{အသင္ျမန္မာ}

{ဤေခတ္ ဤအခါ၌ စိတ္ထားမူမွန္၍ တာ၀န္သိတတ္သူ မည္သူမဆို}

{ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ားအတြက္ ကိုယ္စြမ္း ညဏ္စြမ္းရွိသ၍ ၾကိဳးစား အားထုတ္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။}

{“ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းကေတာ့႐ွင္းပါတယ္။ မလိမ္ဘူး၊ မညာဘူး၊ မခိုးဘူး၊ လိမ္ညာခိုး၀ွက္တဲ့
သူေတြကိုလဲ သည္းမခံဘူး…”
}

ရန္ကုန္ျမိဳ ့ မိုးေလ၀သ အေျခအေန

Click for Yangon, Myanmar Forecast

Saturday, October 31, 2009

ယေန ့ အမွတ္တရပါ၊ { အႏွစ္ ၄၀ ၿပည့္ေၿမာက္ ၀က္ဘ္(Web) ေခၚ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာကြန္ယက္}(Click)


အႏွစ္ ၄၀ ၿပည့္ေၿမာက္ ၀က္ဘ္(Web) ေခၚ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာကြန္ယက္





-ၿမတ္စုိး-
၁၀.၂၉.၂၀၀၉

ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ အၿပင္းထန္ဆုံး အေၿခအေနနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ဟာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံရဲ႕ ထူးၿခားတဲ့ ႏွစ္၊ တီထြင္မႈဆုိင္ရာေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားခဲ့တဲ့ႏွစ္ တႏွစ္ၿဖစ္ခဲ့ တယ္လုိ႔ ဆုိရင္မမွားပါဘူး။ ဒီ ထူးၿခားတဲ့ ႏွစ္မွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ သားေတြဟာ တခ်ိဳ႕ နယ္ပယ္ေတြမွာ ေ႔ရွေဆာင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအၿဖစ္ ေအာင္ၿမင္မႈေတြ ကုိ ရရွိခဲ့ၾကတယ္။ အာကာသ နဲ႔ သိပၸံ ေလာက မွာ လူသားေတြဟာ လ ကမၻာ ကုိ ေၿခခ်ႏုိင္ ေအာင္ အပုိလုိ လုိ႔ ေခၚတဲ့ အာကာသ ေလ့လာစူးဆန္းေရးစီမံကိန္းေတြ ကုိ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့ ၾကတယ္။ လူသားေတြ စီးနင္းလုိက္ပါ သြားခဲ့တဲ့ အပုိလုိ ၁၁ ၊ အပုိလုိ ၁၂ အာကာသ ယာဥ္ေတြ ဟာလည္း လ မွ ကမၻာ့ေၿမၿပင္သုိ႔ ေခ်ာ္ေမြ႔စြာ ၿပန္လည္ဆင္းသက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာေလာကပုိင္း မွာလည္း အထင္ရွားဆုံးေသာ Woodstock ေရာ့ခ္ေတးဂီတ ပြဲ ေတာ္ ၾကီးကုိ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ မွာ ၃ ရက္ တုိင္တုိင္ ေအာင္ၿမင္စြာ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ၿပီး၊ အေမရိကန္ ေရာ့ခ္ေတးဂီတ အဆုိေတာ္မ်ား၊ တီးခတ္သူမ်ား ဟာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ စုံစုံညီညီ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲခဲ့ၾကတယ္။

ဒီ ထူးၿခားမႈေတြနဲ႔ အတူ လူသားေတြ အတြက္ အက်ိဳးၿပဳေစမဲ့ နည္းပညာတစ္ခု ဟာ လည္း ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ေအာင္ၿမင္စြာ တီထြင္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေန႔ ဆုိရင္ လူ သားေတြကုိ အက်ိဳးၿပဳေစခဲ့တဲ့ ဒီ နည္းပညာ ဟာ အႏွစ္ ၄၀ ထဲကုိ ေရာက္ရွိလုိ႔ လာပါၿပီ။

ဒီ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာဆိုင္ရာ နည္းပညာက ေတာ့ ယေန႔ ကမၻာ မွာ လူဦးေရ ဘီလီယံ နဲ႔ ခ်ီ အသုံးၿပဳေနၾကတဲ့ ကြန္ၿပဴတာ ကိရိယာ ကုိ အေၿခခံ သုံးစြဲတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာ ကြန္ယက္ ( Web) ပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ၿပဴတာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆက္သြယ္လုိ႔ ရေအာင္ တီထြင္ စမ္းသပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတာပါ။

ဒီနည္းပညာကုိ တီထြင္ခဲ့ သူကေတာ့ ပါေမာကၡ လီယုိနက္ထ္ ကလုိင္းေရာ့ခ္ (Leonard Kleinrock) ဆုိသူ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လီးစ္ ရွိ ကယ္လီဖုိးနီးယားတကၠသုိလ္မွ ကြန္ၿပဴတာ ကိရိယာ ကုိ အေၿခခံ သုံးစြဲတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာကြန္ယက္ ကုိ သုေတသနၿပဳခဲ့တဲ့ ကြန္ၿပဴတာ ႏွင့္ နည္းပညာဆုိင္ရာ သိပၸံပညာရွင္ တစ္ဦး ၿဖစ္ပါတယ္။ အခု သူဟာ အသက္ ၇၉ ႏွစ္ထဲ ကုိ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ပါေမာကၡ လီယုိနက္ထ္ ကလုိင္းေရာ့ခ္ ဟာ ဒီနည္းပညာ မွ တဆင့္ အင္တာနက္ေခၚ ကြန္ၿပဴတာ ကြန္ယက္ စံနစ္ ကုိ ေခတ္မီေစရန္ အစဥ္တစိုက္ မြမ္းမံ သြားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ ဆက္လက္ ေလ့လာ သုေတသနၿပဳလုပ္မႈ လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ ဒီနည္းပညာ ကုိ တီထြင္ခဲ့တဲ့ ေ႔ရွေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ လုိ႔ ေခၚေ၀ၚ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔ သိပၸံပညာရွင္ ေတြက ဒီနည္းပညာကုိ အေမရိကန္စစ္တပ္မွာ သုံးစြဲခဲ့တာ သူ မတီထြင္ခင္ကတည္း က ၿဖစ္တယ္လုိ႔ ေထာက္ၿပၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကလည္း လူသားေတြကုိ လ ကမၻာေပၚ ပုိ႔ေပးႏုိင္တဲ့ အပုိလုိ စီမံကိန္းမွာ ကတည္းက သိပၸံပညာရွင္တခ်ိဳ႕ က တီထြင္ခဲ့တာလုိ႔ ဆုိၿပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူက စၿပီး တီထြင္ သူလုိ႔ အၿငင္းပြား ေနၿခင္းထက္၊ ဘယ္လုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြ နဲ႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ထီထြင္ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လုိအက်ိဳးၿပဳေအာင္ ထပ္မံမြမ္းမံ ခဲ့သလဲဆုိတာ ကသာ စိတ္၀င္တစားေလ့လာသင့္ပါတယ္ လုိ႔ နာဆာ သိပၸံ ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ၿပၾကတယ္။

လူသားေတြဟာ ကြန္ၿပဴတာကုိ အေၿခခံ သုံးစြဲတဲ့ အင္တာနက္ေခၚ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာကြန္ယက္ လက္ေတြ႔အသုံးၿပဳေနၾကေပမဲ့၊ ဒီနည္းပညာအေၿခခံ ကုိ တီထြင္ခဲ့တဲ့ ေ႔ရွေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ေတာ့ သိရွိသူနည္းပါး ေနပါတယ္။ ဒီနည္းပညာဟာ လူသားအားလုံး ကုိ အက်ိဳးၿပဳ ေနတာေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္မွာ ဘာသာေရးက်င့္ၾကံေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပင္ အသုံးၿပဳလာၾကတာေတြ႔ရတယ္။ ဒီနည္းပညာဟာ သုေတသနလုပ္ငန္း၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ သတင္းနည္းပညာ၊ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္း၊ သိပၸံ ႏွင့္ ေဆး ပညာရပ္ေလာက ႏွင့္ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္ အသီးသီးေတြမွာပါ လူသားေတြကုိ အက်ိဳးၿပဳေစခဲ့တယ္။ လူသားေတြရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲေတြ ကုိ က်င္းပေနၾကေပမဲ့ ဘီလီယံနဲ႔ ခ်ီ လူသားေတြ ကုိ အက်ိဳးၿပဳေစခဲ့တဲ့ နည္းပညာသစ္တရပ္ ေမြးဖြားလာခဲ့ၿခင္းကုိေတာ့ လူသားေတြ ေမ့ေနၾကဟန္တူတယ္လုိ႔ နာဆာ မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သိပၸံပညာရွင္ တစ္ဦးက ေၿပာဆုိခဲ့ဘူးတယ္။

အမွန္တကယ္ပဲ ဒီနည္းပညာသစ္ေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ လူသားေတြဟာ နယ္ၿခားမဲ့ ေနထုိင္သူေတြၿဖစ္လာၾကတယ္။ ကမၻာ့လူသားေတြဟာ ဗဟုသုတေတြ ပုိမုိလ်င္ၿမန္စြာ ဆည္းပူးလာႏုိင္ၾကတယ္။ လူသားေတြရဲ႕ စြမ္းအား၊ အင္အားေတြကုိ ၾကီးမားလာေစခဲ့တယ္။ ကမၻာၾကီး အေၾကာင္း ကုိ ပုိမုိသိရွိလာၾကတယ္။ ကမၻာမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ လူသားေတြဟာ ပုိမုိယဥ္ေက်းလာၾကတယ္။ ပုိမုိခ်စ္ခင္လာၾကတယ္။ ကမၻာ့ၾကီးဟာ ေသး သထက္ ေသးလာတယ္ လုိ႔ ခံစားလာရတယ္။ မတရားမႈေတြ ကုိ ပုိမုိၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ ခဲ့ၾကတယ္။











Web pioneer recalls 'birth of the Internet
လီယုိနက္ထ္ ကလုိင္းေရာ့ခ္ (Leonard Kleinrock)


မေန႔ က ကြန္ၿပဴတာကုိ အေၿခခံ သုံးစြဲတဲ့ အင္တာနက္ေခၚ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာကြန္ယက္ တီထြင္မႈ ကုိ ေ႔ရွေဆာင္မႈၿပဳခဲ့တဲ့ အသက္ ၇၉ ႏွစ္ အရြယ္ လီယုိနက္ထ္ ကလုိင္းေရာ့ခ္ (Leonard Kleinrock) တေယာက္ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၄၀ က သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ CNN သတင္းမွာ ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာဆုိခဲ့တာ စိတ္၀င္စားစြာ ေတြ႔ရွိခဲ့ရတယ္။ သူရဲ႕ ေနာက္ထပ္ တီထြင္ေနမႈေတြကုိ လည္း အားတက္သေရာ ေၿပာဆုိေနသလုိ၊ ကြန္ၿပဴတာနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ နည္းပညာသစ္ေတြ အေပၚလည္း သူ႔ရဲ႕ ထင္ၿမင္ခ်က္ေတြကုိ သုံးသပ္တင္ၿပ ေဆြးေႏြး ထားတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ေလ့လာဖတ္ရွဳ႕ ႏုိင္ရန္ အဂၤလိပ္ဘာသာၿဖင့္ ေရးသားထားတဲ့ မႈရင္းကုိ ေ၀မွ်ေပးလုိက္ ပါတယ္။

{ http://www.cnn.com/2009/TECH/10/29/kleinrock.internet/index.html }

Friday, October 30, 2009

{ပန္းသတင္း - ေလညွင္းေဆာင္}{လူ သတင္း - လူျခင္းေဆာင္}

{အန္တီေဆြ အတြက္အမွတ္တရ = တစ္ေန ့က်ရင္ Sky ေပၚမွာ ျပန္ဆုံၾကမယ္။}

{ေလးေက်ာ္ အတြက္ အမွတ္တရ = တစ္ေန ့က်ရင္ Sky ေပၚမွာ ျပန္ဆုံၾကမယ္။}

{ပန္းသတင္း - ေလညွင္းေဆာင္}{လူ သတင္း - လူျခင္းေဆာင္}

Tuesday, October 20, 2009

{မိဘတို႔ႏွင့္ ကဲြကြာျခင္း ကင္းၾကပါေစ }(Click)

ekts

မိဘတို႔ႏွင့္ ကဲြကြာျခင္း ကင္းၾကပါေစ

ေဆာင္းပါး
ဧကသီ
တနလၤာေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ 19 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 51 မိနစ္


မိဘနဲ႔ ေဝးရ၊ ခဲြရမွာကို အလြန္ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ ငယ္တုန္းက မိဘေတြကေန ရြာဦးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ကိုရင္ ဝတ္ေစခဲ့ပါတယ္။ မိဘနဲ႔ မခဲြႏိုင္လို႔ ညအိပ္ရင္ အိမ္ျပန္အိပ္ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ … 'ကိုရင္ဆိုတာ အိမ္မွာ မအိပ္ေကာင္းဘူး၊ ငရဲၾကီးတတ္တယ္' လို႔ ရြာဦးဘုန္းၾကီး မိန္႔ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ေက်ာင္းမွာပဲ အိပ္ေတာ့တယ္။ မနက္ေရာက္ေတာ့ အေမတို႔ဆီသြားၿပီး 'လူထြက္မယ္' ေျပာေတာ့၊ အေမက 'မထြက္ပါနဲ႔ ကိုရင္ရယ္။ လူထြက္ရင္ ဆင္းရဲလိမ္႔မယ္။ အခုလို သကၤန္းဝတ္ေနေတာ့ အေမတို႔လည္း ကုသိုလ္ရတယ္' တဲ့။ အေမတို႔ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ကိုရင္လူထြက္ေရး အစီအစဥ္ ပ်က္ခဲ့တယ္။

၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္မွာ မိဘနဲ႔ ခဲြၿပီး မေကြးစာသင္တိုက္မွာ ပရိယတၱိစာေပသင္ဖို႔ ရြာဦးဘုန္းၾကီးကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔တယ္။ ဘယ္လိုမွ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ ေန႔ရွိသေရြ႔ မိဘကိုပဲ သတိရေနမိတယ္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အျမန္ေရာက္ပါေစဆိုၿပီး ရက္ေတြလေတြ ေန႔တိုင္း ေရတြက္မိတယ္။ တေပါင္းလ က်င္းပတဲ့ စာေမးပဲြၿပီးတာနဲ႔ ရြာကို အျမန္ျပန္ခဲ့တယ္။ မိဘကလည္း သား ျပန္လာတာဆိုေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ပီတိျဖာလို႔ေပါ့။

အေမက 'ကိုရင္ စာသင္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား။ စားေရးေသာက္ေရး အဆင္ေျပလား။ အဆင္မေျပရင္ အေမတို႔ကို ေျပာပါ။ စာေမးပဲြေရာ ေျဖႏုိင္လား။ စာကို ၾကိဳးစားပါ။ ဘုန္းၾကီးဝတ္လည္း စာတတ္မွ။ စာမတတ္ရင္ လူေတာမတိုးဘူး ကိုရင္။ လူ႔ဘဝလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ စာမတတ္ရင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ေနရတယ္။ အေမတို႔က ဆင္းရဲတယ္။ စာလည္း လည္လည္ဝယ္ဝယ္ မတတ္ဘူး။ ကိုရင္ကို အေမတို႔လို မျဖစ္ေအာင္လို႔ပါ' တဲ့။

ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ကာလမွာ အေမတို႔ဆီသြားလိုက္၊ ေက်ာင္းျပန္လာလိုက္နဲ႔ အလြန္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ရြာနဲ႔ တႏွစ္ေက်ာ္ ေဝးေနတာဆိုေတာ့ တရက္နဲ႔ တရက္ ကုန္ဆုံးမွာေတာင္ မေရတြက္မိဘူး။ စာသင္တိုက္ျပန္ဖို႔ ရက္က တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာၿပီဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အသိတခု ဝင္လာတယ္။ 'ေၾသာ္ … ငါ အေမတို႔နဲ႔ ခဲြရဦးမွာပါလား' ဆိုတဲ့အသိ။ ျပန္မယ့္ရက္ေရာက္ေတာ႔ အေမကိုယ္တိုင္ ကားဂိတ္လိုက္ပို႔တယ္။ တလမ္းလုံး အေမက ေမတၱာစကားေတြနဲ႔ မွာၾကားပါတယ္။ 'လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ စာၾကိဳးစား။ က်န္းမာေရးလည္း ဂ႐ုစိုက္။ အေရးအေၾကာင္းရွိရင္ အေမတို႔ဆီ စာေရးလိုက္' နဲ႔ေပါ့။ ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ အေမ့ခမ်ာ တဘက္ေလး ပခုံးတင္ၿပီး၊ ကန္ေတာ့တယ္။ မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ အေမ့မ်က္ႏွာကို အခုထိ ေမ့လို႔မရဘူး။

ျပန္သာျပန္ခဲ့ရတာ အေတာ္ဝမ္းနည္းတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က စာေမးပဲြေအာင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

မေကြးစာသင္တိုက္မွာ ၂ ႏွစ္ ဆက္တိုက္ေအာင္ၿပီး ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းၿပီး စာသင္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ တျခား ဘာမွစိတ္မဝင္စားဘဲ အေမမွာတဲ့ စကားေတြ၊ ၾကိဳးစားရမယ့္ အေၾကာင္းေတြကို သတိရတယ္။ စာတတ္မွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ အသိတရားေၾကာင့္ စာကုိပဲ ၾကိဳးစားပါတယ္။

ေနာက္အသိတခုက ရြာဦးေက်ာင္း ဘုန္းၾကီးစကားပါ။ 'ကိုရင္ … မင္း ရြာမွာေနခ်င္ရင္ စာေမးပဲြေအာင္ဖို႔ မလိုဘူး။ စာတတ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။ ကိုယ္သင္ေနတဲ့စာကို တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။ ကိုရင္ေနတဲ့ အင္းစိန္ စာသင္တိုက္ၾကီးက သံဃာလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ ေက်ာင္းတိုက္ကလည္း အလြန္ခမ္းနားထည္ဝါလွတယ္။ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က သံဃာေတြလာၿပီး စာသင္ေနၾကတာ။ စည္းကမ္းလည္း အလြန္ၾကီးတယ္။ စာခ်ဆရာေတာ္ေတြလည္း စာသင္တာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးတိေလာကဆိုရင္ စာခ်တဲ့အခါမွာလည္း စာသင္သားေတြ နားလည္ေအာင္ ပို႔ခ်တယ္။ သံဃာေတြအေပၚမွာလည္း ေမတၱာထားတယ္။ ဆရာေတာ္ အၿမဲေျပာတာက ညီညီညြတ္ေနၾက၊ စာၾကိဳးစားၾက၊ အားလံုး စာၾကိဳးၾကပါတယ္' တဲ့။

ဒီလိုနဲ႔ တႏွစ္တၾကိမ္ က်င္းပတဲ့ စာေမးပဲြ ေရာက္လာပါတယ္။ စာေမးပဲြေျဖၿပီး ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာကို ၂ လခဲြေလာက္ ျပန္ရပါတယ္။ ရြာေရာက္ေတာ့ အေမနဲ႔ အေဖ့ကို က်န္းက်န္းမာမာ ေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာတယ္။ အေမက … 'ကိုရင္ အသက္ ၂ဝ ျပည့္ၿပီ။ ရဟန္းေဘာင္ တက္ရေအာင္။ အေမတုိ႔ကပဲ ရဟန္း ဒကာ၊ ဒါယိကာမအျဖစ္ ခံယူမယ္' လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ရဟန္းဘဝကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းဘဝနဲ႔ ရြာမွာ ေက်ာင္းပိတ္ကာလ ကုန္ဆံုးေအာင္ေနၿပီး၊ ရန္ကုန္ ျပန္ခါနီး အေမက 'ဦးဇင္း … စာၾကိဳးစားေနာ္။ အေမနဲ႔ အေဖက အသက္ၾကီးၿပီ။ ရြာဦးဘုန္းၾကီး ေျပာတယ္။ နင့္သားကို စာၾကိဳးစားခိုင္း၊ ရြာျပန္ေနရေတာ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္' တဲ့။ အေမတို႔ဆီက စကားၾကားရတာ၊ အလြန္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ေနပါၿပီ။ သံဃာေတြ ဝိုင္းအံုၾကည့္ေနတဲ့ဆီကို ေျပးၿပီး၊ ေအာင္စာရင္း လိုက္ရွာေနတုန္း ေဘးနားက ဦးဇင္းတပါးက 'ရွာမေနနဲ႔ မင္း စာေမးပြဲေအာင္တယ္' တဲ့။ ေဘးက ေျပာတာကို အားမရေသးဘူး။ ကိုယ္တိုင္ရွာေတြ႔မွ အေတာ္ ေပ်ာ္သြားတယ္။ 'ငါ .. ရြာျပန္ေနရေတာ့မယ္ေဟ့' လို႔။ တခ်က္ေအာ္လိုက္ေသးတယ္။ ျဖစ္ပံုက …။

ေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ၿပီးတာနဲ႔ ၂ဝဝ၇ စာသင္ႏွစ္ကို ေရာက္လာၿပီး ဆက္သင္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြထက္ ပိုၿပီးၾကိဳးစားရပါတယ္။ သံဃာေတြလည္း ဒီႏွစ္မွာ အရင္ႏွစ္ကထက္ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ အားလံုး တည္ၿငိမ္စြာ ပရိယတၱိစာေပကို သင္ေနတဲ့အခ်ိန္ သတင္းဆိုးတခု ၾကားလိုက္ရတယ္။ ပခုကၠဴသံဃာေတြကို စစ္တပ္က ႐ိုင္းစိုင္းစြာ ေစာ္ကားတဲ့ သတင္းပါပဲ။ ေက်ာင္းထဲက သံဃာေတြ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ေနာက္တခုက သံဃာေတြ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့အခါ ဆြမ္း၊ ဆြမ္းဟင္း မျပည့္စံုတာရယ္၊ ေန႔တိုင္း ဒကာ၊ ဒါယိကာမေတြရဲ႕ ကုန္ေစ်းႏႈန္းၾကီးလို႔ ညည္းညဴသံေတြ ၾကားေနရေတာ့ သံဃာေတြခမ်ာ ဆြမ္းခံသြားဖုိ႔ အခက္အခဲ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သံဃာနဲ႔ လူထုေတြလည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ လမ္းမေပၚထြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေတာင္းဆုိၾကတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူေတြကို အာဏာရွင္က လူမဆန္စြာ ႐ိုက္ႏွက္ေစာ္ကားၾကတယ္။

ဒီသတင္းေတြၾကားေတာ့ ပိုၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။ သံဃာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြကို နားလည္လို႔ မဟုတ္။ ဒကာ၊ ဒါယိကာမေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတာရယ္၊ ဘာသာ သာသနာကို ေစာ္ကားတာေတြ၊ မွ်တမႈမရိွတဲ့ အာဏာရွင္ဆီက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ မွ်တမႈကို ေတာင္းခံတာပါပဲ။ မွ်တမႈကို မေပးတဲ့အျပင္ ရက္စက္ယုတ္မာ လိုက္ၾကတာ။ ျမင္ရသူတိုင္း ရင္နင့္စရာ ျဖစ္မိတယ္။ အင္းစိန္ေက်ာင္းတိုက္ သံဃာေတြ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္ၿပီး၊ မွ်တမႈအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပေနတာကို သံဃာေတြ အုပ္စုကြဲေအာင္ ႐ိုက္ႏွက္ပစ္ခတ္ၾကတယ္။ သံဃာေတြခမ်ာ ျမင္မေကာင္း၊ ရႈမေကာင္း ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ လဲသူ လဲ၊ ကြဲသူ ကြဲ၊ ေသသူေတြ အမ်ားအျပားပဲ။ တခ်ဳိ႕လည္း ေျပးရင္းလႊားရင္း ဘယ္ေရာက္မွန္းမသိ ေျခဦးတဲ့ရာ ေျပးၾကတာ၊ က်ေနာ္လည္း အပါအဝင္ပါပဲ။

ေျပးရင္းလႊားရင္း ေရာက္လိုက္တဲ့ ဒုကၡေတြ၊ ရဟန္းျဖစ္ၿပီး အစာမစားရတဲ့ ရက္ေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ ေရးလို႔ေျပာလို႔ ကုန္မယ္မထင္ဘူး။ ထုိင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္တေနရာေရာက္မွ ငါ့ဘဝ ကံေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ယူမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္မိတာက ျမန္မာမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိဘေတြ၊ သားဦးဇင္းေပ်ာက္လို႔ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ေနေလာက္ၿပီ။ ေဗဒင္ေမး၊ ယၾတာေခ်၊ ၿမိဳ႕ကျပန္လာသူတိုင္း သားဦးဇင္းကို မေတြ႔ခဲ့ဘူးလားဆိုၿပီး အ႐ူးတေယာက္လို ေမးေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အသက္အရြယ္ရလာတဲ့ မိခင္ဖခင္တို႔ က်န္းမာစြာနဲ႔ ရိွမွ ရိွေသးရဲ႕လားလို႔ အၿမဲပဲ ေတြးေတာပူပင္ရတယ္။ ဘဝဆက္တိုင္း အမိအဖနဲ႔ ေဝးကြာျခင္း ကင္းရပါလိုတယ္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ မနားမေန ၾကိဳးစားခဲ့ရတာ။ 'ငါ .. တေန႔ ရြာမွာေနရရင္ အသက္အရြယ္ၾကီးလာတဲ့ မိဘေတြကို ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္မယ္' လို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ။

အခုေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပ်က္တဲ့အျပင္ အသက္အရြယ္ အိုမင္းလာတဲ့ မိဘေတြ လူ႔ေလာကမွာ ရိွေသးရင္ သားအတြက္ ပူပင္ေသာက ေရာက္ေနမွာ။

မိခင္ဖခင္တို႔ က်န္းမာၾကပါေစ။ ဘဝဆက္တိုင္း ဘယ္ေသာအခါမွ မိဘေတြနဲ႔ ေဝးကြာျခင္း ကင္းရပါလိုတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ မိဘေတြ၊ သားသမီးေတြ ကြဲကြာေနၾကတာ အမ်ားၾကီးပါ။ အာဏာရွင္ေတြ မက်ဆံုးသေရြ႔ ထပ္ၿပီး ေဝးကြာမႈေတြ ရိွေနဦးမွာပါပဲ။ အဲဒီ အာဏာရွင္ေတြ အျမန္ဆံုး က်ဆံုးပါေစ။ ကြဲကြာေနတဲ့ သားသမီးေတြနဲ႔ မိဘေတြ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းႏိုင္ၾကပါေစ ….။

Sunday, October 18, 2009

{ကၽြံနစ္ေနတဲ့ လွည္းတစီး }(Click)


ကၽြံနစ္ေနတဲ့ လွည္းတစီး

စိုးေနလင္း
post by Saturday, October 17, 2009

ခုက်ေနာ္တို႔ရဲ႕ကိစၥက ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးနဲ႔ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုတရပ္လံုးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ အျမစ္ျပတ္ဖယ္ရွားေရး ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံသစ္ တည္ေဆာက္ေရး ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ၿပီး ခု ႏုိင္ငံကို အာဏာသိမ္းၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရအတြက္ကေတာ့ တရာဝင္စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ တုိင္းျပည္အာဏာကို ေရရွည္ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တကယ့္သေဘာထားကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေန အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကို အျပည့္အဝအာမခံႏိုင္တဲ့ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးျဖစ္ၿပီး ဒါကိုလည္း ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ပါတီစံုဒီမုိက ေရစီေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ ေပၚလြင္ထင္ရွားျပသခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကတိဖ်က္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ ျငင္းဆန္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ က်ားကုတ္က်ားခဲ ႀကိဳးစားေန တာကေတာ့ စစ္အစိုးရပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္ အစိုုးရနဲ႔ ျပည္သူလူထုႀကီးၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေျဖရွင္းလို႔မရေသးတဲ့ ပ႗ိ ပကၡပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အက်ဳိးစီးပြား စီးဆင္းမႈအရ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးဆီကို စီးဆင္းမႈနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စု လူနည္းစုကေလးနဲ႔ သူတို႔မိသားစု ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္း၊ အလိုေတာ္ရိေတြဆီကိုပဲ အက်ဳိးစီးပြားစီးဆင္းမႈရဲ႕ ပ႗ိပကၡျဖစ္သလို အခြင့္ထူးခံ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ မုိသားစု ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ေတြ အလိုေတာ္ရိေတြနဲ႔ လံုးဝအခြင့္အေရးကင္းမဲ့ေနတဲ့ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးရဲ႕ ပ႗ိပကၡလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အေနနဲ႔ကေတာ့ တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြကလြဲလို႔ အာဆီယံနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ အပါအဝင္ တျခားႏိုင္ငံအမ်ားစုကေတာ့ အာ ဏာရွင္ေတြ ခ်ေပးခ်ျပထားတဲ့ လမ္းၫႊန္ေျမပံုအတိုင္းေရးဆြဲၿပီး အတင္းအတည္ျပဳ ျပဌာန္းထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပဒနဲ႔ က်င္းပေပးမယ္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးအတိုင္း အေရျခံဳ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အသြင္ေျပာင္းစစ္အစိုးရအဖြဲ႔ကို လက္ခံ သေဘာတူမယ္။ ဒါပါပဲ။

စစ္အစိုးရကေတာ့ သူတို႔ စနစ္တက် စီစဥ္အကြက္ခ်ထားတဲ့အတိုင္း သံုးလို႔ရႏိုင္သမွ် ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ လိမ္ညာလွည့္စားမႈမ်ဳိးစံု၊ ကမ္းအကုန္ဆံုး ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈမ်ဳိးစံုကို အသံုးျပဳၿပီး (၂၀၁၀) အလြန္မွာ တရား၀င္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ေဆာက္ သြားမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ နီးကပ္လာတာနဲ႔အမွ် စစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲသည္သာ တခုတည္းေသာအေျဖ၊ တခုတည္းေသာေရြးခ်ယ္စရာ အခြင့္ အလမ္းဆိုၿပီး အ႐ုိးအရင္းရမယ့္ အာဏာကေလးေတြကို ကိုင္စြဲၿပီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ႀကီး တည္ေဆာက္အံ့ ဆိုတဲ့သူေတြလည္း အလွ်ဳိ အလွ်ဳိေပၚထြက္ျပင္္ဆင္လာၾကတာ ေတြ႔ေနရပါၿပီ။

ဒီထက္ တိုေတာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားဗဟိုျပဳ အာဏာယူခ်င္တဲ့ သူေတြကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရပါၿပီ။ ျပင္ဆင္စည္း႐ုံးမႈေတြကို လည္း လုပ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဆီယံႏိုင္ငံေတြနဲ႔ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ စတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကေတာ့ သူတို႔တိုင္းျပည္ေတြရဲ႕ ကိုယ္စီကိုယ္စီ အက်ဳိးစီးပြားေတြအရ စစ္အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေအာင္ ဆက္ဆံမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေလ်ာ့အတင္း အေပးအယူေလးေတြလည္း လုပ္ေနဦးမွာပါပဲ။

ဒီအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလည္း အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို အေျပာင္းအလဲလုပ္ၿပီး စစ္အစိုးရကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ လုပ္လာတဲ့အတြက္ ေဒသတြင္း ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအရ အေမရိကန္နဲ႔ တ႐ုတ္တို႔ၾကားမွာ မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္ရတာေတြ ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။

ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ အစိုးရကေတာ့ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္လိုအေပးအယူ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ဉာဏ္နီ ဉာဏ္နက္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အားထုတ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ သူတို႔ကိုဘာလုပ္ပါ၊ ဘယ္လိုလုပ္ပါဆိုၿပီး အမိန္႔ ေပး ေစခိုင္းတာမ်ဳိးကိုေတာ့ နာခံလုပ္ေဆာင္ေပးတာမ်ဳိး မေတြ႔ရပါဘူး။

ကုလသမဂၢလို အဖြဲ႔အစည္းႀကီးနဲ႔ တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံ ေျပာဆိုတိုက္တြန္းမႈေတြ၊ အဖြဲ႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုလည္း လက္ခံ လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္တာမ်ဳိး မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ သူတို႔စနစ္တက် စီမံထားတာေတြကိုသာ ဘယ္သူလက္ခံ၊ လက္မခံ အေရး တယူလုပ္မေနဘဲ ဇြတ္တိုး လုပ္ခဲ့တာေတြကိုသာ ေတြ႔ရပါတယ္။

က်ေနာ္အရင္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသလို ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ကုိ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြ၊ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြ အေနာက္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြက သူတို႔ကိုလာၿပီး ဆက္ဆံမွာပဲလို႔ ယံုၾကည္ထားသလို၊ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ အစည္းႀကီး အပါအဝင္တျခား ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ သူတို႔ကိုအင္အားသံုးၿပီး အာဏာကုလားထိုင္က ဆြဲခ်လို႔ မရႏိုင္ဘူးလို႔လည္း အခိုင္အ မာ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။

အခုဆိုရင္ သူတို႔နဲ႔ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားၿပီး သူတို႔ေစခိုင္းတဲ့အတိုင္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းေပးဖို႔ သေဘာ မတူ၊ ကလန္ကဆန္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ကို အင္အားအလံုးအရင္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေျဖရွင္းျပခဲ့ပါၿပီ။ သူတို႔လိုပဲ သေဘာမတူဆန္႔က်င္ၾက တဲ့ ဝျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) နဲ႔ ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA) တို႔ဟာလည္း ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရစရာ အေျခအေနရွိေနၿပီလို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ အင္အားကိုအသံုးျပဳၿပီး အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကို သူတို႔ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္လာေအာင္ အတင္းတြန္းလုပ္မွာပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း နယ္နိမိတ္ေဒသေတြမွာ ေနာက္ထပ္ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ ေပၚလာ စရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။

စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မယူထားဘဲ ဆန္႔က်င္ခုခံ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ (KNU) နဲ႔ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ဟာလည္း ဆက္လက္ျပင္းထန္လာစရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္အစိုးရရဲ႕ (၂၀၁၀) ခုႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ႐ုပ္ျပေရြး ေကာက္ပြဲကို အဟန္႔အတား အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ အဆင့္အထိ ေရာက္မလာႏိုင္ေအာင္ေတာ့ စစ္အစိုးရက ေကာင္းေကာင္း ထိမ္း ခ်ဳပ္ထား ႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္္ဆံုး ေရႊဂံုတိုင္ေၾကျငာခ်က္ အပါအဝင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တင္ျပတိုက္တြန္း ေတာင္းဆိုထားတာေတြကိုလည္း စစ္ အစိုးရကေတာ့ ခုအေျခအေနတိုင္းဆိုရင္ လိုက္ေလ်ာစရာ မရွိဘူးလို႔ ယူဆရပါတယ္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္မွာ စစ္္အစ္ိုးရကို မလိုလား တဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီးေတြ ေပၚေပါက္လာ ေအာင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရက္တည္ခ်က္ကို မလႊဲမေရွာင္သာ ျပန္လည္ စဥ္းစားရပါလိမ့္မယ္။

အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ႀကီးမားျပင္းထန္တဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ လမ္းျပႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရကို ေဆြးေႏြးပြဲစားပြဲေရာက္ေအာင္ ေခၚေဆာင္လာႏိုင္စရာ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုလို႔ ရလာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။

ျပည္ပအတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ စစ္အစိုးရ ခင္းေပးထားတဲ့လမ္းအတိုင္း လိုက္႐ုံကလြဲၿပီး တျခားလမ္း မ ရွိဘူးလို႔ ယူဆယံုၾကသူေတြကလြဲလို႔ ဆရာႀကီးဦးဝင္းတင္ေျပာသလို လူထုအတြက္ မလိုအပ္တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို တ ညီတၫြတ္တည္း ဆန္႔က်င္ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ႏိုးၾကားတက္ႂကြတဲ့ ဒီမိုကေရစီိခ်စ္ျမတ္ႏိုိးသူ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ ပါဝင္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ရယူၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္သူလူထုႀကီး တရပ္လံုးကို စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ စည္း႐ံုးလႈံ႔ေဆာ္ ဦး ေဆာင္ လမ္းၫႊန္္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရပါလိမ့္မယ္။

စစ္အစိုးရဟာ ဘယ္လိုအစိုးရျဖစ္ၿပီး ဘယ္လမ္းကို ေလွ်ာက္ေနတယ္ ဆိုတာကေတာ့ အားလံုးျမင္သာ ထင္ရွားရွိၿပီး ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရ ပါလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အပါဝင္ တျခားႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မဟုတ္ တဲ့အုပ္စုေတြ၊ တသီးပုဂၢလ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ျပည္ပက အတိုက္အခံ ဒီမိုကရစီအင္အားစုေတြ ဆိုရင္လည္း ခုခ်ိန္မွာ ညီိအကို မ သိတသိဆိုတဲ့ အဆင့္ကိုေတာ့ ေက်ာ္လြန္ၿပီလို႔ ယူဆပါတယ္။

ဘံုအနိမ့္ဆံုး လုပ္ငန္းစဥ္ တူညီၾကသူေတြ၊ အင္အားစုေတြအေနနဲ႔ လက္နက္ကိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မကိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ တညီတၫြတ္ တည္း ခ်မွတ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္အတိုင္း စြမ္းစြမ္းတမံ လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ အေရးႀကီးတဲ့ မီးနီျပ ေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အရင္က လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ပံုစံေဟာင္းအတိုင္း လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္လႈပ္ရွား ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ တပ္ေပါင္းစုမ်ဳိး ေတြဖြဲ႔စည္း၊ အလုပ္ျပ႐ုံ လႈပ္ရွားေနၾကလို႔ကေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ လက္ေတြ႔လႈပ္ရွားမႈပါတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တခု ေအာက္မွာ ထိေရာက္သြက္ လက္ လွ်င္ျမန္တဲ့ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြကို အျမန္ဆံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ၾကမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တခ်က္က ကုလသမဂၢနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ဖိအားေပးမႈ၊ အားေပးကူညီ ေထာက္ပံ့မႈေတြကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံံ စစ္အာဏာရွင္္စနစ္ ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အေရးပါတဲ့အခ်က္တခုအျဖစ္ လက္ခံ မစဥ္းစားမိဖိို႔ အေရး ႀကီးပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူလူထု အမွန္တကယ္ လိုလားတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ အဓိကအေျပာင္းအလဲကို ျပဌာန္းႏိုင္တာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက ျပည္သူလူထုႀကီး တရပ္လံုးရဲ႕ လူထုလူပ္ရွားမႈသာ ျဖစ္တယ္ဆိုုတာကို မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ထားၾကရပါလိမ့္မယ္။

ဟို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာက သူငယ္တန္း ျမန္မာဖတ္စာမွာ ပါ၀င္ၿပီး ကေလးေတြရြတ္ဆိုေလ့ရွိၾကတဲ့ …

ဇြန္ပန္း႐ုံအနီး၊
ႏြံထဲ၌၊ လွည္းဘီးကၽြံေနသည္။
ကူ၍ တြန္းေပးၾကပါ
ေလးလြန္း၍ မတြန္းႏိုိင္ဘူးလား
ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ေရြ႕ႏိုင္ပါသည္။


ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာ စာပိုဒ္ေလးကို အသံုးခ်ဖို႔ လိုအပ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

စိုးေနလင္း



(လူ႔ေဘာင္သစ္ ဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၈၊ ေအာက္တိုဘာလ ၂၀၀၉)

Wednesday, October 14, 2009

{ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ၈၉ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီ}(Click)


ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ၈၉ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီ


ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရုပ္ရွင္ စတင္ေပၚေပါက္လာသည့္ သက္တမ္း ၈၉ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ရုပ္ရွင္သက္ႀကီး ပူေဇာ္ပြဲအခမ္းအနားကုိ တနလၤာေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

ရုပ္ရွင္ အစည္းအရုံးက ႀကီးမႉးသည့္ အဆုိပါ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲတြင္ အသက္ ၁၀၀ ရိွၿပီ ျဖစ္သည့္ ေဒၚနန္း (သုခုမ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး) အပါအ၀င္ ႐ုပ္ရွင္ အႏုပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ေပါင္း ၁၁၇ ဦး တက္ေရာက္ၿပီး ကန္ေတာ့ခံခဲ့ၾကသည္။ သက္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားမ်ားကုိ တဦးလွ်င္ ေငြက်ပ္ ငါးေသာင္း၊ တုိင္းရင္းေဆး၀ါး၊ ေကာ္ဖီမစ္ စသည္တုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားကလည္း ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ဂုဏ္ျပဳ အစီအစဥ္ တခ်ဳိ႕ ထုတ္လႊင့္မည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံ ရုပ္ရွင္အစည္းအရုံး အတြင္းေရးမႉး မလိခစုိးထိုက္ေအာင္က ေျပာသည္။

Purple Plain (ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္) ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကား

“MRTV-4 ကေနေတာ့ ၈၉ ႏွစ္ျပည့္မယ့္ ၁၃ ရက္ေန႔ မွာ ျမဂႏုိင္ ဆိုတဲ့ အသံတိတ္ ရုပ္ရွင္ကား ျပပါမယ္” ဟု မလိခစုိးထိုက္ေအာင္က ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။

ကမၻာ႔ရုပ္ရွင္ ေပၚထြန္းလာခဲ့ၿပီး ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ အၾကာ ၁၉၂၀ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္း ေပၚေပါက္လာသည္။

ရုပ္ရွင္သမို္င္းေၾကာင္း၏ အစတြင္ အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ျဖင့္ စတင္ခဲ့ၾကသည္။ ႏုိင္ငံတကာတြင္ ၁၉၂၈ ၀န္းက်င္ခန္႔က အသံထြက္ ရုပ္ရွင္ကုိ ဖန္တီးႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ၄ ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း အသံထြက္ ႐ုပ္ရွင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ဟူ၍ေပၚထြန္းလာေစရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူမွာ ဦးအုန္းေမာင္ျဖစ္ၿပီး ပထမဆုံးေသာရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားကုိ ၎ႏွင့္အတူ ဓာတ္္ပုံဆရာ ဦးေမာင္ေမာင္၊ ေမာင္ညီပု တုိ႔က ရုိက္ကူးခဲ့ၾကသည္။

၁၉၂၀ တြင္ ရုံတင္ ျပသခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံးေသာ အသံတိတ္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမွာ “ဘားမားဖလင္” ကုမၸဏီက ရုိက္ကူးသည့္ “ေမတၱာႏွင့္ သူရာ” ဇာတ္ကားျဖစ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းေရးသူမွာ စာေရးဆရာပီမုိးနင္း၊ ဒါရုိက္တာ ဦးတုတ္ႀကီး၊ သရုပ္ေဆာင္မ်ားမွာ ေမာင္ညီပု၊ မေအးၾကည္၊ ေမာင္ေမာင္ခ်စ္၊ ေမာင္ေမာင္ကေလး၊ ကုိညိမ္းႏွင့္ ဦးပါႀကီး တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ေငြရတုေခတ္ကာလတြင္ ေဟာလိ၀ုဒ္ ရုပ္ရွင္ေလာကႏွင့္ တုိက္ရိုက္ဆက္သြယ္၍ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

“ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ ရွိတဲ့ ယူနီဗာဆယ္ စတူဒီယိုမွာ ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္က ပုိ႔ထားတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းေတြကိုိ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္ ဒီမွာ ရွိတဲ့ “ငဘ” ဆုိတဲ့ ကားရဲ႕ ဇာတ္ညႊန္းတအုပ္လုံးကို ဆုိရင္ အဂၤလိပ္လုိေရးထားတာ” ဟု ဒါရုိက္တာ ၾကည္ျဖဴသွ်င္က ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ျမန္မာျပည္ ရႈခင္း ရုိက္ခ်က္မ်ားကုိ ေဟာလိ၀ုဒ္က ၀ယ္ယူခ့ဲျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကုိ မွီျငမ္း၍ ဖန္တီးခဲ့ၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ပုိင္အစြမ္းအစျဖင့္ ဖန္တီးခဲ့သည္မ်ားကုိသာ ျပသၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိေခတ္က အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ဇာတ္ညႊန္းမ်ားကုိ ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ေလာကသားမ်ား၏ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားခဲ့သည္ကုိ သိႏုိ္င္ေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္အႏုပညာက တခ်ိန္တုန္းက အရမ္း ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလုိ အေနအထားမ်ိဳး ျပန္ေရာက္ေအာင္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အေနနဲ႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္” ဟု ၾကည္ျဖဴသွ်င္က ဆုိသည္။

ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမွ ျမန္မာမင္းသမီး ၀င္းမင္းသန္း

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံးေသာ အသံထြက္ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကုိ ဒါရုိ္က္တာ ဦးတုတ္ႀကီးက အိႏၵိယသုိ႔ သြားေရာက္ ရုိက္ကူးခဲ့သည္။ “ေငြေပးလုိ႔မရ” ဟု အမည္ရေသာ ထုိဇာတ္ကားတြင္ ေမာင္ေအးကုိ၊ ခင္ေမႀကီး၊ ခင္ေမေလး တုိ႔ သရုပ္ေဆာင္ထားၾကသည္။

ယခင္က ျမန္မာသရုပ္ေဆာင္မ်ားသည္ အေနာက္ႏုိင္ငံမွ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ တြဲဖက္ ရုိက္ကူးျခင္း၊ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ ရုိက္ကူးျခင္း၊ အေနာက္ႏုိင္ငံမွ ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီမ်ား ျမန္မာျပည္သုိ႔ လာေရာက္ ရုိက္ကူးျခင္းမ်ား ရွိခဲ့သည္။

၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ ရိုက္ကူး ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ “Purple Plain” (ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္) ဟု အမည္ရေသာ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားတြင္ ႏုိင္ငံျခားသား သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဂေရဂုိရီဘတ္ ႏွင့္ ျမန္မာျပည္မွ သရုပ္ေဆာင္ ၀င္းမင္းသန္းတုိ႔က အဓိက ပါ၀င္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္သည္ ၁၉၅၀ ေက်ာ္မွ စတင္၍ ၁၉၈၀ ၀န္းက်င္ကာလမ်ားအထိ တႏွစ္လွ်င္ ရုံတင္သည့္ အေရအတြက္မွာ ကားေပါင္း ၈၀ - ၁၀၀ နီးပါးခန္႔ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းကာလမ်ားတြင္ တႏွစ္လွ်င္ ကားေပါင္း ၁၅-၂၀ ခန္႔သာ ရုံတင္ႏုိင္ခဲ့သည့္ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

“တျခားႏုိင္ငံေတြက တုိးတက္သြားသေလာက္ က်ေနာ္တုိ႔က ရပ္ေနတာပါပဲ။ အရုပ္ေကာင္းဖုိ႔၊ အသံေကာင္းဖုိ႔ကို မနည္း လုပ္ေနရတယ္”ဟု ဒါရုိက္တာအကယ္ဒမီ ၾကည္စုိးထြန္းက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္သည္ အစုိးရ ႏွင့္ ပရိသတ္မ်ားက ကူညီမွသာလွ်င္ ယခင္ကကဲ့သုိ႔ ျပန္လည္ တုိးတက္လာႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ဒါရုိက္တာ မလိခစုိးထုိက္ေအာင္ကလည္း “ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္က ဟုိဘက္ေခတ္ေတြကုိ မမီေတာ့ပါဘူး” ဟု ဆုိသည္။

၁၉၅၂ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ရုပ္ရွင္ေလာကမွ ထူးခြ်န္သူမ်ားကုိ အကယ္ဒမီဆု ဟု ထင္ရွားသည့္ ရုပ္ရွင္ထူးခြ်န္ဆုမ်ား ႏွစ္စဥ္ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သည္။

Tuesday, October 13, 2009

{စာမ်က္ႏွာမ်ား ေရးဖြဲ႔ျခင္းႏွင့္ ပါးလွ်ေသာ မ်ဥ္းတေၾကာင္း၏ တဖက္တခ်က္္ }(Click)


စာမ်က္ႏွာမ်ား ေရးဖြဲ႔ျခင္းႏွင့္ ပါးလွ်ေသာ မ်ဥ္းတေၾကာင္း၏ တဖက္တခ်က္္


ေဆာင္းပါး
စိုးေနလင္း
တနလၤာေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ 12 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 13 နာရီ 21 မိနစ္

soenaylinns


အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတာတခုကုိ က်ေနာ္ သတိထားမိခဲ့တာ ႏွစ္ပုိင္းေလာက္ေတာ့ ရွိပါၿပီ။ ေျပာရရင္ ခပ္ငယ္ငယ္ ေက်ာင္းသားဘဝ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္အၿပီး အက်ဥ္းက်ခံေနရတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ ကဗ်ာေလးေတြ စမ္းသပ္ေရးဖြဲ႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ကဗ်ာျဖစ္တာေတြ ပါသလို၊ ကဗ်ာမျဖစ္တာေတြလည္း ပါမွာပါပဲ။တခါတေလ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေလ့လာဆည္းပူး ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအေတြး အေခၚေတြ၊ သေဘာတရားေတြနဲ႔ ေလာေလာလတ္လတ္ ေတြ႔ႀကံဳ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ဆုိတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳက ယွဥ္တြဲေနေလေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး ေရးတဲ့ေနရာမွာ အတုံးလုိက္၊ အတစ္လုိက္ ခ်သုံး ေရးဖြဲ႔လုိက္တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကုိ စာနာနားလည္ခဲ့ၾကတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္က တာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ အေစာင့္ဝါဒါေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္တုိင္လက္ေရးမူ ကဗ်ာအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္း သယ္ေဆာင္ သြားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ (မလြတ္ခင္ကတည္းက အိမ္ကို ႀကိဳၿပီး ပုိ႔ထားလုိက္ခဲ႔တာပါ။)

အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေတာ့ တြဲဖက္ ေက်ာင္းဆရာေတြအျဖစ္ ေက်းလက္လူထုၾကား ဆင္းၿပီး၊ ပညာေပးပညာယူ လုပ္ခဲ့ၾက၊ တၿပိိဳင္နက္ထဲမွာ ကဗ်ာ၊ အက္ေဆး၊ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးၾက။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးကဲ အႏုပညာအားနည္းတဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ အက္ေဆးေတြပါပဲ။

ေနာက္ မတရားမႈကုိ မခံႏုိင္တဲ့စိတ္၊ အာဏာရွင္ကုိ ဆန္႔က်င္အံတုခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုကုိ အက်ဳိးျပဳခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ အာဏာရွင္ စနစ္၊ အာဏာရွင္အစုိးရ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ အကုိအရြယ္၊ ဦးေလးအရြယ္ ႏုိင္ငံေရး သမားေဟာင္းတခ်ဳိ႕၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေဟာင္းတခ်ဳိ႕နဲဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔မိ တြဲမိ၊ အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရးေတြ ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္္ခဲ့ၾကပါတယ္။ (ေထာင္က်ထားတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံ အေပၚလည္း ထင္တလုံး နဲ႔ေပါ့ေလ။)

တဖက္က ေက်းလက္ေက်ာင္းဆရာေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ ေက်ာင္းနံရံကပ္ စာေစာင္ေလးေတြ ထုတ္ေဝေပးရင္း အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး စာကူးစက္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြ ထုတ္ျဖစ္နဲ႔၊ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ္တို႔ကို ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြ ေရးျဖစ္ေအာင္ အဓိက ေစ့ေဆာ္ခဲ့တဲ့ တြန္းအားကေတာ့ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္္းေရးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ စိတ္ပါပဲ။ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္လို႔ အဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ ျပည္သူလူထုကို အက်ဳိးျပဳလို စိတ္နဲ႔ေပါ့ေလ။

ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္(တို႔) ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြစာေတြ အားလံုးရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္က အဲဒီလမ္းေၾကာင္းပါပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ တကယ့္ဘဝကို ထင္ဟပ္ေရးဖြဲ႔ခဲ့တာေတြပဲ မ်ားပါတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်းလက္ေက်ာင္းဆရာေတြအျဖစ္ တဖက္က လုပ္ကိုင္ရင္း၊ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြ ေရးရင္း တဖက္ကလည္း စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရ (အေရၿခံဳ မဆလ) ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ လွ်ဳိ႕ဝွက္လႈပ္ရွားရင္း လူငယ္ဘဝကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ႏွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် လူထုဘဝအဖြဲ႔၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႔ ကဗ်ာေတြစာေတြ တစတစ စုေဆာင္းမိလာတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၁၉၈၈ လူထုဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၾကီး ျဖစ္လာ၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ကိုယ္က်ရာတာဝန္၊ က်ရာေနရာကေန ဒီမိုကေရစီအေရး ေတာ္ပံုၾကီးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပါ့ေလ။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လက္နက္နဲ႔ အာဏာကို ႏုိင္ႏိုင္နင္းနင္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္အား ေကာင္းၿပီး၊ မက္လံုးေပးရက္ေရာတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ယႏၲရားႀကီး ရွိတဲ့ စစ္အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစု ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ေတြေပၚမွာ စီးနင္း အႏိုင္ယူ သြားႏိုင္ခဲ့တဲ့့အတြက္ လူထုဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၾကီး ေအာင္ပြဲရလုဆဲဆဲ အေျခအေနမွာ က်ဆံုး ႐ႈံးနိမ့္ သြားခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔လည္း အစိုးရရဲ႕ စစ္ခံု႐ံုးတခုက ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္တာကို ခံခဲ့ရလို႔ နံံရံေလးဖက္နဲ႔ သံတိုင္ေတြေနာက္ ေရာက္ခဲ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတာ့ မက်ခဲ့ပါဘူး။ အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အမိန္႔အာဏာေတြကို ဆန္႔က်င္ရင္း ေရးလို႔ရသမွ် ကဗ်ာေတြ၊ အက္ေဆးေတြ၊ ဝတၳဳတိုေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေရးသားခဲ့ပါတယ္။

ေဆးေပါ့လိပ္စည္းပတ္ တံဆိပ္ကအစ စီးကရက္ဗူးခြံနဲ႔ အတြင္းစကၠဴ၊ အိမ္သာသံုး (တစ္သွ်ဴးေပပါ) စကၠဴလိပ္အဆံုး ေရးလို႔ရသမွ် ပစၥည္းအားလံုး ကို သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ရ၊ ျပန္ရွာလို႔မရေအာင္ သိမ္းဖြက္မိခဲ့လို႔ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း စာနာ ေထာက္ထားတတ္သူေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေထာင္ျပင္ပကို ထုတ္ယူ သိမ္းဆည္း ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္ရဲ႕ ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝႏုိင္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ကေလး ကဗ်ာစာအုပ္ (အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာ) ေလးဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္ ျပန္ဆိုေရးသားခဲ့တာပါ။ အစိုးရရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္မႈကေန က်ေနာ္ တိမ္းေရွာင္ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ထိုင္းႏုိင္ငံေရာက္မွ ပံုႏွိပ္သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခံခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း ေထာင္ထဲမွာ ေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရးသားခဲ့တဲ့အတိုင္း အျပင္အဆင္မရွိ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ တခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ အနည္းအပါး ျပင္ဆင္ကာ ပံုႏိွပ္ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးရဲ႕ အစမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ဟာ ဒါပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ အဲဒီ ၇၀ စုႏွစ္၊ ၈၀ စုႏွစ္၊ ၉၀ စုႏွစ္ ကာလ ေတြအတြင္း ခံစားေရးဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ဒီကေန႔ က်ေနာ္ ေရးသားေနတဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ဟာ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ သံုးစြဲခဲ့တဲ့ နိမိတ္ပံုေတြ၊ အလကၤာ ေတြဟာလည္း အမ်ားစုက အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အနည္းအပါး ကြဲျပားေအာင္ ေျပာင္းလဲ သံုးစြဲရတာေတြ ရွိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေယဘုယ် ေျပာရရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း ေရးဖြဲ႔ခဲ့သမွွ် ကဗ်ာနဲ႔ စကားေျပေတြဟာ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ တင္ျပပံုေတြ၊ အသံုးျပဳ ထားတဲ့ ဥပမာေတြ၊ နိမိတ္ပံုေတြ၊ အကိုးအကားေတြဟာ တူညီေနဆဲပဲလို႔ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ ေရးဖြဲ႔တဲ့ ပံုသ႑ာန္သာ အေျပာင္းအလဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလို ျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ရွင္းလင္းျမင္သာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က မဆလ အေရၿခံဳ စစ္အစိုးရနဲ႔ ၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ကစၿပီး အာဏာသိမ္း မတရားအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ရဲ႕ စ႐ိုက္သဘာဝ၊ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပမ္းပံု၊ အာဏာနဲ႔ စည္းစိမ္ ဥစၥာကို မက္ေမာပံု အက်င့္ပ်က္ပံုေတြ အားလံုးဟာ တထပ္ထဲနီးပါး တူညီေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ က်ေနာ္ ေခတ္ၿပိဳင္အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ကို တာဝန္ယူစဥ္ကာလ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေရးသား ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ “စစ္အာဏာရွင္ မ်ားရဲ႕ ဖမ္းလႊတ္ကစားနည္း”၊ “ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ေရး” စတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြဟာ အခုခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီးေဖာ္ျပမယ္ ဆိုရင္လည္း အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

တျခားေဆာင္းပါးေတြကို ျပန္ၿပီး ရွာေဖြရခက္ခဲလို႔ မေဖာ္ျပႏုိင္ေတာ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပမယ္ဆိုရင္လည္း အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီ ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိဦးမွာပါ။ ကဗ်ာေတြဆိုလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ္ တင္ျပလိုရင္းကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရအဆက္ဆက္ ဗိုလ္ေနဝင္းကစလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊအဆံုး စစ္အာဏာရွင္ အားလံုးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ထာဝရ တည္ၿမဲေရး၊ ျပည္သူလူထုကို စစ္တပ္ရဲ႕ ေက်းကြ်န္ အလုပ္အေကြ်း ျပဳသူေတြအျဖစ္ ထာဝရ ကြ်န္ဇာတ္သြင္းေရး၊ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အသိုင္းအဝိုင္း အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားေတြသာ အစဥ္အဆက္ စည္းစိမ္ခံႏုိင္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာသံုးရပ္စလံုးကို စစ္အာဏာရွင္ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ ႏုိင္ေရးအတြက္ပဲ အစဥ္တစိုက္ ႀကိဳးစား လာခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီကေန႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ျပဳျပင္လို႔ မရေအာင္ ကမ္းကုန္ေနတဲ့၊ ေသသည္အထိ အဆံုးစြန္ဆံုး မိုက္မဲသြားဖို႔ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား ေဆးမရွိတဲ့ လူမိုက္ေတြပါ။

သူတို႔ က်ဆံုးအသက္မရွိေတာ့မွဘဲ သူတို႔လက္ထဲမွာ ၿမဲၿမဲဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာကို စြန္႔လႊတ္မယ့္သူေတြ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ။

အာဏာရွင္ အစိုးရတရပ္ကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြဟာ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း အထိအခိုက္ အက်အဆံုး နည္းနည္းနဲ႔ ၿပီးဆံုး၊ ေအာင္ပြဲရသြားတယ္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ကာလရွည္ၾကာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း သလို အထိအခိုက္၊ အက်အဆံုးလည္း မ်ားပါတယ္။

အလြန္ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္ခိုင္မာဖို႔ လိုသလို ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ဝိရိယ၊ အားမာန္သတၱိ အျပည့္အဝ ရွိဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္ကို မလိုလားဘဲ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို လိုလားႏွစ္သက္ၾကသူတိုင္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ကိုယ္ပါဝင္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ စစ္မ်က္ႏွာအရ စြမ္းစြမ္းတမံ၊ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ စစ္မ်က္ႏွာရဲ႕ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေျခအေနေတြကို အေသအခ်ာ ေလ့လာ သံုးသပ္ၿပီး အေျခအေနအရ ေတာင္းဆိုလာတဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံကို ေရြးခ်ယ္က်င့္သံုးရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဓိက ရန္သူက အေျပာင္းအလဲမရွိ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ ေတြသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္တို႔ ေရးသားေနတဲ့ ရသစာေပပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရသမဟုတ္တဲ့ စာေပပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးခ်လိုက္သမွွ်ေတြ အားလံုးဟာ ဦးတည္ခ်က္ ကေတာ့ တူညီေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုတခါ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အခင္းအက်င္းမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တကယ္ပဲ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြြားကို ၾကည့္႐ႈလာပါၿပီလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အရင္တုန္းကလိုပဲ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ကမၻာကို လိမ္လည္လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပါလား၊ က်ေနာ္တို႔ အေသအခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ ရပါလိမ့္ဦးမယ္။

ေသခ်ာၿပီဆိုမွ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စာေပေရးသားမႈ၊ ဦးတည္ခ်က္ကို ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္ရင္ ေျပာင္းလဲရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ဟာ မ်ဥ္းေျဖာင့္ တေၾကာင္းကို ေရးဆြဲေနသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

Tuesday, October 06, 2009

{ ဘုရားသခင္ က်ီစားသန္ခဲ့တယ္ }(Click)



ဘုရားသခင္ က်ီစားသန္ခဲ့တယ္

မိုးစဲေန

ေအာက္တိုဘာ ၅၊ ၂၀၀၉

ရည္းစားမ်ားတဲ့ ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္က
သစၥာတရားကို ဖြဲ႔ႏြဲ႔တယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

သန္းႂကြယ္သူေဌးေတြကန္တဲ့ ကမၻာ႔ေဘာလံုးပြဲကို
ဆင္းရဲသားေတြက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ တိုးၾကည့္ၾကတယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

တေန႔လုပ္မွ တေန႔စား စားစရာမရွိတဲ့ မရွိသူေတြအတြက္
ငါးေထာင္တန္ ထုတ္တယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

ကိုယ့္ဖဲထုပ္ ကိုယ္ခ်ိဴး ကိုယ္လူနဲ႔ကိုယ္ ရိုက္တဲ့ ဖဲ၀ိုင္းမွာ
အေျခခံဥပေဒကို ၁၄ ႏွွစ္ၾကာေအာင္ ဆြဲတယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

ျပည့္တံဆာေခါင္းေတြက ခပ္တည္တည္နဲ႔
တည္းခိုခန္းႀကီးေတြ ဖြင့္တယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

တိုင္းတပါးကၽြန္ မခံခ်င္လို႔ တိုက္ယူခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရး
ေအာက္ေစ်းနဲ႔ရတဲ့ အလုပ္သမားအျဖစ္ ဖန္ဆင္း
အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံေတြမွာ ေအာ္ေရာင္းတယ္
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

ဒီမိုကေရစီ ကိုမယံုၾကည္သူေတြ ကိုယ္တိုင္က
ဒီမိုကေရစီတရားေတြ ပို႔ခ်တယ္..
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

စာသင္ေက်ာင္းေလးေတြရဲ့ ေစ်းတန္းေလး
ဆရာေတြ ဆရာမေတြ ၀င္ေရာင္းတယ္.
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္

ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြ ေပါၿပီး
အေႂကြရွားျခင္းနဲ႔ ေကာက္ညွင္းထုပ္သည္ေလးကို
ဘုရားသခင္က က်ီစားတယ္။

ခုကဗ်ာကို ၇ ရက္အတြင္း ဘယ္သူမွ မျပပါႏွင့္
ရက္ အတြင္း ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ေသာ္
ကဗ်ာေရးသူကို
ဘုရားသခင္က က်ီစားမည္။

ဘုရားသခင္ကေတာ့
ဘုရားသခင္ကို ဘယ္တုန္းကမွ ျပန္ မက်ီစားခဲ့လို႔
ဒီည
က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ ျပန္ က်ီစားတယ္။


´