be, mother and housewife. Proceeds from the pictures are being donated to Dr Cynthia's Mae Tao Clinic (maetaoclinic.org), a charity that provides free healthcare for refugees, migrant workers and other people who cross the border from Burma to Thailand)


(From 1973 to 1988, Aung San Suu Kyi devoted her time and energy to motherhood in Oxford where her husband was an academic - Photograph: Private Aris Family Collection))

(A family picnic in Grantown-on-Spey. Aung San Suu Kyi with her husband (with the beard) and two sons Alexander and Kim. The woman in the back wearing the headscarf is Mathané Fend, a famous pre-war singer who was Aung San Suu Kyi's most trusted friend and confidante, her 'emergency aunt' - Photograph: Private Aris Family Collection)

(1970/1980 on the lawn of her father-in-law’s house in Grantown-on-Spey, Scotland, Aung San Suu Kyi plays with her two sons, Alexander (in the braces) and Kim -Photograph: Private Aris Family Collection)

(Her husband-to-be, Michael Aris, riding a yak in Bhutan, where he was a tutor to the royal family, 1971 Photograph: Private Aris Family Collection)

(The future Nobel laureate riding a mule up a mountain in Bhutan, 1971 - Photograph: Private Aris Family Collection )

(Daw Aung San Suu Kyi’s husband, Michael Aris, an academic and specialist in Tibetan and Himalayan Studies, in his study at St John's College, Oxford - Photograph: Private Aris Family Collection)

(ဓါတ္ပုံမ်ားအား Guardian UK မွ ျပန္လည္ေဖၚျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္)။

{ ရာဇဝင္တြင္ေသာ စကားမ်ား }(Click)

ရာဇဝင္တြင္ေသာ စကားမ်ား

မင္းဟန္ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ ၁၆ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၃၉ မိနစ္

“စကားတလံုး၊ ျပက္လံုးတကြက္က၊ စစ္ပြဲမ်ား၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ မ်ားစြာထက္ လူ၏ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတတ္သည္”

(ပေလတို)

(က)

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃ဝဝ ျပည့္ႏွစ္က အေရးေတာ္ပံုႏွစ္ဟု ဆုိရမည္။ ထုိေခတ္ကာလက ျမန္မာျပည္တြင္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေပါင္း ၁ဝ၄၈ ႐ံု ရွိ၏။ ‘စတီးဘရားသား’၊ ‘ဘလုတ္ဘရားသား’၊ ‘ဘီအိုစီ’၊ ‘ဘီဘီတီစီ’၊ ‘အာရ္အီးတီ’၊ ‘ဧရာဝတီ’ စသည့္ အရင္းရွင္ကုမၸဏီမ်ားမွ ပိုင္ဆုိင္သည့္စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုၾကီးမ်ား ျဖစ္၏။ အလုပ္သမားေပါင္း ၂၂၉,ဝဝဝ မွ် ရွိသည့္အနက္ ျမန္မာျပည္အလုပ္သမားမ်ားက ၂၅ % မွ်ရွိၿပီး၊ အိႏၵိယအလုပ္သမားမ်ားက ၇၅ % ရွိ၏။

လစာက တေန႔လွ်င္ ၇ ပဲမွ တက်ပ္အထိ ရၾက၏။ အလုပ္ပိတ္ရက္မ်ားတြင္မူ လုပ္ခအား မခံစားၾကရ။ ထုိစဥ္က အလုပ္သမားတဦး၏ ပ်မ္းမွ်ဝင္ေငြသည္ တလလွ်င္ ၂ဝ က်ပ္ထက္ မပို။ ေနမဝင္ အင္ပါယာ၏ စက္႐ံုအလုပ္႐ံု ဥပေဒမ်ား ရွိေသာ္လည္း ထုိထုိေသာ အလုပ္သမား ၂ သိန္း ၂ ေသာင္း ၉ ေထာင္တို႔ႏွင့္ကား အက်ဳံးမဝင္၊ မခံစားၾကရ၊ အလုပ္သမားမ်ားတြင္ ပင္စင္မရွိ။ သက္သာ ေခ်ာင္ခ်ိေရးဟူသည္အား မခံစားရ၊ အဆုိးဆံုးက အလုပ္တည္ၿမဲေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ မရွိျခင္း ျဖစ္၏။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ပထမပတ္အတြင္း၌ ေရနံေခ်ာင္းႏွင့္ ေခ်ာက္ေရနံေျမ၏ တုိ႔ဗမာအလုပ္သမား အစည္းအ႐ုံးမွ အလုပ္သမားမ်ား အစည္းေဝးျပဳလုပ္ၿပီး ဘီအိုစီကုမၸဏီသို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၁၂ ခ်က္အား ေပးပို႔၍ ေတာင္းဆုိၾက၏။ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားက …

၁။ အလုပ္သမား တန္းလ်ားမ်ား ေနသာထုိင္သာရွိေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေပးရန္။
၂။ အလုပ္သမား တန္းလ်ားမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားရပ္ကြက္မ်ားတြင္ ေရလံုေလာက္စြာ ေပးရန္။
၃။ အလုပ္သမား တန္းလ်ားမ်ားကို လွ်ပ္စစ္မီးတပ္ဆင္ေပးရန္။
၄။ အလုပ္သမား သားသမီးမ်ားအတြက္ အခမဲ့ ပညာသင္ေပးရန္ႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ား ျပည့္စံုေအာင္ ေဆာက္ေပးရန္။
၅။ အလုပ္သမားမ်ား၏ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဇနီးမ်ားအား ေဆးကုသေပးရန္။
၆။ အလုပ္သမားမ်ားအား လစာမပ်က္ ခြင့္ရက္မ်ားေပးရန္။
၇။ အလုပ္ဌာနတိုင္း၌ ေသာက္ေရသံုးေရေပးရန္၊ ထမင္းစားခန္းထားေပးရန္။
၈။ အလုပ္သမားမ်ား အပန္းေျဖရိပ္သာမ်ားထားရွိေပးရန္။
၉။ အလုပ္သမားမ်ား မက်န္းမာပါက လစာမပ်က္ခြင့္ႏွင့္ ေဆးဝါးကုသေပးရန္။
၁ဝ။ ခြင့္ယူသြားေသာ အလုပ္သမားမ်ားေနရာတြင္ အလုပ္ခြင္ရွိ အလုပ္သမားကို ထုိေနရာ၏ လစာအဆင့္အတန္းျဖင့္ လုပ္ခြင့္ေပးရန္။
၁၁။ အလုပ္သမားတဦး ေသဆံုး၍ေသာ္၌၎၊ ႏုတ္ထြက္၍ေသာ္၎ သြားပါက အျပင္လူမခန္႔ဘဲ အလုပ္ခြင္ရွိ အလုပ္သမားမ်ားကိုသာ လုပ္သက္ အရည္အခ်င္းအလုိက္ ခန္႔ထားရန္။
၁၂။ အစည္းအ႐ုံးဝင္ အလုပ္သမားမ်ားကို မတရားဖိႏွိပ္ျခင္း မျပဳရန္။

ဘီအိုစီကုမၸဏီက အလုပ္သမားတုိ႔၏ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားအား မလုိက္ေလ်ာသည့္အျပင္၊ အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္ သခင္ခင္အား အလုပ္မွ ထုတ္ပယ္ရန္ပင္ ျပင္ဆင္ၾက၏။ အဆံုး၌ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ေရနံေျမအလုပ္သမားတုိ႔ သပိတ္ေမွာက္လိုက္ၾကသည္။ သပိတ္ေမွာက္အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားက သခင္ဗတင္၊ သခင္ခင္၊ သခင္ဖုိးလွၾကီး၊ သခင္လြင္၊ သခင္ေဖသန္း။

ေရနံေျမ အလုပ္သမားသပိတ္ တုိက္ပြဲကာလက ၅ လႏွင့္ရက္ေပါင္း ၂ဝ ရွိခဲ့ၿပီ။ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားအား ဘီအိုစီကုမၸဏီက မလုိက္ေလ်ာေသး။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဘီအိုစီကုမၸဏီပိုင္ သံလ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ုံ အလုပ္သမား ၂ဝဝဝ ေက်ာ္သည္ ေတာင္းဆုိခ်က္ ၂၅ ခ်က္အားေတာင္ဆုိ၍ ေရနံေျမရွိ သပိတ္ေမွာက္အလုပ္သမားတုိ႔ႏွင့္ အတူပူးေပါင္းကာ သပိတ္တိုက္ပြဲအတြင္း ပါဝင္ခဲ့ၾက၏။

“ မီးတုတ္-မီးတုတ္႐ႈိ႕ ႐ႈိ႕၊
ေရနံေခ်ာင္းကသပိတ္လာ သံလ်င္ၿမိဳ႕မွာ ေအာင္ဘုိ႔ပါပဲ၊
သပိတ္တားမ်ားထြက္ဘုိ႔လာ ေထာင္က်မွာကို တို႔မေၾကာက္ဘူး၊
သပိတ္-သပိတ္ေမွာက္ ေမွာက္”

သံလ်င္ၿမိဳ႕အတြင္း စီတန္းလွည့္လည္၍ ဆႏၵျပၾကသည္။

(ကး၁)

ျမန္မာ့ေျမယာရွိ လယ္သမား ၈ဝ % ေက်ာ္က လယ္သီးစားဘဝ၊ လယ္ယာအလုပ္သမား ကူလီဘဝသို႔ ေရာက္ေနၾကရ၏။ ထုိထုိေသာ လယ္သမားဦးၾကီးမ်ားက ၾကီးေလးသည့္ သီးစားခမ်ားအား ေျမရွင္ၾကီးမ်ားသို႔ ေပး၍ လယ္ယာလုပ္ငန္းအား လုပ္ကိုင္ေနၾကရ၏။ ‘သီးစားခ’ မေပးႏုိင္ပါက လယ္ယာမလုပ္ႏုိင္ၾကေတာ့။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ပဲခူးရွိ လယ္သမား ၅ဝဝဝ ေက်ာ္သည္ ပဲခူးအေရးပိုင္း႐ံုးအား ခ်ီတက္၍ ‘သီးစားခ’ တုိက္ပြဲအား ဆင္ႏႊဲ၏။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၃ ရက္ေန႔တြင္၊ လယ္သမား ၃ဝဝဝ ေက်ာ္ တက္ေရာက္သည့္ ေဝါၿမိဳ႕နယ္လံုးဆုိင္ရာ ေတာင္သူလယ္သမား အစည္းအေဝးၾကီးအား က်င္းပ၍၊ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား ေတာင္းဆိုၾက၏။

ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားက လယ္သမားမ်ား၏ လက္တေလာ နစ္နာခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ ေႂကြးၿမီျပႆနာ၊ စပါးဝယ္ယူေရးတြင္ မတရားေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊ သီးစားခ ေလ်ာ့ေပါ့ကန္႔သတ္ေရးမွသည္ လယ္ေျမေဝငွေပးေရးႏွင့္ လယ္လုပ္သူ လယ္ယာပိုင္ဆုိင္ေရးဟူသည့္ ေျမယာေတာ္လွန္ေရးဆီသို႔ ဦးတည္သည့္ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။

ေဝါနယ္ ေတာင္သူလယ္သမား အစည္းေဝးၾကီးမွသည္ ဗမာျပည္လံုးဆုိင္ရာ လယ္သမား ကြန္ဖရင့္ၾကီးတရပ္ ေခၚယူႏုိင္ေရးအတြက္ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္တို႔ ေဆြးေႏြးၾက၏၊ ျပင္ဆင္ၾက၏။ ဗမာျပည္လံုးဆုိင္ရာ ေတာင္သူလယ္သမား ကြန္ဖရင့္ၾကီး ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လယ္သမားေကာ္မတီတရပ္အား ဖြဲ႔စည္းၾက၏။ အဖဲြ႔ဝင္ ၈ ဦး ပါဝင္သျဖင့္ ‘၈’ ဦး ေကာ္မတီဟုပင္ ေခၚတြင္ၾက၏။ ေကာ္မတီက ပထမအၾကိမ္ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေတာင္သူလယ္သမား ကြန္ဖရင့္ၾကီးအား ၁၃ဝဝ ျပည့္၊ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၃ ရက္ (၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔) တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး၏ ကုန္းေတာ္၌ က်င္းပၾကမည္ျဖစ္သည္။ ပဲခူး၊ ဟံသာဝတီ၊ အင္းစိန္၊ သာယာဝတီ၊ ဟသၤာတ၊ ပုသိမ္တုိ႔မွ လယ္သမားၾကီးမ်ားက ကြန္ဖရင့္သို႔ ေျခလ်င္ခရီးရွည္ ခ်ီတက္၍ ဆႏၵျပၾကမည္။

လယ္သမားထု၏ တုိက္ပြဲက ဆရာစံေတာ္လွန္ေရးၾကီးအၿပီး လယ္သမားတို႔၏ ဒုတိယတုိက္ပြဲေခၚသံ။

“သီးစားခ၊ ေလွ်ာ့ခ်ေရး
လယ္ယာေျမ ေဝျခမ္းေရး
လယ္လုပ္သူ လယ္ပုိင္ေရး”

တူ၊ တံဇဥ္တို႔က ၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႔ႏွင့္ ေနမဝင္အင္ပါယာၾကီးအား တိုက္ပြဲေခၚ၍ေနေလၿပီ။

(ကး၂)

၁၉၃၈ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ျပန္ဖြင့္၏။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းမွ ထြက္၏။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ သမဂၢမွထြက္၍ တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးသို႔ ဝင္၏။ ေက်ာင္းသားႏုိင္ငံေရးမွ သခင္ႏုိင္ငံေရးသို႔ ကိုေအာင္ဆန္းကူး၏။ လစ္လပ္သြားသည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒၏ ေနရာတြင္ ကိုဗဟိန္းက ဆက္၍တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္၏။

၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္လြန္ေသာ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢသည္ တကၠသိုလ္ ပရဝဏ္အားေက်ာ္၍ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ရွိ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားဆီသုိ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏။

ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ အလုပ္သမားႏွင့္လယ္သမားမ်ားက တူႏွင့္တံဇဥ္အား ကိုင္စြဲ၍ အလုပ္သမားႏွင့္ လယ္သမားအခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဆင္ႏႊဲ၏။ ေက်ာင္းသားတုိ႔က ေဒါင္းအလံအား လႊင့္ထူရင္း ေက်ာင္းသားအေရးအား ေတာင္းဆုိၾက၏။ ျမန္မာျပည္၏ တနံတလ်ားတြင္က သပိတ္ေငြ႔တုိ႔ေဝ၍ မီးတုတ္သံတုိ႔ႏွင့္ ဆူဆူညံလ်က္။

တႏွစ္နီးပါးမွ် ကာလၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည့္ ေရနံေျမသပိတ္ၾကီးအား အၿပီးသတ္တုိက္ပြဲဝင္ရန္အတြက္ ရန္ကုန္သုိ႔ ေျခလ်င္ခ်ီတက္၍ ဆႏၵျပေတာင္းဆုိၾကရန္ ေရနံေျမအလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾက၏။

ေခ်ာက္၊ ေရနံေခ်ာင္းမွ ရန္ကုန္ခရီးက မိုင္ေပါင္း ၄ဝဝ ေက်ာ္ခရီး၊ ခရီးက ခရီးရွည္၊ ၾကမ္း၏။ လမ္းတြင္ကား ျမင္းစီးပုလိပ္မ်ား၏ တုိက္ခိုက္မႈ၊ စစ္တပ္၏ လွံစြပ္တပ္ႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ားက ရွိေနမည္မွာ ဧကန္။ ၿပီးလွ်င္ ရာဇဝတ္ဝန္၏ ပုဒ္မ၂၃၊ ပုဒ္မ ၁၄၄ ၊ ပုဒ္မ ၁ဝ၇/၁ဝ၈၊ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) ၊ ပုဒ္မ ၁၅၃ (က) တို႔ကလည္း အသင့္၊ မလြယ္၊ ခက္ခဲေသာလမ္း။ ၾကမ္းတမ္းသည့္ခရီးအား ေရနံေျမအလုပ္သမားတုိ႔ ျဖတ္ေက်ာ္၍ ခ်ီတက္ၾကမည္။

“ဓနရွင္အစိုးရ ပ်က္စီးပါေစ”
“အလုပ္သမားအေရး-ေျဖရွင္းေပး”
“သခင္မ်ဳိးေဟ့- တုိ႔ဗမာ”
“အေရးေတာ္ပံု- ေအာင္ရမည္”
“မီးတုတ္ မီးတုတ္ - ႐ႈိ႕႐ႈိ႕”
“ေသေျမၾကီး - ရွင္ေရႊထီး”
“ေဘးနဲ႔ၾကံဳ - ရဲဂုဏ္ျပ”
“မီးတုတ္ၾကီးရဲ႕ အလင္းေရာင္- ဗမာျပည္ေဘာင္ ထြန္းေျပာင္ေစသား”
“မီးတုတ္ၾကီးေရာက္ေလရာ - တုိင္းျပည္ေက်းရြာ ေအးပါေစသား”
“အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ရမည္”

ေရနံေျမသပိတ္တပ္ၾကီး မေကြးသို႔ ေရာက္၏။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ မေကြးရာဇဝတ္ဝန္ ‘ဘီလ္စေတာ့ (လ္)’ က ပုဒ္မ ၂၃ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၁၄၄ အား ထုတ္ျပန္၏။ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ သခင္ဗတင္၊ သခင္ဖုိးလွၾကီးတို႔အား ဖမ္း၏။ ေရနံေျမသပိတ္တပ္သားတို႔ မေကြးမွ ဆက္၍ထြက္ခြာရန္ ခက္ေနသည္။

ဤတြင္ ေရနံေခ်ာင္း ေက်ာင္းသားသပိတ္အား စစ္ေဆးရန္ ေရနံေခ်ာင္းသို႔ ေရာက္ေနၾကသည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုဗဟိန္းႏွင့္ အတြင္းေရးမႉး ကိုဗေဆြတို႔ ေရနံေခ်ာင္းမွ မေကြးသို႔ ကူးလာခဲ့ၾက၏။ မေကြးရွိ ေရနံေျမအလုပ္သမား သပိတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔၏၊ ေဆြးေႏြး၏။ ေက်ာင္းသားထုက အလုပ္သမားထုအား ေထာက္ခံၾက၏၊ အားေပးၾက၏၊ ၾကိဳဆုိၾက၏၊ အတူတုိက္ပြဲဝင္ၾကမည္။

ကိုဗဟိန္းက မေကြးအေရးပိုင္ ထုတ္ထားသည့္ ပုဒ္မ ၁၄၄ အား ဆန္႔က်င္၍ အလုပ္သမား သပိတ္တပ္သားထုၾကီးအား မေၾကာက္တရား ေဟာေျပာ၏၊ ကဗ်ာဆန္၏၊ အလကၤာပါ၏၊ သမိုင္းဝင္ေသာ ႏိုင္ငံေရးလႈံ႔ေဆာ္မႈစကား။

“ ျမင္းခြာသံ တခ်က္ေပါက္လွ်င္
တျပည္လံုး
မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစရမယ္”

(ခ)

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာ့သကၠရာဇ္ ၁၃၅ဝ ျပည့္ႏွစ္က ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ အေရးေတာ္ပံုႏွစ္ဟု ဆိုရမည္ပင္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေနဝင္းသည္ ေရဒီယိုမွတဆင့္ တုိင္းျပည္သို႔ မိန္႔ခြန္းစကား ဆုိ၏။

၂၅ ႏွစ္တိုင္တုိင္ အာဏာရယူထားခဲ့သည့္ မဆလ ၏ လမ္းစဥ္တြင္ ‘လုပ္ဟန္’ အမွားထက္ ‘လမ္းစဥ္’ ကိုယ္၌ကပင္၊ ခ်ဳိ႕ယြင္းမွားယြင္းမႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု ဆို၏။ ၿပီးလွ်င္ ေျပာင္းလဲေနသည့္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္အညီ ေျပာင္းသင့္တာေတြကိုလည္း ေျပာင္းလဲရပါမည္ဟု ‘ေဂၚဗာေဂ်ာ့’ ၏ ေလသံ ‘တိန္႔ေရွာင္ဖိန္’ ၏ ဟန္ပန္တို႔ႏွင့္ တုိင္းျပည္သို႔ မိေခ်ာင္းမ်က္ရည္က်ျပ၏။

ရည္ရြယ္ခ်က္က ကုလသမဂၢ၏ အေထြေထြညီလာခံတြင္ ‘ျမန္မာျပည္အား ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အနည္းဆံုးႏိုင္ငံ’ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရး ျဖစ္သည္၊ ႏိုင္ငံအား ေဒဝါလီခံေရး။

ထုိစဥ္က မဆလ တြင္ရွိသည့္ ႏုိင္ငံျခားေငြမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၂ဝ-၃ဝ မွ်သာ လက္က်န္ရွိ၏။ အေႂကြးက ႏိုင္ငံစုစုေပါင္း ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ GDP ၏ ၅ဝ % ေက်ာ္ရာမွ တုိး၍သာ ျမင့္တက္၍ေနသည္။ လူထုသည္ အေထြေထြအက်ပ္အတည္းၾကီးအတြင္း၌ နစ္၍ေန၏။

မဆလ သည္ ႏုိင္ငံျခားဝင္ေငြရရွိရန္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ဆန္စပါးတင္ပို႔မႈအား ျမႇင့္တင္ရန္ လံု႔လထုတ္၏။ လယ္သမားမ်ားထံမွ ဆန္းစပါးအား သတ္မွတ္ထားသည့္ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ အဓမၼတိုး၍ဝယ္သည္။ သတ္မွတ္ေစ်းႏႈန္းဟူသည္က ျပင္ပေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းထက္ မ်ားစြာနည္းပါး၏။

လယ္သမားဦးၾကီးမ်ား၏ စပါးမ်ားက စပါးက်ီမ်ားအတြင္းသို႔ပင္ မေရာက္လိုက္ၾက။ တလင္းအတြင္း ေရာက္သည္ႏွင့္ စစ္တပ္၊ ပါတီ၊ ေကာင္စီမ်ားက ဆင္းၿပီး သတ္မွတ္ေစ်းဟူသည္ႏွင့္ ေငြေပးေခ်ၿပီး စပါးအား သယ္ယူသြားၾက၏။ မဆလ က အၾကီးမားဆံုးေသာ ေျမရွင္ၾကီး ျဖစ္၍ေနသည္။ လယ္သမားမ်ားက လယ္လုပ္ရင္း ဆန္မရွိသည့္ ဘဝသုိ႔ ေရာက္၍ေနၾကသည္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ မဆလ သည္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၃၅ က်ပ္တန္ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္တို႔အား တရားမဝင္ ေငြေၾကးမ်ားအျဖစ္ ေၾကညာျပန္၏။ မဆလ ၏ တရားမဝင္ ေငြေၾကးျပဳမႈမ်ားက လည္ပတ္သံုးစြဲေနသည့္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ တန္ဖိုးမွ ၈ဝ % ေသာ ေငြေၾကးမ်ားအား တန္းဖုိးမဲ့ေစခဲ့၏။ ႐ိုက္ခတ္မႈက လူထုမ်ားအားလံုးသို႔ ထိ၏။ မိမိပိုင္ဆုိင္သည့္ ေငြေၾကးမွ ၈ဝ % သည္ တန္ဖိုးမဲ့ျဖစ္သြားရ၏၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားက ခ်က္ခ်င္း ျမင့္တက္လာ၏။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ထုိညတြင္ပင္ မဆလ အား ဆန္႔က်င္၍ဆႏၵျပၾက၏။ လူထုသည္ အေထြေထြအက်ပ္အတည္းအတြင္းမွ ထြက္ေပါက္ရွာၾက၏၊ ေဖာက္ထြက္ရန္ၾကိဳးစားၾက၏။

(ခး၁)

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၃ ရက္၊ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အေရးေတာ္ပံုမွစ၍ မဆလ ဆန္႔က်င္ေရး ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားက ဆက္ကာ ဆက္ကာ၊ ၾကီးမား၍ လာခဲ့၏။ ရန္ကုန္စက္မႈ တကၠသိုလ္၊ ရန္ကုန္ဝိဇၨာသိပၸံတကၠသိုလ္၊ ရန္ကုန္ေဆးတကၠသိုလ္ႏွင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ လႈိင္နယ္ေျမအႏွံ႔ သပိတ္သံတို႔ ညံေန၏။

မဆလ ၏ မွားယြင္းေသာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္ အေရးေတာ္ပံုသည္ ၾကီးထြား၏။ အာဏာပိုင္တုိ႔၏ ႐ိုက္ႏွက္ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတုိ႔သည္ ပုိမုိ၍ ‘ရဲ’ ၏။ ဖမ္းဆီးညွဥ္းပန္းမႈေၾကာင့္ ဆႏၵျပသူတုိ႔သည္ မ်ားျပား၏၊ တံတားျဖဴက ေသြးရည္လႊမ္း၍နီ၏၊ ေက်ာင္းေတာ္သားတုိ႔၏ ဦးေခါင္းမ်ားက ေသြးတို႔ႏွင့္ နီ၏။ သို႔ေသာ္ ၫႊတ္ကား မၫႊတ္။

မဆလ က ေက်ာင္းမ်ားအား ပိတ္၏၊ ၿမိဳ႕ေတာ္အား ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္၏။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ႏွင့္ ဇြန္လ အေရးေတာ္ပံုအတြင္း ေက်ာင္းသားအာဇာနည္ ကိုဖုန္းေမာ္ႏွင့္ ကိုစုိးႏုိင္တုိ႔ က်ဆံုးၾက၏။ ဖမ္းဆီးလာစဥ္ အခ်ဳပ္ကားအတြင္း အသက္ရႉမြန္းၾကပ္၍ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ၄၂ ဦး ကြန္လြန္ခဲ့ရ၏။ မဆလ ၏ အစီရင္ခံစာအရပင္လွ်င္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသူေပါင္း ၆၂၅ ဦး ရွိသည္ဟု သိရသည္။

ႏုိင္ငံေရးရာသီဥတုက ႏိုင္ငံအႏွံ႔ ေလဖိအားနည္း ရပ္ဝန္းၾကီးပမာ၊ ၿငိမ္ေန၏။ ၿငိမ္သက္မႈက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ၿငိမ္သက္မႈ။

မဆလ သည္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုမွ ဘာသာေရးကို အေျခခံသည့္ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္းတခုအား ဖန္တီးႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစား၏။ လူထုအား ဦးတည္ခ်က္လႊဲရန္ ၾကံစည္ၾကည့္၏၊ မရ။ လူထုသည္ ရန္သူအား မ်က္ေျချပတ္မခံေတာ့။

ေတာင္ၾကီး၊ ျပည္၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ ပဲခူးတို႔တြင္ လူထုအေရးေတာ္ပံုမ်ား ျဖစ္၏၊ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္၏။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေၾကညာ၏၊ အဖမ္းအဆီးမ်ားက အႏွံ႔အျပား။ မုတ္သုန္သည္ အေရးေတာ္ပံုမ်ား အၾကားမွပင္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့၏။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၂၃ ဆရာစံခန္းမ၊ မဆလ ၏ အထူးအေရးေပၚ ပါတီညီလာခံအား က်င္းပ၏။ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၁,ဝဝဝ ေက်ာ္ တက္ေရာက္သည့္ ညီလာခံ။ ညီလာခံက မတ္တပ္ရပ္၍ က်င္းပၾကသည့္ ညီလာခံမ်ဳိး၊ ပါတီဥကၠ႒ၾကီး ဦးေနဝင္းက ညီလာခံတြင္ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းေပး၏။ ေဒါသေၾကာင့္ မိန္႔ခြန္းစကားက မာဆတ္ဆတ္၊ မိန္႔ခြန္းအား တတ္သုတ္႐ိုက္၍ ေျပာ၏။

“မတ္လႏွင့္ ဇြန္လမ်ားမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေသြးထြက္သံယုိ အေရးအခင္းမ်ားဟာ အစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ ထုိအဖဲြ႔ကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ပါတီကို အယံုအၾကည္ကင္းမဲ့ေနတာ၊ ထုိ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္တြင္ ကိုယ္တုိင္ပါဝင္သူမ်ားနဲ႔ ေနာက္မွ အားေပးသူမ်ားက ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။ တတုိင္းျပည္လံုး လူထုအေနနဲ႔ ဒီအယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့သူဘက္က အမ်ားစုလား၊ အနည္းစုလားဆိုတာ ဆန္းစစ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ တပါတီစနစ္ (သို႔မဟုတ္) ပါတီစံုစနစ္ဆိုတဲ့ စနစ္ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္စနစ္ကို ေရြးပါသလဲလို႔ တျပည္လံုး လူထုဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပရင္ ဆန္းစစ္မႈ အေျဖေပၚႏုိင္မည္ဟု ယူဆတာေၾကာင့္ တျပည္လံုး လူထုဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေပးရန္ ညီလာခံသို႔ တင္ျပပါတယ္”

ၿပီးလွ်င္ ဦးေနဝင္းသည္ ဆရာစံ ခန္းမမွေန၍ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကီးအား ေနာက္ဆံုးစကားဆုိ၏။ ဦးေနဝင္း၏ ဇာတိျပေသာ စကား၊ လူထုအေပၚ ထားသည့္ သေဘာထား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ …

“ေနာင္ကို လူစုလူေဝးနဲ႔ ဆူဆူပူပူလုပ္လို႔ရွိရင္ေတာ့ စစ္တပ္ဆိုတာ ပစ္ရင္ မွန္ေအာင္ပစ္တယ္။ မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ေဖာက္တာမပါဘူး။ အဲဒါ ေနာင္ကို ဆူဆူပူပူ လုပ္လို႔ရွိရင္ေတာ့ ဆူတဲ့လူေတြ မသက္သာဘူးလို႔သာ မွတ္ေပေတာ့လို႔”

ကိုးကား

(၁) ဝမ္းအိုဝမ္းေက်ာ္ဝင္းေမာင္၏ “၁၃ဝဝ ရာျပည့္ အေရးေတာ္ပုံမွသည္”
(၂) ဘာေတးလစ္တနာ၏ “ေဒါမာန္ဟုန္”
(၃) တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးသမိုင္း (ပထမတြဲ)
(၄) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ (၁၉၂ဝ-၁၉၇ဝ)

{ အေရးေတာ္ပုံမီးလွ်ံၾကားက သူရဲေကာင္း }(Click)

အေရးေတာ္ပုံမီးလွ်ံၾကားက သူရဲေကာင္း

ေမာင္ၾသ / ၁၆ ဇြန္ ၂၀၁၀

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ (၆၅) ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ ဂုဏ္ျပဳေဆာင္းပါး။

ဒီကေန႔ ကမာၻေပၚက ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံက လူထုေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္၊ ဒီမုိကေရစီတုိက္ပြဲေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ခ်န္လွပ္ထားလို႔ မရႏုိင္သလုိ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံအသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း သူမကို ေလးစားယုံၾကည္ ေထာက္ခံလ်က္ရွိတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ (၂၆) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ကေန ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္ေျမာက္ေစဖို႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီလူထုတုိက္ပြဲ အေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြင္းမွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ပါ၀င္ပတ္သက္လာခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ အေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ႔အတူ ေမြးဖြားလာခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တုိင္းရင္းသားအားလုံး စစ္ကြၽန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ၿပီး အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အ၀ ခံစားႏုိင္ဖို႔နဲ႔ ဒီမုိကေရစီျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ကို ထူေထာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလုိႀကိဳးစားခဲ့ရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံမႈ၊ သတၱိရွိမႈ၊ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး ေကာင္းမြန္မႈ၊ ေမတၱာတရားႀကီးမားမႈ၊ အၾကမ္းမဖက္ဘဲ ႏုိင္ငံေရးကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာလိုမႈ … စတဲ့ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားမႈေတြေၾကာင့္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ ကမာၻေပၚမွာ အျမင့္မားဆုံးဆုျဖစ္တဲ့ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဘယ္လ္ဆုႀကီးကုိ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာလည္း ဆက္တုိက္ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံအသီးသီးမွ ဆုတံဆိပ္/ေဒါက္တာဘြဲ႔မ်ား အပါအ၀င္ ဆုေပါင္း (၉၀) ေက်ာ္ ခ်ီးျမႇင့္ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။

ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ထူးခြၽန္ထက္ျမက္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးသူရဲေကာင္းအျဖစ္ ကမာၻ႔အလယ္မွာ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ သမုိင္းေမာ္ကြန္း ကမၸည္းေရးထိုးေပးလုိက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစုံ အပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္သူတရပ္လုံး၊ ကမာၻ႔ျပည္သူအားလုံးနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္ေတြကပါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေလးေလးစားစား ေထာက္ခံအားေပးလာတဲ့အခါ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားဟာ အလုိလုိ ကမာၻ႔အလယ္မွာေကာ ျမန္မာ့အလယ္မွာပါ မ်က္ႏွာငယ္ေသးသိမ္၊ ဂုဏ္ေရာင္မွိန္ၿပီး နာမည္ဆုိးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဆင္ျဖဴ႕မ်က္ႏွာ ဆင္မဲ မၾကည့္သာဆုိသလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ရွိန္လာတယ္၊ ရြံ႕လာတယ္၊ မနာလုိ ၀န္တုိ ဣႆာမစၧရိယစိတ္ ႀကီးလာတယ္၊ ေနာက္ဆုံး အာဃာတပါ ႀကီးလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမတၱာသမားဆုိေတာ့ အာဃာတႀကီးသူေတြရဲ႕ အက်ဥ္းစံဘ၀မွာ ေနရတာေတာင္မွ သူ႔ဂုဏ္ေရာင္ဟာ ကမာၻအႏွ႔ံ လင္းပေတာက္ေျပာင္ေနပါတယ္။

လာမယ့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ (၆၅) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအက်ဳိးအတြက္ ကုိယ္က်ဳိး၊ ကုိယ့္ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းအက်ဳိးကုိ မၾကည့္ဘဲ ဘ၀တေလွ်ာက္လုံး စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံကာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နဲ႔ အထီးက်န္စြာ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရပ္တည္ရင္ဆုိင္လာခဲ့တာလည္း ႏွစ္ေပါင္း (၁၄) ႏွစ္ေက်ာ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ သုိ႔ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒူးမေထာက္ လက္မေျမႇာက္ခဲ့။ သူ႔ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ေအာက္မွာ ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္ အလံမလွဲ၊ အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးတဲ့ စိတ္ဓာတ္အခုိင္အမာနဲ႔ သစၥာရွိစြာ ရပ္တည္ျပႏုိင္ခဲ့တယ္။

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တကြ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး ႁခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆုံးလႊတ္ေပးဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ၿပီး ေတာင္းဆုိခဲ့သလုိ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း၊ အီးယူ-ဥေရာပအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ အာဆီယံ-အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ား၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႔၊ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔နဲ႔ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္၊ ဂ်ပန္၊ ဖိလစ္ပုိင္၊ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအားလံုးကို လႊတ္ေပးဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းဆုိေနၾကတာဟာ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းေရး အက်ပ္တည္း အခက္အခဲေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ နအဖစစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊတုိ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာႏုိင္ဖို႔နဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။

ကမာၻ႔ႏုိင္ငံႀကီးေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ အဲဒီလို ထဲထဲ၀င္၀င္ အေလးထားေျပာဆုိေနၾကျခင္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပညာဂုဏ္၊ ႏုိင္ငံေရးသိကၡာဂုဏ္၊ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုအက်ဳိးအတြက္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံမႈ သတၱိဂုဏ္တုိ႔ကုိ ယုံၾကည္ေလးစားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာလည္းျဖစ္၊ တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီးလည္းျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးျဖစ္တဲ့အားေလ်ာ္စြာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေသြး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ အျပည့္ရွိသူျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္သားတဦးရဲ႕ ေသြးရင္းသားရင္း သမီးပီပီ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အေပၚမွာ အဆုိးျမင္တုိက္ခုိက္မႈေတြ မျပဳလုပ္ဘဲ လူတစုရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစစ္ယႏၲရားစနစ္ကုိသာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတာမ်ဳိး ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ နအဖစစ္အစုိးရအေပၚမွာ အာဃာတမထားဘဲ သေဘာထားႀကီးစြာ ျပဳမူေျပာဆိုခဲ့တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဥပမာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္လုပ္ႀကံခံရမႈမွာ အသက္ေဘးကေန သီသီကေလး လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ကုိ အပုိ႔ခံထားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အ႐ုိက္ခံရတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြက အဖမ္းခံ၊ ေထာင္က်ခံခဲ့ရၿပီး ႐ုိက္တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔၊ စြမ္းအားရွင္ေတြကုိေတာ့ အေရးယူမႈမရွိတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ အင္မတန္မွ ႀကီးေလးတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈႀကီးတခုကုိ နအဖစစ္အစုိးရက မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး မတရားလုပ္လုိက္တာပါပဲ။

ဒါကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ကုလသမဂၢအထူးကုိယ္စားလွယ္ မစၥတာ ရာဇာလီအစၥေမးလ္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံစဥ္မွာ “ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြ ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအက်ဳိးအတြက္ အစုိးရနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖုိ႔ က်မဘက္က အဆင္သင့္ရွိပါတယ္” လုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့အျပင္ ၂၀၀၆ ခုနွစ္က ကုလသမဂၢ လက္ေထာက္အတြင္းေရးမႉး မစၥတာဂမ္ဘာရီနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္မွာလည္း “တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအက်ဳိးအတြက္ အားလုံးႏွင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားရန္ အသင့္ရွိေၾကာင္း” ေျပာၾကားခဲ့တာကုိၾကည့္ရင္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားအေပၚ အာဃာတမထားဘဲ ႏုိင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႐ုိးသားျဖဴစင္မႈကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလက မစၥတာ ဂမ္္ဘာရီနဲ႔ ေပးလုိက္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားစာတမ္းမွာ “ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေသြးစည္းခုိင္မာေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီၫြတ္ေရး မရွိမျဖစ္ လုိအပ္ေနသည့္ ယခုကဲ့သုိ႔ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ အက်ယ္ျပန္႔ႏုိင္သမွ် အက်ယ္ျပန္႔ဆုံးေသာ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အင္အားစုမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ သေဘာထားအျမင္မ်ားကုိ အခုိင္အမာ အေလးအနက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစား ေဆာင္ရြက္သြားရန္အတြက္လည္း က်မတြင္ တာ၀န္ရွိပါသည္” ဟု ေျပာၾကားသြားခဲ့တာကုိ ၾကည့္ရင္ ျပည္ေထာင္စုဖြား တုိင္းရင္းသားအားလုံးအေပၚမွာ ထားရွိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္အမွန္ဟာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးနဲ႔ ေအးအတူ ပူအမွ် တေသြးတည္း တသားတည္း ေနထိုင္လိုျခင္းသာျဖစ္တယ္ဆိုတာကုိ အထင္းသား ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခုိင္၊ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားေသြးခ်င္းအားလုံးက ခ်စ္ခင္ေလးစား ယုံၾကည္ျမတ္ႏုိး တန္ဖုိးထားခဲ့ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

၁၉၉၈ ခုနွစ္က ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ထံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေပးပုိ႔တင္ျပခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာတခုမွာ “ဒီမုိကေရစီေရြးေကာက္ပြဲကုိ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက မိမိတုိ႔ ႏွစ္သက္တဲ့ အစုိးရကုိ ရဲ၀ံ့စြာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ သြားခဲ့ရတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေန မဟုတ္ဘူး။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းခံရပါတယ္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးနဲ႔ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးျဖစ္တဲ့ က်မတုိ႔ကုိ ေရြးေကာက္ပြဲမျပဳလုပ္မီ တႏွစ္ခန္႔က ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ ေႏွာင့္ယွက္မႈ အမ်ားအျပားလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြက က်မတုိ႔ကုိ တခဲနက္မဲေပးခဲ့ၾကတယ္။ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ ျပည္သူတုိ႔ရဲ႕ ၉၀ ခုႏွစ္က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေပးခဲ့တဲ့ဆႏၵကုိ ေလးစားလက္ခံဖုိ႔ လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရကုိ ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာမိသားစုမ်ားကလည္း ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အျမန္ထူေထာင္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြကုိ ကူညီဖုိ႔ လုိပါတယ္” လုိ႔ တင္ျပသြားတာဟာ ယေန႔လက္ရွိ ေတြ႔ႀကံဳခံစားေနရတဲ့ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး … စတဲ့ အက်ပ္အတည္း ဒုကၡအေပါင္းနဲ႔ အေၾကာက္တရားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနရလို႔ စိတ္ဓာတ္ခြၽတ္ၿခံဳက်ေနရတဲ့ ျပည္သူေတြ စစ္ကြၽန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ မီးေမာင္းထုိးျပလုိက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကမာၻ႔ႏုိင္ငံအမ်ားစုကေရာ ကုလသမဂၢလုံၿခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲ႔၀င္ ႏုိင္ငံေတြအပါအ၀င္ ကမာၻ႔အဖြဲ႔အစည္းအားလုံးကပါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိေနတဲ့ၾကားက အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား မစၥတာယက္ေတာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၁၈-၅-၂၀၀၉ ေန႔မွာ စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏုိင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ားရဲ႕ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဥပေဒပုဒ္မ (၂၂) အရ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိ အထူးသီးသန္႔တရား႐ုံးမွာ ထပ္မံတရားစြဲဆုိကာ ျပစ္ဒဏ္(၃)ႏွစ္ ထပ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ကုလသမဂၢလုံၿခံဳေရးေကာင္စီနဲ႔ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေတြက အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳ အထင္အရွား ဆန္႔က်င္လုိက္ျခင္းနဲ႔ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုစိတ္မရွိေၾကာင္း ျပသလုိက္တဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ေစပါတယ္။

နအဖစစ္အစုိးရဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ဘယ္လုိပဲ မလုိမုန္းထား၊ အေၾကာက္တရားမ်ားနဲ႔ အာဃာတႀကီးေနေစကာမူ မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားခဲ့တဲ့ …

ျပစ္မရွိ ျပစ္ရွာ

လမင္းကုိ ေခြးေဟာင္လုိ႔
ေရႊလေရာင္ ေျပာင္မပ်က္တယ္
ထြန္းလ်က္ပင္သာ။

ျမေရႊဂူ ပတၱျမားကုိလ
၀က္မ်ားက ျငဴစူစြာ
ၫြန္လူးကာ တုိက္နဲ။

ပြတ္ေလေလ
ဂူေရႊမွာ အေရာင္ထြက္တယ္
ေရွးကထက္ကဲ။

ဆုိတဲ့ “ပတၱျမားေရႊဂူ” ကဗ်ာလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဂုဏ္ေရာင္ကေတာ့ ထာ၀ရ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနတာပါပဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းလမ္းေၾကာင္းဟာ ဖဲေမြ႔ရာ ေရႊေကာ္ေဇာနဲ႔ ပန္းခင္းလမ္းလုိ ေခ်ာေမြ႔သာယာေျဖာင့္ျဖဴးျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဆူးခင္းလမ္းမွာ မုန္တုိင္းၾကမ္းကုိ အေဖာ္ျပဳၿပီး သြားေနရတာက မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုအက်ဳိးအတြက္ ဆူးခင္းလမ္းကုိလည္း မတြန္႔၊ မုန္တုိင္းၾကမ္းကုိလည္း မရြံ႕၊ မိမိအသက္ကုိပင္ စြန္႔စား၀ံ့သူျဖစ္တယ္ဆုိတာ သူရဲ႕ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ေတြမွာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

ဧရာ၀တီတုိင္းခရီးစဥ္၊ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕မွာ စစ္ဗိုလ္တဦးရဲ႕ ေသနတ္ေျပာင္း၀က က်ည္ဆန္ကုိ မေၾကာက္မရြံ႕ အာခံႏုိင္ခဲ့သလုိ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းခရီးစဥ္မွာ တုတ္ဓားကုိင္ေဆာင္ လုပ္ႀကံတုိက္ခုိက္ၾကတ့ဲ ႀကံ့ဖြံ႔၊ စြမ္းအားရွင္ လက္မရြံ႕လူသတ္သမားေတြရဲ႕ ေဘးရန္ကုိလည္း ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္ပညာရွင္ႀကီး တိန္တီးရဲ႕“မိမိကိုယ္ကုိ အနစ္နာခံလ်က္ ျပည္သူျပည္သားတုိ႔၏ ေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ႏုိင္သူသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္၏” လုိ႔ ဆိုထားတဲ့ နီတိအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တကယ့္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသတဲ့၊ လူႀကီးလူေကာင္းပီသတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတဦးျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

မိမိအသက္ကုိပင္ လုပ္ႀကံရန္ရွာခဲ့တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔၊ စြမ္းအားရွင္ လူမုိက္ေတြကုိေရာ၊ အသြားေစခုိင္းသူ အာဏာရွင္ေတြအေပၚမွာပါ သည္းခံခြင့္လႊတ္ သေဘာထားႀကီးပုံေတြဟာ သူမရဲ႕ေမတၱာစိတ္ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ျခင္းကုိ ေဖာ္ျပတာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စိတ္သေဘာထား ျဖဴစင္သေလာက္ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ ညီမွ်မႈဆုိတဲ့ ေလာကပါလတရားကုိလည္း အစဥ္ေလးစားျမတ္ႏုိးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းကုိ သေဘာတူလက္ခံခဲ့တယ္။ မဆန္႔က်င္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ၂၉-၃-၂၀၁၀ ေန႔က တျပည္လုံးရွိ အန္အယ္လ္ဒီဗဟုိဦးစီးေကာ္မတီအားလုံးရဲ႕ တခဲနက္ အမ်ားသေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိလည္း သေဘာတူလက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းက ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ ၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ား၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ျပည္ပေရာက္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားကလည္း ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းအေပၚ သစၥာမေဖာက္ဘဲ ၀ုိင္းရံေထာက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျပတ္သားရဲရင့္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာသာမက ကမာၻအႏွံ႔တုိင္ေအာင္ ပဲ့တင္႐ုိက္ခတ္ျမည္ဟိန္းသြားပါေတာ့တယ္။

ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ စံႏႈန္းမ်ားနဲ႔ မညီၫြတ္တဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ တရားမွ်တမႈမရွိဘဲ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ ဥပေဒအရ ပါတီမွတ္ပုံတင္ရမယ္ဆုိတာကုိ သူမ လုံး၀လက္မခံဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ မွတ္ပုံတင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ သစၥာရွိတဲ့ အမာခံ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တသားတည္း တစိတ္တည္း ၀န္းရံလက္တြဲလ်က္ရွိေနၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သတၱိ၊ စိတ္ဓာတ္၊ ဇြဲ၊ ဉာဏ္ပညာရွိပုံကုိ ဟံသာ၀တီသတင္းစာဆရာႀကီးလည္းျဖစ္၊ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္လည္းျဖစ္တဲ့ ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္က ကဗ်ာေလးနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

၁၉၈၉ အာဏာဖီဆန္ေရးမွာ
“တာ၀န္အရ” လုပ္ဟန္
ေဒၚစု ၫႊန္းခဲ့တယ္။

ခုလည္း “တာ၀န္အရ စိတ္ဓာတ္” နဲ႔ လုပ္ၾက။
စံႏႈန္းေကာင္းနဲ႔ စည္းကမ္း၊ တာ၀န္၊ စိတ္ဓာတ္၊
ေဒၚစု ကုိင္စြဲတယ္။

“ရဲ … ဇြဲ … ဉာဏ္ … စည္း …တာ၊
မေၾကာက္တရား ေတးကဗ်ာ …
မီးလွ်ံထဲက ၾကာ”

ေနာက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းတခ်ဳိ႕ထဲက “၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသေရြ႕ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ တုိးတက္မႈ ရွိလာႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးတုိးတက္မႈမရွိရင္ ႏုိင္ငံလည္း တုိးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္ကုိ အေကာင္အထည္မေဖာ္ဘဲ ေနာက္ထပ္ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္ ထပ္လုပ္မွာကုိ လက္ခံႏုိင္ဖြယ္မရွိဘူး” ဆုိတဲ့ အမွန္တရားေတြဟာလည္း ဒီကေန႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားဖို႔အတြက္ တပ္လွန္႔ႏႈိးေဆာ္ေနသလိုပါပဲ။

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (၆၅) ႏွစ္ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္ (၁၂၀) တုိင္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုအက်ဳိးကို စြမ္းစြမ္းတမံ သယ္ပုိးႏုိင္ပါေစသတည္း။ ။

BARZIL = ( WAKA WAKA 2010 - WORLD CUP )

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ (၁၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ကမာၻ႔ဖလား ၿပိဳင္ပြဲ ဘရာဇီလ္ အသင္း အထမ ကမၻာဖလားဆု ့ ဆြတ္ခူးမည့္ ပုံ

{ ကမၻာ့ဖလားသီခ်င္း ဗီဒီယိုတြင္ ျမန္မာ ၂ ဦးပါဝင္ }(Click)

ကမၻာ့ဖလားသီခ်င္း ဗီဒီယိုတြင္ ျမန္မာ ၂ ဦးပါဝင္

ကိုေထြး Monday, June 07, 2010

ယခုႏွစ္ ကမာၻ႔ဖလား ၿပိဳင္ပြဲ၏ တရား၀င္ သီခ်င္း “Waka Waka” (This Time for Africa) ကို သုံးဘက္ျမင္ ရုပ္ႂကြ ဗီဒီယုိ အျဖစ္ ရိုက္ကူးရာတြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တဦး၏ “က်မတို႔က အာဖရိက ကပါ” ဟူသည့္ ျမန္မာ ဘာသာျဖင့္ ေျပာၾကားခ်က္ ကိုလည္း ထည့္သြင္း ရိုက္ကူးထားသည္။

ကမၻာ့ဖလားသီခ်င္း Waka Waka ဗီဒီယုိတြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး တဦးလည္း ဤသို႔ ပါဝင္ကျပသည္

ေတာင္အာဖရိက တီး၀ိုင္း Freshlyground ျဖင့္ ယင္းသီခ်င္းကို နာမည္ေက်ာ္ အဆိုေတာ္ Shakira က သီဆိုထားၿပီး ရုိက္ကူးသည့္ အစီအစဥ္ကို Youtube တြင္ ၾကည့္ရႈႏိုင္သည္။

ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ၂ ဦးက ကမာၻေပၚရွိ ႏိုင္ငံ အသီးသီးမွ ႏိုင္ငံသား မ်ားႏွင့္အတူ ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္ ထားၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ဘာသာ စကားျဖင့္ "We're all Africa” ဟု ေျပာၾကားရာတြင္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ တဦး၏ ေျပာၾကားခ်က္ ကိုလည္း ထည့္သြင္း ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

“အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားမိပါတယ္၊ အေတြ ႔အႀကဳံေကာင္း တခုပါပဲ။ သုံးဘက္ျမင္ ရုပ္ႂကြနဲ႔ က်မရဲ႕ ပထမဆုံးေသာ ဗီဒီယိုပါဘဲ”ဟု Shakiraက ဆိုသည္။

ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္ၾက သူမ်ားကလည္း ယင္းရုပ္သံတြင္ ပါ၀င္ခြင့္ရသည့္ အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။

ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံသား အဆိုေတာ္ျဖင့္ ယင္းသီခ်င္းကို ဂုဏ္ယူစြာ သီဆိုခ်င္ေသာ္လည္း ကမာၻ႔ေဘာလုံး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (FIFA) က လက္တင္ အေမရိက အဆုိေတာ္ Shakiraကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံသား ေ၀ဖန္သူ အမ်ားစုက မေက် မနပ္ ျဖစ္လ်က္ရွိသည္။

FIFA ဥကၠ႒ ဆပ္ ဘလတၱာက “ပရိသတ္ေတြက ကမၻာ့ဖလားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကသလိုပဲ၊ ကမၻာ့ ဖလားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တရား၀င္ သတ္မွတ္ေပးမယ့္ သီခ်င္းေတြကိုလည္း ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ဒါဟာ ကမၻာ့ စိတ္အလႈပ္ အရွားဆုံး အားကစားၿပိဳင္ပြဲ အမွတ္အသားရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုပါ” ဟု ဆိုသည္။

ပရိသတ္ အမ်ားစုက အဆိုပါ သီခ်င္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိၾက သကဲ့သုိ႔ သီဆိုသည့္ Shakira ကလည္း ညိႇဳ႕အား ျပင္းထန္ လြန္းေၾကာင္း ေ၀ဖန္ ျပစ္တင္မႈမ်ား ရွိသည္။

Waka Waka သီခ်င္း၏ သံၿပိဳင္ သီဆိုရသည့္ အပုိဒ္သည္ ကင္မရြန္း ႏိုင္ငံ၏ စစ္ခ်ီေတး သီခ်င္းကို ယူထား ေၾကာင္းလည္း FIFA ၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ ေပၚတြင္ ေရးသား ထားသည္။

Waka Waka ကို ထုတ္လြင့္ ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာ အနည္းငယ္ ေနာက္က် သျဖင့္ ကမၻာ့ ဖလားကို စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ ၾကသူမ်ားႏွင့္ ကိုကာကုိလာ ကဲ့သုိ႔ေသာ စီးပြားေရး ကုမၸဏီမ်ားက အဆိုေတာ္ Knaan ၏ Wavin' Flag သီခ်င္းျဖင့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ေၾကာ္ျငာခဲ့ၾကသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း Wavin' Flag သီခ်င္းမွာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ကမၻာ့ ဖလား ေဘာလုံးၿပိဳင္ပြဲအတြက္ တရား၀င္ သီခ်င္းျဖစ္မလာခဲ့ေခ်။

“Waka Wakaမွာ အာဖရိကကို ျပတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ အ၀တ္မပါတဲ့ လူရိုင္းေတြကို ျပၿပီး ဥေရာပတိုက္ကို ျပတဲ့ အခါက်ေတာ့ က်က်နန ၀တ္စား ထားတဲ့သူေတြကို ျပထားေတာ့ ဒီသီခ်င္းက လူသားအခ်င္းခ်င္း နည္းနည္း ခြဲျခားထားသလိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ကေတာ့ Knaanရဲ႕Wavin' Flag သီခ်င္းကို ပိုႀကိဳက္တယ္” ဟု ယင္းသီခ်င္းကို ၾကည့္ရႈခဲ့သူ ျမန္မာေက်ာင္းသား တဦးက ဆိုသည္။

ပရိသတ္တခ်ိဳ႕က အာဖရိကႏွင့္ ပိုမိုနီးစပ္သည့္ Wavin' Flag ေတးသီခ်င္းကို ပိုမိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေသာ္လည္း ယင္းသီခ်င္းမွာ ႏိုင္ငံေရး သီခ်င္းဆန္ေၾကာင္း၊ Waka Wakaကို သီဆုိရသည္မွာ လြယ္ကူၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ သီဆိုႏိုင္ေၾကာင္း ေဝဖန္သူ တခ်ိဳ႕က ေျပာသည္။

လာမည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ဂ်ိဳဟန္နက္စဘတ္ၿမိဳ႕ ေအာ္လန္ဒို ေဘာလုံးကြင္းတြင္ က်င္းပမည့္ ကမာၻ႔ ဖလား ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနား၌ သီဆိုေျဖေဖ်ာ္မည့္ Shakira ၏ အစီအစဥ္ကို ၾကည့္ရႈရန္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ားတို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ ရွိၾကသည္။

လူေပါင္း ၄၀၀၀၀ ခန္႔ဆန္႔ေသာ အဆုိပါ ေဘာလုံးကြင္း အတြက္ လက္မွတ္မ်ားမွာ ေရာင္းခ်ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကမၻာ့ဖလား ၿပိဳင္ပြဲတြင္ အဆိုေတာ္ ရစ္ကီမာတင္၏ “La Copa de la Vida” သီခ်င္းသည္ ျမန္မာ ပရိသတ္မ်ား အၾကား လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့သည္။

{ ႏ်ဴကလီးယား ကႀကီး ခေခြး }(Click)

ႏ်ဴကလီးယား ကႀကီး ခေခြး

ဂါမဏိ / ၀၇ ဇြန္ ၂၀၁၀

အခုအခါ ဖက္ဆစ္ စစ္ဝါဒီေတြျဖစ္တဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုဟာ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကို ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ သိေနၾကပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္ေျခတပ္မေတာ္သားေတြအပါအဝင္ ျမန္မာျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားနည္းပညာကို တစံုတရာ သိနားလည္လာဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ အခုေဆာင္းပါးက အဲဒီကြက္လပ္ကို ျဖည့္ဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

၁။ သတၱဳတူးေဖာ္ျခင္း

အရပ္ဘက္ႏ်ဴကလီးယားျဖစ္ေစ၊ စစ္ဘက္ႏ်ဴကလီးယားျဖစ္ေစ အေျခခံကုန္ၾကမ္းက ယူေရနီယမ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ယူေရနီယမ္ သတၱဳကို ေျမႀကီးထဲက တူးယူရပါတယ္။ ကမာၻမွာ ယူေရနီယမ္ အဓိကထြက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက ၾသစေၾတးလ်၊ ကေနဒါ၊ တ႐ုတ္၊ ကာဇက္စတန္၊ နမီးဘီးယား၊ ႏိုင္ဂ်ာ၊ ႐ုရွား၊ ဥဇဘက္ကစၥတန္တို႔ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ပင္းပက္၊ သပိတ္က်ဥ္း၊ ပံုေတာင္ပံုညာ၊ ဖားကန္႔၊ တႏိုင္း၊ မိုးမိတ္တို႔မွာ ထြက္ပါတယ္။

ယူေရနီယမ္ အႏုျမဴတခ်ဳိ႕ကို ဆက္တိုက္ခြဲစိတ္တဲ့အခါ စြမ္းအင္ ထြက္လာပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို ႏ်ဴကလီးယား ခြဲစိတ္မႈ nuclear fission လို႔ ေခၚပါတယ္။ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္အားေပးစက္႐ံု (ဓာတ္ေပါင္းဖို) မွာ ခြဲစိတ္မႈက ျဖည္းျဖည္းေလးျဖစ္ပ်က္ေနၿပီး ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မွာေတာ့ တဟုန္ထိုးျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျဖစ္ပ်က္ပါတယ္။ ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးမွာေတာ့ ဒီခြဲစိတ္မႈကို ေသေသခ်ာခ်ာဂ႐ုတစိုက္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔လိုပါတယ္။

ႏ်ဴကလီးယားခြဲစိတ္မႈအတြက္ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) လို႔ေခၚတဲ့ ယူေရနီယမ္အိုင္ဆိုတုပ္ကိုသံုးရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ (အိုင္ဆိုတုပ္ ဆိုတာ ပ႐ုိတြန္ အေရအတြက္တူၿပီး ႏ်ဴထရြန္ အေရအတြက္မတူတဲ့ မ်ဳိးတူျဒပ္စင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာဝအတိုင္း ေတြ႔ရတဲ့ ယူေရနီယမ္က ယူေရနီယမ္ (၂၃၈) ျဖစ္ပါတယ္။) ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) အစား ပလူတိုနီယမ္ (၂၃၉) ကို သံုးရင္လည္း ထိေရာက္မႈေကာင္းပါတယ္။ ယူေရနီယမ္ ၂၃၅ (ယူ-၂၃၅) ဟာ ဆက္တိုက္ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ ခြဲစိတ္မႈျဖစ္တတ္ၿပီး စြမ္းအင္အျဖစ္ အပူဓာတ္ကို ထုတ္လႊတ္ပါတယ္။

ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) အႏုျမဴ ကြဲထြက္တဲ့အခါ ႏ်ဴထရြန္ (၂) လံုး (၃) လံုး လႊတ္ထုတ္ပါတယ္။ ေဘးမွာ တျခားယူ-၂၃၅ အႏုျမဴေတြရွိေနရင္ အဲဒီႏ်ဴထရြန္ေတြက ဝင္တိုက္ၿပီး အတိုက္ခံရတဲ့ အႏုျမဴေတြကို ကြဲထြက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏ်ဴထရြန္ေတြ ပိုမ်ားမ်ား ထပ္ထြက္လာပါတယ္။ အခုလိုမ်ဳိး သူ႔ဖာသာသူ ကြင္းဆက္ဓာတ္ျပဳႏိုင္ဖို႔ ယူ-၂၃၅ အႏုျမဴ အလံုအေလာက္ရွိေနရင္ ႏ်ဴကလီးယားတုံ႔ျပန္မႈ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ဖို႔ အနည္းဆံုးလိုအပ္တဲ့ အႏုျမဴ အေရအတြက္ကို “အေျခေျပာင္းျဒပ္ထု” critical mass လို႔ေခၚပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သဘာဝအတိုင္းေတြ႔ရတဲ့ အႏုျမဴျဒပ္စင္မွာ အႏုျမဴ အလံုး (၁,၀၀၀) မွာ ယူ-၂၃၅ က (၇) လံုးပဲပါၿပီး က်န္တဲ့ အႏုျမဴ (၉၉၃) လံုးက ယူ-၂၃၈ ျဖစ္ေနပါတယ္။

၂။ ဓာတ္ေျပာင္းျခင္း

ယူေရနီယမ္သတၱဳ႐ိုင္းကို တူးယူၿပီးရင္ စက္နဲ႔ အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္ရပါတယ္။ ဒီအမႈန္႔ေတြကို ဓာတုေဗဒနည္းနဲ႔ သန္႔စင္ပစ္ၿပီး “အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔” yellow cake လို႔ေခၚတဲ့ ယူေရနီယမ္အခဲ ျပန္လုပ္ရပါတယ္။ ဒီအဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔မွာ ယူေရနီယမ္ (၆၀-၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္းပါဝင္ၿပီး ေရဒီယိုသတၱိႂကြအႏၲရာယ္ရွိေနပါၿပီ။

ဒီေနရာမွာ ႏ်ဴကလီးယားပညာရွင္ေတြရဲ႕ အဓိကအလုပ္က ရထားတဲ့ယူေရနီယမ္ထုထဲမွာ ယူ-၂၃၅ အႏုျမဴ ပမာဏတိုးလာေအာင္ လုပ္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ယူေရနီယမ္သန္႔စင္မႈ enrichment လို႔ေခၚပါတယ္။ သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔ကို ႏိုက္ထရစ္အက္ဆစ္နဲ႔ ေဖ်ာ္ၿပီး ဓာတုေဗဒနည္းနဲ႔ ျပဳျပင္ရပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္မွာ အပူေပးၿပီး ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာဖလို႐ိုက္ဒ္ ဓာတ္ေငြ႔ျဖစ္လာေစပါတယ္။

ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာဖလို႐ိုက္ဒ္ဓာတ္ေငြ႔ဟာ ထိတဲ့ပစၥည္းေတြကို ေလာင္တတ္ စားတတ္တဲ့အတြက္ အင္မတန္ သတိထားကိုင္တြယ္ရပါတယ္။ ဒီဓာတ္ေငြ႔ထုတ္လုပ္တဲ့စက္႐ံုက ပိုက္လိုင္းေတြ ေမာ္တာစက္ေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့ အလ်ဴမီနီယမ္-နီကယ္သတၱဳစပ္ေတြနဲ႔ အထူးတည္ေဆာက္ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီဓာတ္ေငြ႔ကို ဆီအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အမဲဆီ၊ အင္ဂ်င္ဝိုင္ စတာေတြနဲ႔ မထိေတြ႔ေအာင္လည္း ထားရပါတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ မေတာ္တဆ ဓာတုတုံ႔ျပန္မႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

၃။ သန္႔စင္ျခင္း

ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုမွာသံုးမယ့္ ယူေရနီယမ္ကို ယူ-၂၃၅ (၂-၃) ရာခိုင္ႏႈန္းပါေအာင္ သန္႔စင္ယူရပါတယ္။ လက္နက္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ယူ-၂၃၅ (၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းပါတဲ့အထိ သန္႔စင္ပစ္ဖို႔လိုပါတယ္။

အမ်ားဆံုးသံုးတဲ့ သန္႔စင္နည္းကေတာ့ gas centrifuge ဓာတ္ေငြ႔ ဗဟိုခြာအားနည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းမွာ ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာဖလို႐ိုက္ဒ္ဓာတ္ေငြ႔ကို ႁပြန္လံုးရွည္ထဲထည့္ၿပီး အရွိန္ျမင့္လွည့္ေပးတဲ့အခါ ပိုေလးတဲ့ ယူ-၂၃၈ အိုင္ဆိုတုပ္က ေဘးမွာလာစုပါတယ္။ ဒီ ယူ-၂၃၈ ကို ႁပြန္ေအာက္ဘက္ကေန ထုတ္ယူၿပီး အလယ္မွာစုေနတဲ့ ယူ-၂၃၅ မ်ားတဲ့ ဓာတ္ေငြ႔ကို သီးသန္႔ထုတ္ယူပါတယ္။ ဒီ ယူ-၂၃၅ ဓာတ္ေငြ႔ကို ေနာက္ထပ္ဗဟိုခြာအားစက္ထဲပို႔ၿပီး ထပ္'က်င္' ရပါတယ္။ ဒီလို ထပ္တလဲလဲ ဆက္တိုက္လုပ္ဖို႔ ဗဟိုခြာအားစက္ေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အတန္းလိုက္ တပ္ဆင္ထားရပါတယ္။ ေရဒီယိုသတၱိႂကြမႈ နည္းနည္းရွိတဲ့ လက္က်န္ ယူ-၂၃၈ ေတြကိုေတာ့ အားေပ်ာ့ယူေရနီယမ္ depleted uranium လို႔ေခၚၿပီး သံခ်ပ္ကာေဖာက္ အေျမာက္ဆန္ေတြ၊ က်ည္ဆန္ေတြမွာ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳပါတယ္။

ေနာက္ထပ္သန္႔စင္နည္းကေတာ့ စိမ့္ထြက္နည္း diffusion လို႔ေခၚပါတယ္။ အဲဒီနည္းမွာ ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာ ဖလို႐ိုက္ဒ္ဓာတ္ေငြ႔ကို အေမွးပါးတခုကို ျဖတ္သန္းခိုင္းတဲ့အခါ ပိုေပါ့တဲ့ ယူ-၂၃၅ က အေမွးပါးဇကာကို ပိုျမန္ျမန္ျဖတ္ ႏိုင္တဲ့အတြက္ ခြဲထုတ္ယူလို႔ရပါတယ္။ ဗဟိုခြာအားနည္းလိုပဲ ဒီနည္းမွာလည္း အေမွးပါးျဖတ္တာကို ထပ္တလဲလဲ လုပ္ရပါတယ္။

၄။ ဓာတ္ေပါင္းဖို

ရလာတဲ့ ယူ-၂၃၅ ကို ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုမွာျဖစ္ေစ၊ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မွာျဖစ္ေစ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ ႏ်ဴကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖိုမွာ ႏ်ဴကလီးယားခြဲစိတ္ျခင္းက ထြက္လာတဲ့အပူဓာတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေရေႏြးေငြ႔ထြက္ေအာင္လုပ္၊ တာဘိုင္ေတြကိုလည္ေစၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္ပါတယ္။
သာမန္ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုမွာ (၂-၃) ရာခုိင္ႏႈန္းသန္႔စင္ၿပီး ယူေရနီယမ္ကို ေလာင္စာအခဲေလးေတြပံုစံနဲ႔ သံုးပါတယ္။ ဒီအခဲေလးေတြက က်ပ္လံုးေလာက္ရွိၿပီး တလက္မရွည္ပါတယ္။ ဒါေလးေတြကို အေခ်ာင္းရွည္ေတြျဖစ္ေအာင္ စုထပ္ၿပီး အပူကာနံရံထူတဲ့ အလံုပိတ္အခန္းထဲ ထည့္ထားပါတယ္။ ဓာတ္ေပါင္းဖို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေလာင္စာေခ်ာင္းအထုပ္ေတြကို ေအးေအာင္လို႔ ေရေအာက္မွာျမႇဳပ္ထားပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြမွာေတာ့ ေအးေအာင္ ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ သို႔မဟုတ္ သတၱဳအရည္ သံုးပါတယ္။

ခြဲစိတ္တုံ႔ျပန္မႈနဲ႔ အပူထြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ယူေရနီယမ္ေလာင္စာအႏွစ္သားဟာ 'အေျခေျပာင္း' အေနအထားမွာ ရွိရပါမယ္။ ဆိုလိုတာက ယူေရနီယမ္ဟာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ကြင္းဆက္တုံ႔ျပန္မႈ ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ အလံုအေလာက္ သန္႔စင္မႈ ရွိရပါမယ္။

ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖို လည္ပတ္ဖို႔နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ထိန္းခ်ဳပ္တံေတြကို ဓာတ္ေပါင္းဖိုအခန္းထဲ ျမႇဳပ္ သြင္းထားပါတယ္။ ဒီထိန္းခ်ဳပ္တံေတြကို ႏ်ဴထရြန္ေတြစုပ္ယူႏိုင္တဲ့ ဓာတ္ပစၥည္း၊ ဥပမာ ကက္ဒ္မီယမ္နဲ႔ လုပ္ထားပါတယ္။ ႏ်ဴထရြန္ေတြကို စုပ္ယူလိုက္လို႔ ႏ်ဴထရြန္အေရအတြက္နည္းသြားရင္ ကြင္းဆက္တုံ႔ျပန္မႈ နည္းသြားတဲ့အတြက္ ခြဲစိတ္မႈျဖစ္စဥ္ ေႏွးေကြးသြားပါတယ္။

ဒီကေန႔ ကမာၻေပၚမွာ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္အားေပး႐ံု (၄၀၀) ေက်ာ္ရွိေနၿပီး တကမာၻလံုးသံုးတဲ့ လွ်ပ္စစ္ပမာဏရဲ႕ (၁၇) ရာခုိင္ႏႈန္းကို ထုတ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ဒါတင္မက ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုသံုးၿပီးသြားတဲ့ သေဘၤာနဲ႔ ေရငုပ္သေဘၤာ ေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။

၅။ ယူေရနီယမ္ ႏ်ဴကလီးယားဗံုး

ႏ်ဴကလီးယားဗံုးထုတ္လုပ္တဲ့အခါ ကြင္းဆက္တုံ႔ျပန္မႈကို ျဖစ္ေစၿပီး အပူဓာတ္အမ်ားႀကီး ဒလၾကမ္းထုတ္လႊတ္မယ့္ မဟာ့မဟာအေျခေျပာင္းျဒပ္ထု ျဖစ္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္ရပါတယ္။ အလြယ္ဆံုးပံုစံတခုက 'ေသနတ္' ပံုစံလို႔ ေခၚတဲ့ဟာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပံုစံမွာ အေျခေျပာင္းေရာက္ခါနီး ယူေရနီယမ္ျဒပ္ထု အလံုးငယ္တခုကို ယူေရနီယမ္ျဒပ္ထု အလံုးႀကီးတခုဆီ ေျပးေဆာင့္ခိုင္းတဲ့အခါ အလံုးႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး မဟာ့မဟာအေျခေျပာင္းအဆင့္ ေရာက္သြားတဲ့အတြက္ ႏ်ဴကလီးယားေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ဖို႔အခ်ိန္က တစကၠန္႔ေတာင္မရွိပါဘူး။

အလြန္အမင္းသန္႔စင္ထားတဲ့ (၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္း သန္႔စင္ထားတဲ့) ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာဖလို႐ိုက္ဒ္ကို ယူေရနီယမ္ေအာက္ ဆိုက္အျဖစ္ အရင္ဓာတ္ေျပာင္းၿပီးေနာက္ ယူေရနီယမ္သတၱဳတံုးေတြအျဖစ္ ပံုသြင္းလိုက္ရင္ ယူေရနီယမ္အႏုျမဴဗံုးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ေလာင္စာ ရပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းကို အေတာ္ေလးလြယ္ကူတဲ့ ဓာတုေဗဒနည္း၊ အေတာ္ေလး လြယ္ကူတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာနည္းေတြနဲ႔ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။

အင္အားအေကာင္းဆံုး အေျခခံႏ်ဴကလီးယားခြဲစိတ္လက္နက္ သို႔မဟုတ္ အႏုျမဴဗံုးဟာ ေပါက္ကြဲအား ကီလိုတန္ (၅၀) ရွိပါတယ္။ ဒီေပါက္ကြဲအားကို ႏ်ဴကလီးယားေပါင္းစည္းမႈ nuclear fusion သတၱိ အသံုးခ်ၿပီး တိုးျမႇင့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေပါင္းစည္းမႈဆိုတာက ဟိုက္ၿဒိဳဂ်င္အႏုျမဴအိုက္ဆုိတုပ္ရဲ႕ ႏ်ဴးကလီးယပ္စ္ေတြကို ေပါင္းစည္းေပးၿပီး ဟီလီယမ္ႏ်ဴးကလီးယပ္စ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္ဖို႔ ဟိုက္ၿဒိဳဂ်င္ႏ်ဴးကလီးယပ္စ္ေတြကို အင္မတန္ ျမင့္မားတဲ့ အပူခ်ိန္နဲ႔ဖိအား ေပးရတယ္။ ဒီလို အပူခ်ိန္နဲ႔ဖိအား အမ်ားႀကီးရဖို႔ အႏုျမဴဗံုးကေန ယူရပါတယ္။

ႏ်ဴကလီးယားေပါင္းစည္းမႈကေန ခြဲစိတ္တုံ႔ျပန္မႈထဲကို ပိုအားျပင္းတဲ့ ႏ်ဴထရြန္ေတြ သြင္းေပးတဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲအား ပိုႀကီးသြားေစပါတယ္။ အဲသလို ခြဲစိတ္-ေပါင္းစည္းကိရိယာေတြကို ဟိုက္ၿဒိဳဂ်င္ဗံုး သို႔မဟုတ္ သာမို ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။

၆။ တေက်ာ့ျပန္သန္႔စင္ျခင္း

ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုကထြက္တဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကေန ဓာတုေဗဒနည္းနဲ႔ အသံုးဝင္တဲ့ေလာင္စာ ခြဲထုတ္ ရီဆိုင္ကယ္လုပ္ ျပန္အသံုးခ်တာကို တေက်ာ့ျပန္သန္႔စင္မႈ reprocessing လို႔ေခၚပါတယ္။ သံုးၿပီးသား ေလာင္စာေခ်ာင္းေတြကို အျပင္ကသတၱဳအခြံခြာၿပီးေတာ့ အပူေပးထားတဲ့ ႏိုက္ထရစ္အက္ဆစ္ထဲမွာ ေဖ်ာ္ပစ္လိုက္ရင္ ဓာတ္ေပါင္းဖိုမွာ ျပန္သံုးႏိုင္တဲ့ ယူေရနီယမ္က (၉၆) ရာခုိင္ႏႈန္း၊ အလြန္အမင္းေရဒီယိုဓာတ္ႂကြအညစ္အေၾကးက (၃) ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ပလူတိုနီယမ္က (၁) ရာခုိင္ႏႈန္း ရပါတယ္။

ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုအားလံုးက ပလူတုိနီယမ္ထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြက ပိုၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။

ပလူတိုနီယမ္ထုတ္လုပ္ဖို႔အတြက္ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုတခုနဲ႔ တေက်ာ့ျပန္သန္႔စင္စက္ကို သာမန္ အေဆာက္အဦတခုတည္းမွာပဲ လူမသိသူမသိ တပ္ဆင္ထားလို႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္လက္နက္လုပ္ငန္း လုပ္ခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြအတြက္ အခုလို တေက်ာ့ျပန္သန္႔စင္နည္းနဲ႔ ပလူတိုနီယမ္ထုတ္ရတာက တြက္ေျခကိုက္ၿပီး ဖံုးကြယ္ႏိုင္မႈလည္းရွိလို႔ သေဘာက်ၾကပါတယ္။

၇။ ပလူတိုနီယမ္ ႏ်ဴကလီးယားဗံုး

ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ ထုတ္လုပ္ရာမွာ ပလူတိုနီယမ္နဲ႔ လုပ္တာက ယူေရနီယမ္နဲ႔လုပ္တာထက္ အားသာခ်က္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္။ သာလြန္ခ်က္တခုက ပလူတိုနီယမ္က ပမာဏနည္းနည္းနဲ႔ ပိုအားျပင္းတဲ့ဗံုး လုပ္လို႔ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ကီလုိတန္ (၂၀) ေပါက္ကြဲအားရွိတဲ့ဗံုး လုပ္ဖို႔ ပလူတုိနီယမ္ (၄) ကီလုိပဲလိုပါတယ္။ တႏွစ္ကို ပလူတိုနီယမ္ (၁၂) ကီလို ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တေက်ာ့ျပန္သန္႔စင္ေရးစက္႐ံု ခတ္ေသးေသးရွိရင္ရပါတယ္။

ပလူတိုနီယမ္ဗံုးတခုမွာ ပလူတိုနီယမ္အလံုးတလံုးကို ဘယ္ရီလီယမ္အခံြနဲ႔ ဖံုးထားပါတယ္။ ဒီအခြံက ႏ်ဴထရြန္ေတြကို ခြဲစိတ္ျဖစ္စဥ္ထဲ ျပန္႐ိုက္ခတ္ေစဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခေျပာင္းျဒပ္ထု ျဖစ္လာၿပီး ကိုယ့္ဖာသာ ဆက္တိုက္ ခြဲစိတ္တုံ႔ျပန္မႈျဖစ္ဖို႔ ပလူတိုနီယမ္ပမာဏ နည္းနည္းပဲလိုတာျဖစ္ပါတယ္။

အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုးသြမ္းႏိုင္ငံတခုဟာ ႏ်ဴကလီးယားဗံုးလုပ္ဖို႔အတြက္ ယူေရနီယမ္ကို သန္႔စင္ ၿပီးလုပ္တာထက္ ကမာၻအႏွံ႔က အရပ္ဘက္သံုးႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြကေန ပလူတိုနီယမ္ ရယူလုပ္တာက ပိုလြယ္ႏိုင္ပါတယ္။

ပလူတိုနီယမ္ဗံုး အၾကမ္းစားတခုကို အၾကမ္းဖက္သမားေတြ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ အရင္တခါ ဂ်ပန္မွာ အဆိပ္ေငြ႔နဲ႔ အၾကမ္းဖက္သြားတဲ့ ဥံဳ ဂိုဏ္း အဆင့္ေလာက္ကတတ္တဲ့ ကၽြမ္းက်င္မႈအရည္အခ်င္းနဲ႔ တည္ေဆာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ပါရဂူ ေတြကဆိုပါတယ္။ အဲသလို ႏ်ဴကလီးယားဗံုးဟာ ေပါက္ကြဲအား တီအင္တီယမ္းတန္ခ်ိန္ (၁၀၀) နဲ႔ ညီမွ်ပါလိမ့္မယ္။

၈။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါ

ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ ယူေရနီယမ္၊ ပလူတိုနီယမ္ေတြကို ကိုင္တြယ္လုပ္ကိုင္ရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈ အႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါ လကၡဏာေတြကေတာ့ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ပမာဏေပၚမူတည္ၿပီး ျပင္းထန္မႈရွိပါတယ္။ အမ်ားဆံုး (၆) နာရီၾကာမွ စေပၚတာရွိသလို မ်ားရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလကၡဏာျပပါတယ္။

ျဖစ္တတ္တာေတြက ပ်ဳိ႕အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ မူးေဝျခင္း၊ အဖ်ားတက္ျခင္း၊ အေရျပား ေရာင္ရမ္းပ်က္စီးျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း၊ ေသြးအန္ျခင္း၊ ေသြးဝမ္းသြားျခင္း၊ အေၾကာဆြဲျခင္း၊ အားနည္းျခင္း၊ ေျခတုန္ လက္တုန္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္ထိခိုက္ျခင္း၊ ေသြးအားနည္းျခင္း၊ ေသြးေပါင္က် ေသြးလန္႔ျခင္း၊ ကိုယ္ဝန္ပ်က္ျခင္း၊ အဂၤါမစံု ကေလးေမြးျခင္း၊ ကိုယ္ခံအားက်ဆင္းျခင္း၊ ေရာဂါပိုးအမ်ဳိးမ်ဳိးဝင္ျခင္း၊ ေသြးကင္ဆာနဲ႔ တျခားကင္ဆာမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္း တို႔ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

အရင္က ႐ုရွႏုိင္ငံမွာ ခ်ာႏိုဘိုင္း ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖို မေတာ္တဆေပါက္ကြဲတုန္းက ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ လူ (၃၁) ေယာက္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အရည္အခ်င္းညံ့ဖ်င္းၿပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္းနဲ႔ လေဘာ္သေရက်လွတဲ့ နအဖစစ္တပ္ရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ႏ်ဴကလီးယားစီမံကိန္းေၾကာင့္ အရပ္သားပညာရွင္ေတြ၊ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါရၿပီး ေဆး႐ံုတက္ရတဲ့သတင္းေတြ ၾကားေနရပါၿပီ။

ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈကေန ကာကြယ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိန္ၾကာထိေတြ႔မႈ မျပဳဖုိ႔၊ အနီးကပ္ မကိုင္တြယ္ဘဲ ညႇပ္ရွည္ရွည္ေတြသံုး ကိုင္တြယ္ဖို႔၊ ခဲသုတ္ထားတဲ့ဝတ္႐ံုေတြ ဝတ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါအတြက္ ေဆးမရွိပါ။ သက္သာ႐ံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။

{ ဘယ္သူ ့မွာ တာ၀န္ရွိသလည္း။ }(Click)

Who is Responsible

{ ကမၻာႏွစ္ခု ၾကားက ရတနာနတ္မယ္ }(Click)

ကမၻာႏွစ္ခု ၾကားက ရတနာနတ္မယ္

ေကသြယ္

ဇြန္ ၂၊ ၂ဝ၁ဝ

ကေနာင္မင္းရဲ႕ ျမစ္ေတာ္ ရတနာနတ္မယ္ (LIFE မဂၢဇင္းက ၁၉၅ဝ တြင္ ရုိက္ကူးထားေသာပုံ)

(ေကသြယ္၏ ဘေလာ့ kthwe.blogspot.com တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါးကုိ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

မၾကာေသးခင္က ထြက္တဲ့ ၾသစေၾတးလ် အေရွ႕ပိုင္း Griffith University ရဲ႕ Review journal အမွတ္စဥ္ 27 မွာ ေရးထားတဲ့ Between Two Worlds ဆိုတဲ့ စာတပုဒ္ကို ဆရာမ ေဒၚၾကည္ေမေကာင္း ဘေလာ့မွာေပးတဲ့ လင့္ေတြက တဆင့္ ဖတ္လိုက္မိတယ္။

အဲဒီ ဂ်ာနယ္ေလးက တခါထုတ္ရင္ ေခါင္းစဥ္ Theme တခု ေအာက္မွာ ဝိုင္းေရး ၾကတာမ်ဳိးေလးပါ။ အဲဒီ အမွတ္စဥ္ ၂၇ ကလည္း food အစားအစာ အေၾကာင္းပါ။ ေတာ္ရံုဆိုလည္း အဲဒီ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ ကိုယ္တုိ႔လို လူေတြ အတြက္ ဒီေလာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းမယ့္ စာမ်ဳိး ပါလာမယ္လုိ႔ ထင္စရာ အေၾကာင္း သိပ္မရွိဘူးေလ။ ေတြ႔မယ့္ ေတြ႔လိုက္ေတာ့ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ အေတာ္ စိတ္ဝင္စားတဲ့ အမ်ဳိးသမီး တေယာက္ အေၾကာင္း ျဖစ္ေနတယ္။

မင္းေဆြ မင္းမ်ဳိး ကုန္းေဘာင္ဆက္လည္းျဖစ္၊ ပံုျပင္ ဆန္ဆန္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ သည္းဖို ဆန္ဆန္၊ နားစြန္ နားဖ်ား ၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္းႀကီးရဲ႕ ဇနီးေဟာင္း တေယာက္လည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရတနာနတ္မယ္ရဲ႕ တပိုင္း တစ ပံုရိပ္ တခ်ိဳ႕ကို သူမရဲ႕ အီတာလ်ံ တက္စကန္နီ ေတာစာ ပံုစံ ေကၽြးေမြး တည္ခင္းတဲ့ ေန႔လည္စာ ဝိုင္းေလး တခုမွာ ေနာက္ခံထားၿပီး ေရးထားတာပါ။

Griffith Review ဂ်ာနယ္ ေဆာင္းပါးကုိ

http://www.griffithreview.com/current-edition/240-reportage/821.html

တြင္ ဖတ္ႏုိင္သည္။

အဲဒီ စာေလးကို စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ရင္း တခ်ိဳ႕ အခ်က္ေလးေတြကို ေရြးၿပီး ေဝမွ်ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာ မိတယ္။ ေဝမွ်ခ်င္တယ္ ဆိုတာလည္း ဘာ အက်ိဳးျပဳ၊ ဘာဝါဒ ျဖန္႔မွ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ လူ႔သဘာဝ ဒီလို အေၾကာင္းေလးေတြကို သိခ်င္ စိတ္ဝင္စားတာ မဆန္းလုိ႔မုိ႔ ဗမာျပည္က စာအုပ္ေတြမွာ ေမာင္သန္းေဆြ (ထားဝယ္) ေရးတဲ့ မင္းေဆြ မင္းမ်ဳိးေတြ အေၾကာင္း စိတ္ဝင္တစား လိုက္ဖတ္ရသလိုမ်ဳိးပဲ ဆိုပါေတာ့ေလ။

ဒီ ေဆာင္းပါး အရေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ကိုယ္တိုင္က ေရာမကေန တဆင့္ အီတလီရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ Tuscany ျပည္နယ္ ၿမဳိ႕ေတာ္ ျဖစ္တဲ့ Florence မွာ ေနထိုင္တဲ့ Ms June Rose Bellamy ေခၚ ရတနာနတ္မယ္ ရဲ႕ Associazione Culturale Arte e Gastronomia Orientale လုိ႔ ဆိုင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ အိမ္ေလးကုိ အလည္အပတ္ ေရာက္သြားပံုနဲ႔ စ ထားပါတယ္။ သူ႔ ေဆာင္းပါးေလးက အီတာလ်ံ အစားအေသာက္ အေၾကာင္းေလးေတြ သူမ ခ်က္ပံု ျပဳတ္ပံုေလးေတြ တပိုဒ္၊ သူမရဲ႕ ေနာက္ခံ ဇာတ္ေၾကာင္းေလးေတြ တပိုဒ္နဲ႔ တကယ့္ ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ေလး ေရးထားတာပါ။ အဲဒီ အထဲမွာမွ သူမ ကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ဟ ေျပာျပတဲ့ တခ်ိဳ႕ စကားေလးေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဗမာ့သမုိင္းမွာ ေခတ္မီသူ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုသူလုိ႔ လူသိမ်ား ထင္ရွားတဲ့ ကေနာင္မင္းသားႀကီးရဲ႕ ျမစ္ေတာ္ တေယာက္ အေနနဲ႔တင္ သူမဘဝက စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေနခဲ့ပါၿပီ။ အင္ဂလို ကျပား ျဖစ္တာ၊ ေခ်ာတာ လွတာ ေခတ္ဆန္တာ ေနာက္ဆံုး ဗမာျပည္က နာမယ္ေက်ာ္ အာဏာရွင္ႀကီးနဲ႔ လက္ထပ္ လိုက္တာ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ ကေတာ့ ထပ္ဆင့္ ပိုကဲၿပီး ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ ျဖစ္သြားရေတာ့တာပါပဲ။

သူတုိ႔ မိသားစုရဲ႕ အရြယ္ အပိုင္းအျခား ပံုရိပ္ေတြကို တြက္ခ်က္ ခန္႔မွန္းၾကည့္ေတာ့ သူမရဲ႕ မိခင္ လင္းပင္ မင္းသားႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ ထိပ္တင္ မလတ္က အသက္ ၃၄ ႏွစ္မွာ သူမထက္ ၁၆ ႏွစ္ ႀကီးတဲ့ ၾသစေၾတးလ် ႏုိင္ငံသား အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိး ဘြက္ကီ ျမင္းပြဲဒိုင္ Mr Herbert Bellamy နဲ႔ လက္ထပ္တယ္။ ေလးႏွစ္ၾကာမွ သူမကို ေမြးတယ္။ သူမ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အသက္ ၂၂ ႏွစ္မွာ ပထမ အိမ္ေထာင္ ျဖစ္တဲ့ အီတာလ်ံ လူမ်ဳိး၊ WHO က ဗမာျပည္မွာ တာဝန္က်တဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္တယ္၊ သားေလး ၂ေယာက္ ရတယ္ စသျဖင့္ အရြယ္ေတြ အရိပ္ေတြကို အရင္ ပံုေဖာ္ၾကည့္မိတယ္။

ဧည့္သည္အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္၊ စကားလက္ဆံုၾကရင္း နံရံမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ နန္းဆန္ဆန္ ဝတ္စံုေတြနဲ႔ အဘိုးအဘြား မိသားစုပံုေတြကေန သူမရဲ႕ ေနာက္ခံ ဘဝေတြ၊ သူမ အေဖအေၾကာင္းေတြကို စိတ္ပါ လက္ပါ ေျပာျပေနတဲ့ ရတနာနတ္မယ္ဟာ သူမ အတြက္ အိမ္မက္ဆိုး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ သိပ္အမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္ပံု မရဘူးလုိ႔ ဆိုထားတယ္။

အဲဒီ အခ်က္ေတြထဲမွာမွ သူမ ရဲ႕ အေမထိပ္တင္မလတ္ဟာ ဖခင္ ျဖစ္သူ လင္းပင္ မင္းသားႀကီး ျပည္ေျပးဘဝနဲ႔ အိႏၵိယမွာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့အခိုက္ အထက္တန္းလႊာ အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ဝင္ဆံ့ခဲ့ၿပီး (အေရွ႕တိုင္း တိဗက္ ေတာင္တန္း ႏုိင္ငံ တခုဆီက) အိမ္ေရွ႕ မင္းသားတပါးနဲ႔ ေစ့စပ္ ေၾကာင္းလမ္းတဲ့ အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။ လက္ထပ္ပြဲ မတိုင္ခင္ ရက္အနည္းငယ္ အလိုေလးမွာ မင္းသား အဆိပ္ခတ္ ခံခဲ့ရလုိ႔ လြဲခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေလးကလည္း လြမ္း သလိုလို ဆန္း သလိုလို။

ဖတ္ေနရင္း မ်က္လံုး က်ယ္သြားျပန္တာက သူမရဲ႕အေဖ ငယ္စဥ္က ႀကီးပြားရာ ႀကီးပြားေၾကာင္း ၾသစေၾတးလ်တိုက္တေၾကာ ေျခဆန္႔ရင္း Kalgoorlie ေရႊေတာအထိ ေရာက္ခဲ့ ေငြရွာခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးပါ ။

( စကားခ်ပ္ ---- Kalgoorlie ဆိုတာ ၿမဳိ႕ေတာ္နဲ႔ အေတာ္လွမ္းတဲ့ လက္ရွိ ကိုယ္ေနထိုင္ေနတဲ့ ေရႊတြင္း ၿမဳိ႕ကေလးတခုမုိ႔ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၁ဝဝ ေက်ာ္ေလာက္က ေရႊေၾကာႀကီးေတြ အႀကီးအက်ယ္ ေပၚလုိ႔ တကမၻာလံုးက လူေတြ ေရႊလာရွာခဲ့တဲ့ ေနရာ တခု ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အခုလည္း ကမၻာ့ေတာင္ျခမ္းမွာ အႀကီးဆံုး ေရႊတြင္းႀကီး ရွိေနေလရဲ႕)

အဲဒီမွာ မစၥတာ ဘယ္လာမီ တေယာက္ အသက္ႀကီးမွ ရတဲ့ သမီးေလးကို သူ ငယ္ငယ္က ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ ၾသစေၾတးလ် တိုက္ႀကီးရဲ႕ ေရေျမ သဘာဝေတြအေၾကာင္း ကာဂူးလီ ဆိုတဲ့ ေရႊတြင္းၿမဳိ႕ေလးက ထူးဆန္းလွတဲ့ အျဖဴေရာင္ ကတၱဝါႀကီးေတြ အေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္က ၾကက္တူေရြး အစိမ္းေလးေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ေျပာျပေနတဲ့ ပံုကိုလည္း ျမင္ေယာင္ ၾကည့္မိတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ျဖစ္ ဂ်ပန္ ဝင္လာတဲ့အခါ သူတုိ႔မိသားစု အိႏၵိယကို စစ္ေျပးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ သာသနာျပဳေက်ာင္း ဆရာမေတြက ေသြးေႏွာ ကေလးမေလးကို ႏွိမ္ပံု၊ အရက္ခြဲ ပံုေတြ၊ ျပန္ရြဲ႕လုိ႔ ေက်ာင္းက အထုတ္ခံရပံုေတြ။ ဂ်ပန္ေတြ ျပန္ထြက္သြားေတာ့ ၁၄ ႏွစ္ သမီး မွာ မိသားစုလိုက္ ဗမာျပည္ ျပန္လာၾကၿပီး ေမၿမဳိ႕မွာ အေျခခ် ေနထိုင္တာေတြ စတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို တျခား စာအုပ္ေတြထဲက အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ အစီစဥ္တက် တြဲစပ္ၿပီး တင္ျပထားပံုက စာေရးသူဟာ June Rose တည္ခင္းတဲ့ အထူး စပါယ္ရွယ္ ယုန္သဲေခ် အစာသြပ္ဟင္းထက္ သူမ အေၾကာင္းေတြကိုသာ စိတ္ဝင္စားေနခဲ့လုိ႔သာေပါ့။

သူမရဲ႕ ေယာက္်ားဆန္ပံု သြက္လက္ခ်က္ျခာပံု အေၾကာင္း မိသားစုပိုင္ ကားစုတ္ကေလးကို ကိုယ္တိုင္ အင္ဂ်င္ႏွိဳးပံုကို ျမင္ခဲ့ရတဲ့ မိသားစု မိတ္ေဆြ တေယာက္ရဲ႕ မွတ္တမ္း အပိုင္းအစေလး ကိုလည္း ထည့္ေရးထားေသးတယ္။ ေနာက္တခါ ဗမာျပည္မွာ စစ္ၿပီးေခတ္က ဟိုးေလး တေၾကာ္ စိတ္ဝင္စားခဲ့ၾကတဲ့ Purple Plain ရုပ္ရွင္မွာ ေဟာလိဝုဒ္ မင္းသား ဂေရဂရီပတ္နဲ႔ တြဲဖက္ သရုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဦးစြာ သေဘာတူခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒီ မွာ ဗမာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ ထုတ္လုပ္သူဘက္က ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူမဘက္က ဖ်က္သိမ္းခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီ ေနာက္မွသာ ဝင္းမင္းသန္းနဲ႔ သေဘာတူၿပီး ရုပ္ရွင္ကို ဆက္လက္ ရိုက္ကူးခဲ့တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ေတာ့ အီတာလ်ံ လူမ်ဳိး WHO ဝန္ထမ္း ဆရာဝန္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ရင္း လြတ္လပ္ေရး ရခါစ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး မျငိမ္မသက္ လိွဳင္းေတြၾကား ကြန္ျမဴနစ္ေတြက သူ႔ အမ်ဳိးသားကို ျပန္ေပး ဆြဲသြားပံုကိုလည္း ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပထားေသးတယ္။ ျပန္ေပးသမား ကြန္ျမဴနစ္ေတြဟာ ေခတ္ပညာတက္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ျဖစ္တာ၊ သူတုိ႔ မိသားစုကို ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ရွင္းျပ ဆက္ဆံခဲ့တာ၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ အမ်ဳိးသား ျပန္လြတ္လာတဲ့ေနာက္ ျမန္မာ အစိုးရကလည္း သူတုိ႔ကို ႏုိင္ငံက ခြာဖုိ႔ အၾကံေပးတာေၾကာင့္ သူ႔အမ်ဳိးသား တာဝန္က်ရာ ႏုိင္ငံရပ္ျခားေတြမွာ လိုက္ပါ ေနထိုင္ရင္း အီတလီမွာ အေျခခ်ခဲ့ၾကတယ္။

ဦးေနဝင္းနဲ႔ ဇာတ္လမ္း စခဲ့ပံုကိုေတာ့ ခပ္ပါးပါးေလးပဲ ေျပာျပထားတယ္။ သူ႔ အမ်ဳိးသားနဲ႔ ကြာရွင္း ျပတ္စဲလိုက္ၿပီး သားေလး ၂ ေယာက္ နဲ႔ အတူ အီတလီမွာပဲ ေနထိုင္ေနတဲ့ တေလွ်ာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ဦးေနဝင္း လက္ထက္မွာ ျမန္မာျပည္ဟာ အထီးက်န္ ဆန္လာတာ ဆင္းရဲလာတာ ေတြကို မ်က္ေျခမျပတ္ သိျမင္ေနခဲ့ၿပီး သူ႔ဖခင္ ေမၿမဳိ႕မွာ ဆံုးေတာ့လည္း ခဏတျဖဳတ္ ျပန္လာႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တေခါက္ သူ႔ မိခင္ နာမက်န္း ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာသံရံုးက ဗီဇာ ထုတ္မေပးေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ကြယ္လြန္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဦးေနဝင္းရဲ႕ဇနီး ကစ္တီ ဘသန္းနဲ႔ အထက္တန္းလႊာ အသိုင္းအဝိုင္း တေၾကာ ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးတဲ့ အေလ်ာက္ ဦးေနဝင္းဆီကို သံၾကိဳးရိုက္ အကူအညီ ေတာင္းရာကေန အဆက္အသြယ္ ရခဲ့ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ ၁၉၇၆ မွာ လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီ လက္ထပ္ပြဲက ခပ္ရိုးရိုးသာ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း ‘It was not one of those lavish things’ လုိ႔ သူမက ဆိုတယ္။

၁၉၇၆ ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံ မ်က္ႏွာဖုံးသတင္း

ဦးေနဝင္းက ဘာေၾကာင့္ ရတနာ နတ္မယ္ကို လက္ထပ္ခဲ့သလဲ၊ ရတနာနတ္မယ္လုိ႔ အသိမ်ားတဲ့ June Rose ကလည္း ဘာေၾကာင့္ ဦးေနဝင္း ရဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ကို လြယ္လြယ္ ကူကူ လက္ခံခဲ့သလဲ ဆိုတာ ကာယကံရွင္မ်ားသာ အေၾကာင္းမွန္ကို သိႏုိင္မယ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေဆာင္းပါးေလးထဲက သူမရဲ႕ စကား တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေနခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။

ဘယ္သူ႔ကိုမွ တိုင္တည္ျခင္း မရွိတဲ့ ေမးခြန္း ဆန္ဆန္ အေျဖ မပါတဲ့ စကားတခ်ိဳ႕က ရည္မွန္းထားတာေတြကို က်မ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သလား၊ တခုုခု ၿပီးေျမာက္ခဲ့သလား တဲ့။

အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ စိတ္လွဳပ္ရွားေနဟန္ ရွိတဲ့ June Rose ဟာ ေန႔လယ္စာ တည္ခင္းခဲ့တဲ့ ပန္းကန္ေတြကို ပန္းကန္ေဆးကန္ထဲ အသံ ျမည္ေအာင္ ထည့္လုိက္တယ္။ ဝိုင္ အစား ဘီယာတလံုးကို ဆြဲယူလိုက္ရင္း “ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ခ်ိဳခ်ဥ္ တခုလို တျမံဳ႕ျမံဳ႕နဲ႔ ေျပာေကာင္းေနခဲ့မယ့္ သူ႔ ဇာတ္လမ္း” ကို ရယ္သြမ္းေသြးလိုက္ေသးတယ္။

လူတိုင္းလို ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံရဲ႕ စပိုင္လုပ္လုိ႔ ဦးေနဝင္းက ေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ ေကာလာဟလကို ေမးေတာ့ သူမက ရယ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမကို ဦးေနဝင္းက ေဆးလိပ္ျပာခြက္နဲ႔ ပစ္ေပါက္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ မႏွစ္ၿမဳိ႕စရာ ျဖစ္ရပ္ကိုေတာ့ သူမက နာနာက်င္က်င္ ဝန္ခံပါတယ္။

ေနာက္တေန႔ ခ်က္ျခင္းပဲ သူမဟာ စင္းလံုးေလယာဥ္ တစင္း နဲ႔ ျမန္မာျပည္က ထြက္ခြာလာႏုိင္ခဲ့တယ္။ လက္ထပ္အၿပီး ၅ လ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာပဲ လ်င္လ်င္ ျမန္ျမန္ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ အဲဒီ အေၾကာင္းေတြကို သူမက Sin of Pride လုိ႔ ဆိုခဲ့ၿပီး သူမကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဘဲ အရွံဳးနဲ႔ သက္သက္ ထြက္ခြာခဲ့ရတာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ျပန္ေျပာင္း ဖြင့္ဟခဲ့တယ္။

၅ လတာ ၾကံဳဆံု ခဲ့ရတဲ့ ဦးေနဝင္းကိုေတာ့ တကယ့္ ဉာဏ္နီ ဉာဏ္နက္နဲ႔ အရာရာကို ၾကိဳးကိုင္ ျခယ္လွယ္ႏုိင္သူႀကီး တေယာက္ လုိ႔သာ မွတ္ခ်က္ ျပဳထားတယ္။

“ဦးေနဝင္း နဲ႔ ရက္ ၁ဝဝ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ အဲဒီေခတ္ သံတမန္ ေလာကမွာ တီးတိုး ေရပန္းစားခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီ ေန႔လယ္မွာေတာ့ မိဘ ဘိုးဘြားေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြက လြဲရင္ အာဏာရွင္ႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေရးဖုိ႔ စိတ္ကူး မရွိပါဘူးလုိ႔ သူမက ျငင္းဆို ခဲ့တယ္။

အီတလီမွာ အခ်က္အျပဳတ္ သင္တန္းေက်ာင္း ဖြင့္ထားတ့ဲ ရတနာနတ္မယ္ သုိ႔မဟုတ္ June Rose Bellamy(ဓာတ္ပုံ - http://www.studiojunebellamy.it/about.html)

လတ္တေလာမွာ အီတာလ်ံနဲ႔ အေရွ႕တိုင္း အစားအစာ အခ်က္အျပဳတ္ သင္တန္းေက်ာင္းကို ဖြင့္လွစ္ ထားၿပီး မၾကာေသးခင္ ႏွစ္ေတြကေတာ့ သူမရဲ႕ အသက္အစိတ္ ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေျမးေလးနဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ အလည္ ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းက ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ လူမူေရးလုပ္ငန္း တခ်ိဳ႕ တြဲဖက္ လုပ္ကိုင္ေနသလို နာဂစ္ မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမွာလည္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း သူမရဲ႕ ဧည့္ခန္းမွာ တခမ္းတနား ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ အျဖဴ အမည္း မိသားစုပံုေတြရဲ႕ ေဘးက ျမန္မာျပည္ေက်းရြာ တခုက ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းတခုရဲ႕ ေရာင္စံု ဓာတ္ပံုနဲ႔ ဆက္စပ္ ၾကည့္ရင္း တခ်ိန္က ရတနာနတ္မယ္ ဆိုတဲ့ ကေနာင္မင္းရဲ႕ ျမစ္ေတာ္ အသက္ ၇၇ ႏွစ္ အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အေၾကာင္း ေတြးေနမိပါတယ္။ ။

{ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘူမိ အပူဓာတ္ နဲ႔ လွ်ပ္စစ္ ထုတ္ယူႏိုင္တဲ့ ေနရာ ၉၂ ခု ေတြ႕ရွိ }(Click)

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘူမိ အပူဓာတ္ နဲ႔ လွ်ပ္စစ္ ထုတ္ယူႏိုင္တဲ့ ေနရာ ၉၂ ခု ေတြ႕ရွိ

ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ ဘူမိ အပူဓာတ္ (Geothermal) နည္းမွ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ ထုတ္ယူ ႏိုင္သည့္ ေနရာ မ်ားကို ျပည္နယ္ ငါးခုတြင္ ေတြ႔ရွိ ထားေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာ အသင္းမွ ကြ်မ္းက်င္ သူမ်ားက ေျပာသည္။ ဘူမိ အပူဓာတ္မွ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ ထုတ္ယူ ႏိုင္သည့္ ေနရာ ၉၂ ေနရာ ခန္႔ကို ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ကယား ျပည္နယ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ တို႕တြင္ ေတြ႕ရွိထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ဘူမိ အပူဓာတ္ျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ ထုတ္ယူေသာ နည္းမွာ အပူရွိန္ ျပင္းေသာ ေျမေအာက္ အလႊာ အထိ ေျမျပင္မွ အေပါက္ ေဖာက္ကာ ေရေအး ထိုးသြင္း ျခင္းျဖင့္ ေရေအးကို ေရေငြ႔ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေစၿပီး အျခား တစ္ေပါက္မွ ေရေငြ႔ ျပန္ထြက္၍ ယင္း ေရေငြ႔မ်ားျဖင့္ တာဘိုင္ မ်ားကို လည္ပတ္ေစကာ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ ထုတ္ယူေစျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘူမိ ေတေဇာ အရင္းအျမစ္ (Geothermal Resources) မ်ားကို မီးေတာင္ ေဒသတြင္ အမ်ား အျပား ေတြ႔ရွိ ရၿပီး ကမၻာေပၚတြင္ ဘူမိ အပူဓာတ္ ထုတ္ယူ ႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၁ ႏိုင္ငံသာ ရွိကာ ႏွစ္စဥ္ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင မဂၢါဝပ္ ၆၂၀ဝ ခန္႔ ထုတ္ယူ အသံုးျပဳလ်က္ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား ထဲတြင္ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ ႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္ ႏိုင္ငံတို႕သည္ ယင္း စြမ္းအင္ကို ရယူ အသံုး ျပဳလ်က္ ရွိသည္။